-District Academy-D5story(FanPic)

Chapter 24

"Ian's PoV"

"Tita,pasok na po ako!"narinig kong paghingi ng paalam ni Mae kay Mama habang ako ay nasa sala at nanunuod ng Naruto na siyang paborito kong palabas tuwing umaga.

"Wait Mae!Sasama ako sayo!"Nasa may pintuan na siya ng marinig niya ang pagtawag ko kay mabilis siyang bumalik patungo sakin,

"Hindi ka pa magaling!Pumayag naman ang school na sa bahay ka na magtatake ng exam diba?kaya dito ka na muna sa bahay,''

"No,gusto kong pumasok at gusto kong sa school kumuha ng exam!Ayoko ko dito sa bahay!Namimis ko na ang mga tropa konv di man lang ako nagawang bisitahin kaya hayaan niyo na ako Ma!"pagmamatigas kong saad sa kanya.

"Sige na anak!Pumunta ka na sa kwarto mo para makapagbihis!"

"Nurse Aya,ikaw na bahala jan sa anak ko,tulungan mo siya para mabilis siyang makatapos sa pagbibihis!"

"Opo Maam!"sagot ng nurse na nag aalaga sakin,Kasunod nito ay kinausap naman ni Mama si Mae,

"Hayaan mo na siya Jiha,alam kong kakayanin niyang pumasok sa school kahit pa naka wheelchair siya,doon ka naman para tutungan siya diba?at isa pa ay pasasamahin ko si Nurse Aya para di kayo mahirapan,"

"Sige po Tita!"narinig kong pagsang-ayon niya kay Mama.

Dito na nga pala samin nakatira si Mae.Matapos ang nangyareng aksidente samin ay pinalayas siya sa kanila,itinakwil siya ng mga taong nagpalaki sa kanya.Wala siyang ibang mapuntahan kaya ng etext niya ako ay agad ko pinagpaalam siya kay mama na walang kaabog abog namang pumayag agad.Mas gusto kong naandito siya sa bahay namin para may kasama ako,iang araw na lang kasi ay babalik sa ni Mama sa  london para muling magtrabaho.Katulad ko,ngayon lang din ulit makakapasok si Mae sa school dahil sa nangyare sa kanya.

Higit 30mins.din ang tibagal ng byahe bago kami makarating ng school.Breaktime  kaya madaming estudyanteng nakakalat sa campus.Nagulat silang lahat ng makita akong nakawheelchair,lalong lalo na ang mga kaibigan kong parang nakakita ng multo.Sabay silang tumakbo palapit sakin para yakapin ako,

"Hoy!ano ba!nakakabakla yong yakap niyo!pwede bang tumigil na kayo at maraming mga mata ang kanina pa nakamasid!"

Bigla naman silang lumayo sakin,napansin kong malungkot si Zildjian at parang kanina pa hindi mapakali,para siyang natatae na hindi mo maintindihan at kanina pa lakad ng lakad.

"Bro,eto na siguro ang tamang oras para gawin ko ng plano!"sabi nito sa tropa.Meron ba akong hindi alam?

sabagay,ilang linggo na din ang nakalipas na hindi ko sila kasama,ang totoo niya ay nagtatampo ako sa kanila,magmula kasi ng makalabas kami ni Mae ng hospital ay hindi man lang nila ako dinalaw,ni hindi din nila ako kinamusta kahit text manlang,ni hindi din nila alam na nasa bahay na nakatira si Mae.Naiintindihan ko naman kong bakit di nila ako binisita,marahil ay abala lang aila dahil sa exam.

"Oh!akalako ba sisimulan mo na ang palabas?"sita ni Eugene na siyang may hawak ng gitara at agad na iniabot kay Zildjian,

"Wala pa si Chynna eh,may inutos kasi ako sa kanya pero hanggang ngayon ay wala pa siya,"

"Sino si Chynna Bro!"curious na tanong ni Tom,

"She is my cousin,"ikling sagot niya kay tom at saka kinuha ang cp niyang nakalagay sa bulsa,baka etitext niya ang sinasabi nuyang pinsan niya.Tsssst!tropa kami dito pero hindi nila ako pinapansin,di ba nila ako namimiss?

"Sige mga Bro,maiwan ko na kayo,doon na lang ako sa room tatambay,"

"Sandali lang Bro,kararating mo lang tapos iiwan mo kami agad,wag kang ganyan!di mo ba namiss ang mga kaibigan mo?"pigil ni Jacob,