Woman In Fierce (Completed)

∞ Fifthy One ∞

Chandra POV :

"Kendrick......! NO ......!" Mabilis siyang humarang , at sinalo ang bahala na dapat para sakin. NO! This can't be. Dahan dahan siyang bumagsak at punong puno ng dugo na nagmumula sa banding dibdib. "Mabilis ko siyang dinaluhan. Bakit mo ginawa 'yun? Dapat mga pulis nalang ang pinapunta mo." Hinampas ko siya sa may bandang braso habang kalong ko ang ulo niya. Pero ngumiti lang siya at nakahawak sa may bandang dibdib niya na may tama ng bala.

"Mahal na mahal kita babe. Hindi ko kakayanin pag nawala ka sakin. Masaya ako na..." Napatigil sa sapagsasalita at napangiwi sa sakit. "...finally nagawa kitang protektahan. Matagal ko ng gustong gawin to. Na ako ang nasa tabi mo sa panahong kailangan mo ng tulong. At hindi ko pinagsisisihan 'to. And Im sorry kung nag padala ako sa pride ko. Im sorry kasi sumuko ako bigla. Tandaan mo, mawala man ako. Ikaw at ikaw lang ang babaeng mamahalin ko. At kung mabubuhay man ako uli't. Hihilingin ko na ikaw parin ang babaeng itadhana na mahalin ko. I love you always and forever baby." Napaiyak ako sa sinabi niya. Katulad niya. Nagsisisi din akong nagpadala ako sa damdamin ko at itinulak siya palayo. Pero this time, I'll make it up to him. Magsisimula uli't kami kasama ang baby namin.

Pero mas naiyak pa'ko ng pumikit ang mata niya.

"Baliw ka wag kang pumikit dyan. Please hold on...baliw ka talaga, wag mo kong iiwan. Wag mo kaming iiwan ng baby natin. Mahal na mahal din kita babe. Wag mo kaming iwan, 'di ko kakayanin..." Pero para nadin akong lantang gulay. Parang nawalan ako ng lakas. Bigla nalang ding nagdilim ang paligid ko at nawalan ako ng malay.

-----

Pagka gising ko nasa hospital na'ko. Nakita kong mabilis na lumapit sakin sina mum kasama ang pamangkin kong si Matt.

"Tita mum, how are you?" Ang laki na niya. The last time na umalis ako, his just only three years old, and now he grows fast. Napangiti ako ng humalik siya sakin.

"Baby Matty is that you? Ang laki mo na." Hinaplos ko siya sa pisngi. Ngumiti siya, pero halatang anytime babagsak na ang luha niya. "Hey baby Matty, why?"

Yumakap siya sakin at umiyak sa may bandang tummy ko.

"Im so afraid last night when we heard a gun shot and people are panicking. And some bad goons forcely grab you..." He sob. "I though your going to leave us again." Iyak siya ng iyak at kinukusot na ang mata niya. Para siyang inagawan ng candy.

I hug him so tight. "Shhh baby Matty, Tita mum will never leave you again." Then, I kissed him on his forehead.

"Anak, we're glad that your safe. Sobrang nagpanic din kami kagabi. Mabilis masyado ang mga pangyayari. We didn't expect na magagawa yun ni Agatha. Sobrang natakot kami at nag-aalala." Sabi ni dad.

"Bunso, mahal na mahal ka namin. Wag kang mag-alala wala na ulit mananakit sayo." Lumapit si mum at dad sakin at niyakap ako.

"Dad...?"

"Don't worry your baby is safe. Kaya magpalakas ka para lumakas din ang apo namin." Masaya akong marinig na ok ako at ang baby. Buti nalang prinotektahan kami ni Kendrick. Ano'ng nangyari sa kanya? Nag-aalala ako.

"Dad, mum si Kendrick?" Nagkatinginan silang dalawa.

"Mum, dad asan si Kendrick? Ok na ba siya?" Napaiyak nako ng di parin sila nagsasalita." Please magsalita kayo. May nangyari bang hindi ko alam? Please sabihin n'yo sakin." Napahagulgol nako.

"Please anak, calm down. Makakasama sa baby mo 'yan." Sabi ni mum.

"His in coma, napuruhan siya sa pagkabaril ni Agatha sa kanya. At his still in critical condition. Kapag hindi siya nagising within 48hours..."

"What kuya? Ba't natigilan ka? Tell me ano pa ba ang nangyayari sa kanya?" Si Matt kinuha na ni Ate Janet, dahil iyak na din ng iyak. Si mum nakayakap lang sakin, naka alalay at inaalo ako.

He sigh. "...pag di siya nagising within 48hrs. Ihanda na daw natin ang sarili natin." Napayuko si kuya. Nakatulala ako habang umaagos ang mga luha mula sa mata ko.

"N-no...dapat magising siya, hindi niya kami dapat iwan ng baby namin. Paano na kami pag nawala siya? H-hindi ko kakayanin mommy. Ikamamatay ko. Dalhin nyo ko sa kanya please. Gusto ko siyang makita. Gigisingin ko siya..." Pinilit kong bumangon. Pero pinigilan ako ni mommy. "M-mommy please si Ken, gusto ko siyang makita. Please. Ken......!" Hindi ko na mapigilan ang mapahagolgol ng todo.

"Tama na iha. Magpahinga ka muna hindi, magpalakas ka muna bago mo siya puntahan."

"Paano ako magpapahinga mom, kung ang ama ng baby ko, nag-aagaw buhay tapos wala man lang ako sa tabi niya? Mom please, maawa kayo sakin, dalhin nyo ko sa kanya!" Sobrang nag hi-hysterical nako ng biglang may pumasok na doktor at lumapit sakin. At biglang may tinurok siya sakin. Bigla nalang akong nakaramdam ng antok at dahan dahang pumikit ang mga mata ko.

"Ken........." Pangalan niya nalang ang tanging nabigkas ko.

A/N : Few chapters nalang talaga at end na. Nakakalungkot man isipin pero malapit na po talaga. Huhubels ♡♡♡