Sabah erken kalkmadan nefret ediyorum.
Annemin sabahın köründe ismimi cıladığından ismimden nefret ediyorum.
18 yaşıma girdiğimde ilk işim ismimi değiştirecem , o isim o kimlikte kalkacak!
Ve annem artık bir ismim olmadığı için bir isimle cırlamayacak ve bende kendimden nefret etmiyecem.ÇOK ZEKİYİM VALLAH :))) Beni bu zekayla nasıl hâlâ keşvetmediler bilmiyorum. :(
Okuldan nefret ediyorum.
Çünkü okula gitmek için tek aşkım Ehwet dan yani Ehwet çıkarmalı yastığımda ayrılıyorum.
Bakmayın öyle ben Alacakaranlıktaki o yakışıklımı yakışıkı Etwrda aşığım. Neticede ben 16 yaşıda Vampir filimlerine hayranlıkla izleyen bir ergenim. FESAT OLMAYIN HEMEN!!! Tabikide filimdeki o +18 bölüleri atlıyorum tabi. Edep diye birşey var.
Otubüsteki yaşlı teyzelerden ve amcalardan nefret ediyorum.
Ya arkadaş senin sabahın köründe ne işin var otubuste hadi bizim gitmemiz gereken bir okul yada bir iş yerimiz var ya seni ya seni ne işin var ??? Git evinde emekliğini tatını çıkarsana. Ne diye bizim gibi gencecik tatlımı tatlı kızları otubuste ayata bırakıyorsun. Sizin yüzünüzden beni bu otubuslerde bir kere bire oturamiyacakmıyım yaa.:((
Tamam bu sabah çok isankarım. Farkındayım...
Utanmasam Arsız bela dinleyecem.
Tamam tamam hadi taşlayın beni.
'Arsız bela ne be iyyyy' dediğinizi duyar gibiyim insan oğlu yada kızları.
Evet bir insan oğlu yada kızlarız. Demeki bir oğlumuz, kızımız olmadan insan olmuyoruz.
Evet bu son söylediğim içinde beni taşlayabilirsiniz.
Ben iç dünyamla mücadele ederken okulun oradaki durağa geldiğimi farketim. Kıvırcık ve hiç bir zaman bir türlü düzelmiyen saçlarımı geriye atıp, kolumdaki sırt cantamın omuzumda düzeltip , oturduğum koltuğu göz diken ve yavru köpek bakışları atıp koltuğumu işkal eden teyzeye kötü bakışlar atarak indim otubüsten.
Okulun bahçesine girer girmez telefonumun gelen bildirim sesiyle cebimden çıkarıp gelen mesaja baktım.
05 35 545...: HELE ŞÜKÜR GELDİN!!!
05 35 545...: Nerdesin sen minak sabahtan beri yolarını gözlemekten şaşı oldum.
Nerdeee o günler...
05 35 545...: Betdua etme kız yazık değilmi benim gibi yakışıklı oğlana.
Başımı ışık hızıyla 'o nasıl oluyorsa artık' ama yalan yavaş ve korkak hareketlerle kaldırıp okul bahçesindeki embesil öğrenci milletine göz taradım.
Tövbe tövbe bu benim içimden betdua ettiğimi nerden anladı.
05 35 545...: Anlarım ben ;)
TÖVBE TÖVBE !!! TÖVBE TÖVBE!!!
Tırstıımmm...
Gül: Tamam. Şu an tırstım. Ya sen benim betdua etiğimi nerden anladın?
Gül: Yoksa sen bücü falanmısın yada üç harfli...
05 35 545...: Oha kızım vur dedik öldürdün. Utanmasan toprak atıp cenaze namazıda kılacan.
05 35 545...: Ne büyücüsü ne üç hafrisi?
Gül: O zaman nasıl anladın.
05 35 545...:Minak anlarım ben çünkü seni çok iyi tanıyorum. Miklerinden aklından geçeni anlıyabiliyorum.
Hadi lan ordan. Bende yedim. Yok vallah bu kesin üç hafli yada büyücü...
Gül: Nerdesin sen.
05 35 545...: Beni baksanda göremiyecen ama istersen görebileceğim bir yerdeyim.
Gül: Sağol ya çok açıklayıcı oldun.
05 35 545...: Ne demek benim için bir zevkti:))).
Kafama çarpan sert bir şeyle sarsıldım. Dengemi kaybedip yere düştüm.
Şu an beyin ferci yaşıyorum sanırım.
Yanımda bir çoktü.
" Sen iyimisin?" diye sorup duruyor.
Kendime gelmeye başladığımda başımı kaldırıp bana yardım eden kişiye baktım. Bu çocuk 11.Resimdeki Arsen.
"İyimisin sen?" diye sordu yine.
" Başım ağrıyor." dedim sadece.
" Tamam biraz daha kendine gel Revire götüriyim seni." Dedi.
Gözlerimi tamam der gibi açıp kapatım.
"Abla ya çok özür dilerim. İyimisin sen. Vallah isteyerek atmadım topu yanlışıkla geldi sana."
Başımda dikilen 9. sınıf öğrencisine yönlerdim bakışlarımı.
Tam konuşucaken Arsen denilen çocuk benden önce davrandı.
" Körmüsün lan sen görmüyormusun kızı!"
" Arsen abi vallah görmedim ablayı." dedi mahçup bir şekilde çocuk.
Kendimi biraz toplayıp
"Sorun değil taman daha iyim." dedim yavaş şekilde yerden kalkarak. Arsen kolumdan tutup kalkmama yardımcı oldu.
"Abla yeniden çok özür dilerim." dedi çocuk.
Gülümsemeye çalışarak.
" Tamam sorun yok dedim ya iyim ben." Çocuğu suçluyacak değilim yanlışıkla atmış neticede ve birazda ben suçluyum zaten yolun ortasında ne diye duruyorsam. Ah hep Emoji manyağı yüzünden.
" Abla anlayışın için teşekkür ederim izin ver levire kadar eşlik ediyim sana." dedi çocuk.
" Ben eşlik ederim sen kaybol Ömer." Dedi Arsen bana top atan çocuğa, demek adı Ömer.
" Tamam Arsen abi. Abla yeniden özür dilerim. Kusura bakma." deyip uzaklaştı çocuk bizden.
Arsen denen çocuğa dönerek.
" Teşekkür ederim. Ben giderim sen zahmet etme." dedim.
Koluma girerek...
"Sorun değil benim için hadi revile götürelim seni." dedi.
Revire doğru giderken Cemre okuldan çıktı. Beni görül görmez önce kolumdaki Arsene bir bakışı var anlatamam sonra bana döndü o bakışlar. ' Ne oluyor?' diye bakışlar atı yanıma gelirken. Yanımıza ulaştığında...
" Kanka ne oldu sana, niye üstün hep toz?"
Revire giderken her şeyi kısa bir özet geçtim Cemre' ye.
Revile geldiğimizde.
Arsen'e dönüp " Bundan sonrasını Cemreyle halederiz. Ders zili çaldı sen dersine gicikme." Dedim.
" Sorun değil benim için kalabilirim." dedi.
" Hayır lütfen benim yüzümde yok yazılmanı istemem sen git." dedim.
Başını tamam anlamında salayıp gitti.
Bizde revile gidip Meltem hemşireye kontrol oldum verdiği arı kesiciyi içtikten sonra sınıfa geldik.
Telefonuma titremesiyle hocaya görstermeden sıranın altından şifreyi açıp mesajı okusum.
05 35 545...: Nasılsın, Başın ağrıyormu?
Gül: Sen nerd.... ha doğru ya beni dikizliyordun. Neyse dersteyim yazma hoca yakalarsa telefona el koyar bende seni bulup gebertirim.
05 35 545...: Ona dikizlemek denilmezde hadi neyse. Eee iyimisin sen?
Gül: EVET İYİM, ŞİMDİ YOL AL...
