My Husband is a Liar (COMPLETED)

START

Sophy's POV:

Nagising ako sa puting kwarto at tila masakit ang buong katawan.

Bumangon ako nang dahan dahan para malaman kung nasaan ako. nandito pala ako hospital

Ugh..

Napahawak ako sa braso ko dahil ito'y kumikirot, pati na din ang ulo ko.

Nabangga nga pala ako ng truck habang nag mamaneho kagabi.. ugh..Ang sakit.

Pero hindi nmn ganoon kalala ang impact nito saakin.

Napatingin ako sa lalaking natutulog sa upuan malapit saakin.

Familiar ito saakin.

Habang pinag mamasdan ko ito, mas naaalala ko lalo ang mga nangyari kagabi

He is my husband... the one who start all of this.

Pumatak ang aking luha sa nangyari.

We've been married for 2 years, but now I hate him for doing "that thing"..

Nagising na ito at lumapit saakin. Hinawakan niya ang aking kamay

"Sophy love, you're awake?"pag aalala niya.

Inalis ko ang kamay ko sa kanya.

"Go home, I'm fine" pag iiwas ko rito dahil hanggang ngayon nasasaktan parin ako sa nakita ko kagabi.

Hindi ko maisip na gagawin niya iyon saakin

Napapikit ako dahil hindi ko na kayang itago pa ang sakit na nararamdaman ko sakanya.

"Umalis kana, Hindi naman na kita kailangan dito eh!" pag iyak ko

"Love, please forgive me..h-hindi ko naman sinasadya, love" pag mamakaawa niya

"Please umalis ka nalang Gavin"

"I will explain everything to you sophy, please" pag pupumilit nito.

Umiyak lang lalo ako dahil doon.

"Please wag muna ngayon"pag iiwas ko dahil ang sakit-sakit ng nararamdaman ko ngayon

Napahawak ako sa ulo ko dahil kumirot bigla.

"Please u-umalis ka muna ayokong makita ka dito! Alis!"sigaw ko. Dahilan ng pag pasok ng mga nurse at doctor.

Napapikit ako sa sakit habang umiiyak

"Mr. Winson, lumabas po muna kayo. Makakasama po ito sa iyong asawa" alok ng doktor rito.

At sinunod Naman niya ito kaagad.

"Are you alright Mrs. Sophy?"tanong ng doktor saakin

Tumango lamang ako dahil ayokong mag salita. naaalala ko lang ang nangyari kagabi.

Mga ilang minuto lamang ay lumabas din ang doktor at nurse

Hiniga ko na lamang ito at umiyak

Alam kong makakasama ito saakin dahil mas lalong sasakit ang ulo ko.

Pero hindi ko ito mapigilan dahil ang sakit sakit

Ring**ring

Nag riring ang phone ko malapit sa akin, Kaya kinuha ko ito.

"Hello po?" sagot ko

"Hija ayos kana?, Tinext kami ni Gavin na gising ka na. Kaya tinawagan ka na namin. Are you alright hija?"pag aalala ni mom(Gavin's mother)

"I'm a-alright po mom. Don't worry makakauwi na daw po ako bukas dahil hindi naman malala ang impact saakin ng pag ka bangga ko ho, kaya mag pahinga na po kayo diyan.. makakauwi din po ako diyan" sagot ko habang naka ngiti

"Sige hija, mag ingat kayo ni Gavin"
"Opo"

"Sige bye na hija" at binaba ko na ang phone.

Tatabi ko na sana ang phone ko ng may mag call ulit rito kaya sinagot ko ulit

Hello?"sagot ko

"Sophy anak, ayos kana? Tinext kami ni Gavin gising ka na raw. Sorry hindi kami makakapunta ng kuya mo diyan dahil nanganak na asawa ng kuya mo. Sana ayos Lang sayo nak, pero itatry Kong pumunta diyan para kamustahin ka anak"

Pinipigilan ko ang pag iyak ko para hindi marinig ni mama.
Hindi ko na alam ang magiging reaction ko ngayon. Naiintindihan ko naman sila at wala akong sama ng loob sa kanila. Hindi ko Lang alam kung ano na ang magiging reaction ko ngayong hindi kami ayos ni Gavin o ang asawa ko.

"Ma, sorry" hagulgol ko

"Bakit anak?! May nangyari ba?"pag aalala ni mama

Hindi ko din alam bakit ako nag sosorry basta gusto ko lang ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko

"Sorry kung nangyari ito sakin ma"

"Anak, umiiyak ka ba? Nasan si Gavin kasama mo ba? Bakit ka umiiyak?"

Pinunas ko ang luha ko

"Ayos lang po ako sige na po, mag papahinga na po ako. "

"Sige, mag text ka kapag may kailangan ka, ha!. Mag aalala ako sayo nak. Pupuntahan kita sa bahay nila "

"Opo, madidischarge naman na po ako bukas kaya dun niyo nalang po ako puntahan kung may time po kayo" sagot ko

"Sige na po, mag papahinga na po ako. Pa Hi nalang po sa anak ni kuya"
"Sige nak"

"Bye po" at binaba ko na.

Hiniga ko na ito at natulog

**

I hope you make it to end