Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏ

#18

"Έλα βρε κοπέλα μου....Σε παρακαλώ...μίλησε μου...Έχεις να μιλήσεις από προχθές. Σχολείο δεν πήγαμε. Τηλέφωνο δεν σηκώνεις. Έμεινα μαζί σου μπας και βγάλω καμία λέξη από τα χείλη σου και πάλι δεν μου κάνεις την χάρη. Τι σου έκανε ο βλάκας?"ρώτησε εξαντλημένη η Brielle και αναστέναξα βαριά.

"Σε μέσες άκρες με βίασε."είπα αδιάφορα και εκείνη έκλεισε το στόμα της με την παλάμη της.

"Σε...σε βίασε? Αποκλείεται αυτός έλεγε στον Simon ότι είναι...πως έκανε κάτι τέτοιο? Μήπως τον εκνεύρισες και εσύ?"με ρώτησε και νευρίασα.

"Δεν έχει σημασία αν τον εκνεύρισα Brielle. Με βίασε. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να μου κάνει κάτι τέτοιο."είπα και στην σκέψη ένιωσα κάθε νεύρο του κορμιού μου να ταράζεται.

"Έχεις δίκιο ρε συγγνώμη. Θέλεις να πάω να πάρω παγωτό και να δούμε μια σειρά μαζί?"ρώτησε.

"Παγωτό Ιανουάριο μήνα? Πήγαινε."είπα και έφυγε από το σπίτι.

Σηκώθηκα από τον καναπέ και πήγα στην κουζίνα να βάλω ένα ποτήρι νερό.

Μόνο νερό έπινα αυτές τις μέρες.

Δεν έτρωγα τίποτα.

Ξαφνικά το τηλέφωνο μου χτύπησε και ήταν αυτός.

Πώς τολμάει να με παίρνει τηλέφωνο μετά από κάτι τέτοιο?

Το πήρα στα χέρια μου και το σήκωσα χωρίς να μιλάω.

-...

-Jade? Με ακούς?

-...

-Ξέρω πως με ακούς και θα ήθελα να σου πω συγγνώμη. Δ-δεν ξέρω τι με έπιασε εκείνη την ώρα και φέρθηκα σαν μαλάκας. Ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσα να σου κάνω και το μετανιώνω πικρά. Ελπίζω να με συγχωρέσεις.

- Δ-δεν ξέρω...

Δεν έκατσα να ακούσω τι άλλο είπε και του το έκλεισα στα μούτρα. Δάκρυα συσσωρεύτηκαν στα μάτια μου αλλά δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να κλάψει ξανά για αυτόν.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκατσα στον καναπέ με το λάπτοπ στα πόδια μου για ψάξω μια σειρά.

Με το που βρήκα, μπήκε στο σπίτι η Brielle με το παγωτό.

"Βρήκες σειρά?"ρώτησε λαχανιασμενη.