Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏ

#46

Jade's POV

Κάθομαι με τον Jack στον καναπέ και βλέπουμε ξανά την αγαπημένη μου ταινία, τους αγγέλους του Τσάρλι, ενώ έχουμε βάλει ήδη τα μικρά για ύπνο.

"Τι ωραία που είναι αυτή η ησυχία."είπε και γέλασα.

"Από πότε σου αρέσει η ησυχία γέρο?"του είπα και με κοίταξε άγρια.

"Εγώ γέρος? Εγώ που είμαι 35 χρονών σαν τα κρύα τα νερά και μοιάζω για 25? Μήπως εσύ είσαι η γριά?"είπε και σήκωσα το φρύδι μου.

"Εξκιούζε μουα? Εμένα αγάπη μου στον δρόμο μου την πέφτουν τα εικοσάχρονα επειδή νομίζουν ότι είμαστε συνομήλικοι."είπα και και έδωσα την προσοχή μου στην ταινία.

Η αλήθεια είναι πως μεγαλώσαμε.

Πέρασαν 17 χρόνια από όταν ήμασταν δυο ανώριμα δεκαοκτάχρονα.

Και ήταν πολύ ωραία χρόνια τότε.

Τότε βγαίναμε στις έντεκα το βράδυ και γυρνούσαμε ξημερώματα.

Τώρα βγαίνουμε για φαγητό στις εννιά και γυρνάμε πριν τις έντεκα γιατί έχουμε παιδιά.

Παιδιά.

Πότε δεν πίστευα ότι θα κάνω παιδιά, πόσο μάλιστα τρία.

Ο μεγάλος, ο Ian. Είναι ίδιος ο πατέρας του σε χαρακτήρα.

Από έξω σκληρός και από μέσα πιο τρυφερός και από βελούδο. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι έχει πάρει και από τον δικό μου χαρακτήρα. Είναι σαρκαστικός και δεν αφήνει τίποτα στον αέρα.

Η Veronica είναι διαφορετική.

Πήρε τα μάτια της γιαγιάς μου. Ένα καφέ και ένα γαλάζιο.

Μπορεί να μην το βλέπει αλλά είναι πανέμορφη.

Είναι ευαίσθητη και ταυτόχρονα έχει και αυτοπεποίθηση. Έχει και το τσαγανό και την ειρωνεία από εμένα βέβαια.

Τέλος ο Teo, ο μικρός μου. Είναι πεντέμισι ετών και η αδυναμία μου.

Του έδωσα το όνομα του μπαμπά μου ο οποίος πέθανε όταν ήμουν έγκυος σε αυτόν.

Καρδιακό είπαν. Δολοφονία λέω.

Είχε πολλούς εχθρούς ειδικά όταν σταμάτησε ότι παράνομο έκανε, για εμένα.

Πολλοί έμειναν κρεμασμένοι από αυτόν οπότε πολλοί ήθελαν εκδίκηση.

Ήθελα να ερευνήσω περαιτέρω το θέμα αλλά επειδή ήμουν έγκυος ο Jack δεν με άφησε.

Αφού γέννησα και μετά όμως το έψαξα αλλά δεν βγήκα πουθενά.

Κανένας υπαίτιος.