Stem s/o gaat naar @aida_abed bedankt voor het stemmen! 😊
Even een berichtje voor alle mensen die zeiden, dat ik door moest gaan❤️ thxn voor jullie lieve reacties😘. En sorry voor zo lang geen nieuw deel😅.
Waarom zou Noah, zoiets doen. Ik keek Jay onbegrijpelijk aan. "Uhmm, ben je me niet tenminste een uitleg verschuldigd" vroeg ik Jay, op een iets botte manier. Hij twijfelde maar knikte toen, als teken dat hij nu uitleg ging geven. "De populaire groep jongens heeft een soort van lijst" hij krapte achter zijn hoofd als teken van schaamte. "Wat voor lijst, Jay vertel het me alsjeblieft gewoon" zei ik smekend. "Als ze weten dat ik dit verte-" "nee neee, ik vertel niks" . Ik Werd steeds nieuwsgieriger en dat om het feit, dat Jay zoveel moeite had met het te vertellen. "Okee kijk, we hebben een soort van lijst. Met namen van meisjes" ik keek hem aan met een blik die zei dat ik het niet snapte, en dat hij verder moest vertellen. "Er staan meisjes op, die niemand van ons ooit heeft meegehad of iets mee gedaan heeft" . Het duurde me even om te beseffen, dat mijn naam waarschijnlijk op die lijst stond. Jay knikte naar me, "uhmm.. snap je het nu". "Dus als ik het goed begrijp, wilde Noah niet dat ik met Mika ging. Omdat ik 1 van de hoofdprijzen ben, ofzo. En Noah wil me winnen" zei ik stomverbaasd. "Beter kon ik het niet uitleggen" zei Jay. Jongens zeggen altijd dat meisjes moeilijk zijn, maar jongens ga ik echt nooit begrijpen. Wat ik wel begrijp is dat ik dit echt niet pik, en niemand van de meisjes. Iedereen moet dit weten. We zijn geen speelgoed en al zeker geen prijzen. "Jay, dit kan niet. Ik wil nu die lijst. En ik ga het iedereen vertellen" Jay trok me aan Mn arm, naar voren toe. We stonden nu heel dicht bij elkaar. "Als je dat doet raak ik al mijn punten kwijt van de afgelopen drie jaar, en tja zonder bewijs lachen ze je alleen maar uit" siste Jay, in mijn oor. Dese kant van Jay had ik nooit zo gezien. Het gaf me rillingen. Misschien is dit wel de echte Jay, en waren de vorige dagen ook allemaal maar een spel voor hem. Ik vertrouw geen ene jonge meer. Alle lieve dingen. Alle knipogen, glimlachjes, hulp, knuffels. Was het dan allemaal nep?! Heeft geen een van die jongens nou oprecht van me gehouden. Ik voelde tranen over mijn wang glijden en rende Mn kamer in. Bij de opening van de kamer struikelde ik over de drempel. Ik lag op de grond met een bloedende knie. "Cathy ben je daar" hoorde ik Noah bezorgd zegge. Ik hield een hand voor Mn mond, en huilde heel zacht. Ik wil absoluut niet dat hij binnenkomt. Voor hem was alles een spel, en als hij weet dat ik daadwerkelijk om hem gaf. Geeft hem dat misschien Wel een extra punt of iets. "Cat, ik kom nu naar binne" ik ging tegen de deur aanzitten zodat de weg geblokkeerd was. De deur klink ging open, en ik voelde de deur tegen mijn rug duwen. "Praat alsjeblieft tegen me, kweet niet wat er is maar ik wil je helpen" ik hoorde wat gerommel, volgens mij was hij ook tegen de deur aankomen zitten. "Je kan me niet helpen" zei ik heel zacht. "Laat me je helpen, ik wil er voor je zijn" pffff zuchtte ik extra hard. "Zodat je boven in de ranglijst staat, houd op met je domme puntjes..... je doet mensen pijn" ik huilde waarom weet ik niet, maar de tranen rolde in een snelle vaart over mijn wangen heen.
Nogmaals sorry voor het lang niet posten🥺 MAAR EFFE SERIEUS WE HEBBEN BIJNA 8k😍😭❤️
JE LEEST
Living in the badboy's house
Teen FictionWARNING⚠️ op het begin is het verhaal een beetje slecht geschreven, maar het wordt steeds beter😊 Hey hey lieve lezers❤️ Dit verhaal gaat over cathy Haar ouders zijn vorig jaar gescheiden en haar vader heeft bijna al het geld meegenomen, daardoor ka...