1.5

5.1K 260 100
                                        

Geceyarısı kuzenim aramıştı. Merakla telefonu açtım.

"Alo abla?"

Seda abla hızla konuşmaya başladı. "Venüs odamın camından bir bakayım dedim arka bahçeye bir de ne göreyim, Cihan ve Nur kavga ediyor. Lal'de gözlerini kocaman kocaman açmış öylece izliyor. Bir git bak bakalım. Bütün site ayağa kalkmadan çözülsün mesele neyse."

Üzerime kot şortumu ve turuncu bluzumu geçirdim. "Tamam abla ben bakacağım şimdi, görüşürüz." Diyerek telefonu kapattım ve neredeyse koşarak kapıya ulaştım. "Anne ben buralardayım, merak etme."

Kendimi evden dışarı attım. Merdivenleri çıkarak arka bahçeye doğru koştum. Varmak üzereyken yavaşlayarak apartmanın birinin arkasına saklandım ve olayı izlemeye başladım.

Nur ellerini savurarak bağırıyordu. "Sana anonim birinin yazdığını ve böyle bir olay olduğunu bana nasıl söylemezsin! Üstüne üstlük beni nasıl o kişi zannedebilirsin! Sana inanamıyorum Cihan! Gelmiş bana burada seni arkadaşım olarak görüyorum diyorsun! Nasıl yaaa!"

Nur saçlarını çekiştirerek ağlamaya başladı. Cihan ona doğru yaklaşmaya başlamıştı fakat vazgeçerek durdu. "Sen benim çocukluk arkadaşımsın. Kardeşimsin!" Diye bağırdı ve Nur'a sarıldı.

Lal yanaklarından süzülmeye başlamış yaşları silerek gülümsedi. "Grup sarılmasııııı! Bir dakika. Göksu-"

Nur Cihan'ı ittiğinde Lal'in gülümsemesi soldu.

"Ben seni kardeşim olarak görmüyorum ama beyefendi!"

Nur yere çöktüğünde Göksu apartmandan çıktı. Cihan ve Lal'e gitmelerini söyleyerek Nur'u çıktığı apartmana soktu.

Bahçede benden başka kimse kalmamıştı.

Demek Cihan Nur'u ben zannetmişti.

Arka bahçeyi geçtim. Parktaki salıncaklardan birine oturdum.

Aslında sevinmem gerekiyordu çünkü Cihan Nur'u kardeşi olarak gördüğünü açıkça dile getirmişti ama o mutsuzken, mutlu olamıyordum.

Kardeşin olarak gördüğün birinin senden hoşlanması hoş bir şey değildir.

Gözlerimi kapatarak sitemiz dağda olduğu için bahçeden geçen derenin akıntı sesini dinledim.

Kurbağa ve şırıltı sesini kesen kulağıma takılan kulaklıktan gelen müzik olmuştu.

Bana öyle bakma,
Anlayacaklar.

İkimize karşı bu dünya,
Bizi anlamayacaklar-

Cihan yanımdaki salıncağa oturmuş gözlerini kapatmıştı. Kulaklığın diğer tarafı ondaydı.

-Hadi böyle yaşa derken,
Kalbimize sormuş mu?

Benle böyle konuşma,
Kapıları kapatma.

İkimize karşı bu dünya,
Bizi anlamayacaklar-

Sanki bizim içindi bu şarkı. Bilerek seçmişti sanki dünyam.

-Böyle kırık da bakma,
Beni daha da ağlatma-

Sevgi... aşk... anlatılması zor duygulardır. Basit sözcüklerle anlatılamayacak kadar hem de...

-Bana öyle bakma,
Anlayacaklar.

İkimize karşı bu dünya,
Bizi anlamayacaklar...

🌍🌏🌎

Şarkı, Bana öyle bakma-Teoman

Nur'un itirafı?

Cihan ne yapıyorsun oğlum?

Karpuzlu Meyve Suyu. | Texting.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin