"Φτάνει! Κλαις όλη μέρα. Κλαις χωρίς λόγο όλη μέρα. Σου άλλαξα την πάνα, σε τάισα, σου μίλησα, σε έβαλα για ύπνο και συνεχίζεις να κλαις. Τι σου έχω κάνει? Γιατί μου φέρεσαι έτσι?"ρώτησα σχεδόν κλαίγοντας τον Ian και ο Jack από πίσω μου γελούσε.
"Jack καλύτερα να σκάσεις γιατί θα πληρώσεις εσύ την νύφη."είπα και έβαλα τον μικρό στην αγκαλιά μου έτσι ώστε να κοιμηθεί.
"Συγγνώμη ρε μωρό αλλά είναι τόσο αστείο να βλέπω εσένα με ένα μωρό."είπε και γέλασα και εγώ.
"Μας φανταζόσουν ποτέ έτσι? Γονείς από τα δεκαοχτώ? Γιατί εγώ όχι."είπα και αναστέναξα.
"Σε καμία περίπτωση αλλά αυτό το μωρό πιστεύω θα μας αλλάξει."είπε και αφού είδα ότι αποκοιμήθηκε τον έβαλα στο κρεβατάκι του.
"Έχει περάσει ένας μήνας και έχω κουραστεί. Ξυπνάει κάθε μισή ώρα, τρώει συνεχώς, κατουράει συνεχώς, κλαίει συνεχώς. Δεν αντέχω άλλο."είπα και κρατήθηκα με το ζόρι για να μην κλάψω.
"Σκέψου και τα θετικά. Δημιουργήσαμε έναν άνθρωπο. Είναι το πιο γλυκό παιδάκι."είπε και χαμογέλασα.
"Ξες ότι φταις εσύ για αυτό που μας συμβαίνει έτσι?"ρώτησα γελώντας και έτριψε τον σβέρκο του άβολα.
"Θεωρητικά φταις και εσύ που δεν με σταμάτησες."είπε και γελάσαμε δυνατά.
Αμέσως κλάματα ακούστηκαν από το δωμάτιο του μικρού και κοίταξα τον Jack με puppy face.
Στριφογύρισε τα μάτια του και πήγε στο δωμάτιο για να τον ηρεμήσει.
Μετά από πέντε λεπτά γύρισε με τον μικρό στην αγκαλιά και μου τον έδωσε.
"Λογικά εσένα θέλει."είπε και τον πήρα στην αγκαλιά μου.
Τα ματάκια του με κοιτούσαν κατευθείαν στην ψυχή.
Ήταν τόσο γλυκός.
Είχε πάρει τα μάτια μου, τα χείλια του Jack και γενικά μπορεί να μην ήταν αρκετά μεγάλος για να καταλάβει κανείς αλλά πιστεύω ότι μοιάζει περισσότερο σε εμένα.
Μην το πει κανείς στον Jack γιατί θα μου πάρει την κηδεμονία και θα εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Τα χειλάκια του είχαν ένα παράπονο και για ακόμα μια φορά δεν μπορούσα να καταλάβω τι χρειαζόταν ο ίδιος μου ο γιος.
"Γιατί κάνεις έτσι βρε αγάπη μου?"ρώτησα απεγνωσμένη και με κοιτούσε με προσήλωση.
"Πάω να τον ταΐσω ξανά."είπα και πήρα το μπιμπερό με τον γάλα του.
[...]
YOU ARE READING
Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏ
Teen Fiction"Μπα μπα μπα, και έλεγα πως το μωρό μου δεν θα έρθει στο πάρτυ μου." "Σταμάτα να με λες μωρό σου και κάνε άκρη να γεμίσω το ποτήρι μου." "Ουυυ μας βγήκες και γερό ποτήρι." "Αμφιβάλλεις?" "Ξεκάθαρα. Πάω στοίχημα πως μετά από αυτό το ποτήρι το οποίο δ...
