05 35 545...: Allah'ım sana geliyorum.
05 35 545...:Ya kızım bu ne güzellik sabah sabah.
05 35 545...: Bu saat'en sonra ölsem gam etmem.
05 35 545...: Yok yok ölmekten vazgeçtim ben daha çocuklarımızın babası olacam.
05 35 545...: Kızım bu kadar tatlı olmak için tatlılık şurubumu içiyorsun bu ne tatlılık.
Göründü//
05 35 545...: Sen akla zararsın vallah.
Gül: Ne yavşadın be.. uza artık.
05 35 545...: Bu güzelik karşısıda mı? Yok sağol, ben böyle iyim.
05 35 545...: Ha bu arada yeşil sana çok yakışıyormuş gözlerini rengini ortaya çıkarıyor.
05 35 545...: Bir daha giyme.
Gül: Bir dk sen bizim okulda mısın?
05 35 545...: EVET...:)))))))
Son mesajı okuduktan sonra direk başımı kardım ve bahçede ki öğrenici milletine baktım.
Bu ne ya her yerde öğrenci var, viros gibi dağılmışlar her yere, bir çoğunun elinde de telefon.
Bu kesin bizim sınıftan biri ama kim? Yakalarsam canına okuyacam. İlk başta Cemre sanmıştım.
Daha öncede bana böyle mesajlar atmıştı ama ona dün sorduğumda o olmadığını söyledi. Tabi inandımı hayır. 11. sınıftaki Mert'e gidip Cemre'nin ona aşık olduğunu söyleceğimi söylediğimde tabi Cemre tutuştu, yeminler eti. Buna göt korkusu diyoruz. Her zamanda işe yarıyor. ;-)
Yanımda bankta benim gibi oturan Cemre'nin sesiyle ona döndüm.
"Gül, niye milleti dna'sını çözecekmiş gibi süzüyorsun?"
" Cemre şu bana yavşağayan yavşağı arıyorumda ondan."
" Nasıl ya Gül, o bu okuldamı?"
" Evet bizim sınıftaki zibidilerden şupeleniyorum. Bir buliyim onu canına okuyacam."
"İyi Gül bulduğunda bilikte canına okuruz. Böyle bir eylenceği asla kaçırmam."
Cemre'nin son dediklerine göz devirerek.
" he Cemre he. Şimdi kalk sözlü var daha. Manyak kadın ya okuların açıdıktan dört hafta sonra sözlü yapmak ne ya."
