Ateşten Kaçış

🍀Kuzu🍀

Sabah uyanmama sebep olan kaşarlı omlet kokusuydu. Kaşarlı omlete bayılırım.Gece de hiçbir şey yememiştim. Doğruca kokunun geldiği yöne doğru ayaklarıma komut gönderdim ve o güzel kokuya doğru ilerliyordum. Adımlarım beni bir odaya getirdi ve kapıdan içeri girdim. Gördüğüm görüntüyle şok oldum. Kemik adam omlet yapıyordu. Karnım guruldamaya başladı. Çok açtım ama gururluydum da, ben tam gizli gizli odama geri dönecek iken

- " Nereye kaçıyorsun?"

Eyvah yakalandık!

- " Bak beni kaçırdın ki bunu neden yaptın bilmiyorum ama beni daha fazla tutamazsın! Şimdi rica ediyorum lütfen beni evime geri götür."

Önce bana baştan aşağı bir baktı sonra da

- " Beni polise şikayet edersin."

Bir an şaşırdım.

- " Bu olayı bugün beni eve bırakırsan kapatırım."

Gözlerimin içine baktı ve elleriyle göğsünde bağdaş kurdu. İç sesim yine devreye girdi. ( Çiçek olun çocuklar. )

Tam gülecektim ki bu adam karşısında gülmemem gerekiyordu. Sus iç ses, ciddi olmam lazım!

- " Burası çok mu sıkıcı?" Diye sordu. Bu adam benim sinirlerimi bozmaya and içmiş gibiydi.

- " Ya sen benimle dalga mı geçiyorsun?" Diye çıkıştım.

- " Zeki kızmışsın, tabiiki dalga geçiyorum. Buradan çıkış yok sayın Bayan Kirpik."

Ne Bayan Kirpik mi? Bu nasıl bir rahatlıktır!

- " Beni bugün evime bırakacaksın sayın kemik adam!"

Konuşmayı daha fazla sürdürmedi. Arkasını döndü ve omleti tabağa koydu. Ben de arkamı dönüp gidiyordum ki yine seslendi.

- " Kahvaltı yapmayacak mısın?"

Ona hiç dönmeden " Senin elinden yemek yiyeceğimi düşünmedin değil mi?"

- " Gurur mu yapıyorsun?" Derken sinsi sinsi güldüğünü biliyordum.

- " Sana ne! Aç değilim."

O sırada karnım guruldadı. Tam zamanı alkış sana.

- " Karnın öyle demiyor." Dediğinde ellerimi yumruk yaptım.

- " Çok üstüme geliyorsun!" Dedikten sonra hızlı bir şekilde odaya kaçtım. Yüzüm kızarmıştı. Yanaklarım cayir cayır yanıyordu. O an sadece dua ettim.

- " Abi lütfen bul beni, lütfen..."

Günün yarısından çoğunu odada geçirdim. Dün geceden beri açtım. Pislik birde "Gurur mu yapıyorsun?" Diyor. Evet gurur yapıyorum! Gerizekalı, aptal, kemik adam... Birde bayan kirpik diyor. Sanki senin kirpiklerin uzun değil, kirpikli herkül!
....

Gözleri çok güzel ama... İç sesim beni uyardı. ( Defne kendine gel! Kızım delirdin mi? Yumuşamak yok! ) Haklısın iç ses , yumuşamak yok! Off yanıma da hiç gelmedi ve ben burada çok sıkıldım. Etrafta dolansam sıkıntı çıkmaz heralde diye düşünerek odadan çıktım. Gizlice mutfağa gittim. Kirpikli Herkül burada yoktu. O yoktu ama omlet vardı. Omletlerin gücü adına! Gizlice çok azıcık da olsa omlet yedim. Açlığa dayanamam. Ardından hızlı ve sessiz bir şekilde koridorda ilerledim. Karşımda gördüğüm her tarafı led ışıklarla kaplı kapı çok otontik duruyordu. Merakıma yenik düşerek kapıyı açtım ve içeri daldım.

İçerisi bar gibi bir yerdi ve sadece erkekler vardı. Ben içeriyi süzerken onlarda beni süzüyordu sonra aralarından biri

- " Buraya kuzular geliyor muydu ya?"
Dedi ve bu cümlenin ardından iyi niyetli olmadıklarını anladım. O sırada biri beni arkamdan hızlıca ittirdi ve kendimi merdivenlerden uçmuş bir şekilde yerde buldum. Bana doğru gelmeye başladılar. Voleybol oynar gibi beni birbirlerine ittirip ittirip duruyorlardı.