I'd Still Say Yes (KRISJOY)

Chapter 32

Kris/Mikee's POV

Chance ko na sana yun para masabi kay Joyce ang totoo. Pero sobra kasi siyang naniwala na sa kumpaniya sa nagtatrabaho. Paano ko pa kaya masasabi sa kaniya yun? Pero biglang naisip ko yung KISS. Bakit ko ba ginawa yun?  Pero masaya ako. Masaya ako na ginawa ko yun. Kinilig ako.  Nahuhuli ko lang yung sarili ko na ngumingiti ng mag-isa. Hindi ako makatulog!!!!

Kinabukasan.... sa site..

Derrick: Pare, late ka ata ah.

Kris/Mikee: Oo nga eh. hindi nakatulog.

Derrick: oh? Joyce? Late ka din??

Joyce: Oo eh. Hindi nakatulog ng maayos.

Huwag mong sabihin.... 

Kris/Mikee: (ngumingiti ng mag-isa)

Joyce: (natawa na lang)

Nagtinginan kaming dalawa. Mukhang alam namin kung bakit kami natatawa. Parang may koneksyon kami na kahit di kami nagsasalita, pero parang nag-uusap kami.

Derrick: Ewan ko nga sa inyo. Maiwan ko na kayo. Mga baliw!!

Kris/Mikee: Ano??

Joyce: Ano???

Kris/Mikee: Ano nga???

Joyce: Para tayong mga bata. 

Kris/Mikee: Natatawa ako sayo eh.

Joyce: Ikaw kaya yung nakakatawa.

Kris/Mikee: Sabihin mo nga... Hindi ka makatulog dahil sakin noh??

Joyce: Ang kapal ha! Baka ikaw! 

Kris/Mikee: Halata kayang kinilig ka kagabi.

Joyce: (nahiya) Ah...

Kris/Mikee: Joke lang. Hindi ka naman mabiro. Trabaho na tayo?

Pero hindi ko maiwasan na titigan siya. Natatawa ako at nangingiti sa tuwing nakikita at naaalala ko siya. The whole day ganun lang yata ginawa ko.

After ng trabaho....

Derrick: We're done. Joyce, sama ka na sakin pauwi??

Kris/Mikee: hindi na! Ako na maghahatid sa kaniya. (smiled and winked kay Joyce) Pare, I'll take good care of her. Promise!

Nasa kotse na kami at pauwi na.

Joyce: Sabi mo kagabi... Gusto mo ako??

Kris/Mikee: Hindi yun Joke. promise!!

Joyce: I believe you. Pero ..... Paano si Yassi??

Kris/Mikee: We're over.

Joyce: Talaga?

Kris/Mikee: Masaya ka?

Joyce: Hindi! Hindi naman. Ayoko lang na makasira sa inyo.

Kris/Mikee: Hindi ka naman nakakasira eh. Pinapasaya mo nga ako eh.

Joyce: Bola!!

Bakit ganito ako? Feeling ko ang open open namin sa isa't isa. Para bang ang tagal na naming magkakilala. Dahil siguro, tanggap ko na ang nararamdaman ko. Inaamin ko na, I'm falling for her and I can't help it. Ang saya saya ko.  Nasa tapat na pala kami ng bahay nina Joyce. Natawa ako kasi naalala ko yung nangyari kagabi.

Joyce: Hoy! Anong tinatawa tawa mo diyan?

Pagkatapos tinuro ko yung cheek ko. Natawa din siya kasi alam niya kung anong ibig kong sabihin.

Joyce: Loko talaga Kris.

Joyce and Kris/Mikee: (nagulat at natahimik)

Joyce: Sorry Mikee. Baba na ako. Bye! Thank you ulit sa paghatid.

I just nodded. 

I'm on my way home. Naiisip ko pa rin ang tawag sakin ni Joyce. Mahal pa rin niya si Kris. At ang nakikita niya si Kris hindi si Mikee. It hurts, but there's something in me that's telling me na okay lang. It hurts but it also makes me happy. Why?? There's something in me that's telling me that I should be happy somehow.

Joyce's POV

I'm alone sa kwarto ko. I'm still thinking about Mikee. Bakit ko ba siya tinawag na Kris? I can feel the guilt. I can feel na I hurt him. Ikaw naman kasi Joyce eh. Look at him as Mikee, not as Kris! He's not Kris!! Matagal ng patay si Kris!!  Si Ken nga minahal mo diba? Pero iba si Mikee, kamukha niya si Kris at ginugulo nito ang isip ko. Kris, tulungan mo naman ako.

Hindi pa ako makatulog. Bigla na lang may tumawag sakin... Si Mikee...

Phone conversation...

Joyce: Hello??

Kris/Mikee: Hi!! Tulog ka na ba?

Joyce: Ah... Hindi pa. Obvious naman siguro?! 

Kris/Mikee: Huwag mo na alalahanin ang nangyari kanina.

So alam niya kung ano yung iniisip ko?

Joyce: Paano mo nalaman?

Kris/Mikee: I just knew it. Coz we're connected.

Connected? Napatawa ako dun. Bakit ang sweet niya lately??

Kris/Mikee: Kinilig ka noh??

Joyce: Manghuhula ka ba??

Kris/Mikee: Basta. Huwag mo na akong tatawaging Kris huh? Sabi ko sayo dati, kung mamahalin mo ako, mahalin mo ako bilang si Mikee. Ayaw kong maging anino lang ni Kris. I want you to love me for who I am. I'm not expecting any answers now. But I'm willing to wait. Baba mo na yung phone. Magpahinga ka na.

Joyce: Huh?

Kris/Mikee: Huwag mong sabihing hindi mo narinig yung sinabi ko. I love you.

End of conversation...

He really sounds like Kris. Alam ko mula sa puso ko na parang si Kris talaga siya. The way he spoke, reminds me of Kris. How can I love him as Mikee, kung puro si Kris yung naaalala ko??