Zawgyi
"အခ်စ္ကိုယံုလား.....ခ်စ္ခဲ့ဖူးလား..."
ထိုစကားကိုေျပာလာသူက ခြန္းစစ္
သူ..ခပ္ဖြဖြရယ္မိေတာ့ အံ့ျသသြားသလိုလွမ္းၾကည့္လာ၏။
"ဘာလို႔လဲ... ကိုယ္ေျပာတဲ့ထဲ ရယ္စရာပါလို႔လား"
"sorry .....ခြန္း...။ ကြၽန္ေတာ္ ခြန္းကိုရယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာရရင္ ခြန္း ယံုပါ့မလားပဲ"
"ေျပာပါ။ အနည္းဆံုးေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္႐ွိရင္ ကိုယ္ေနသာမွာပါ"
"ကြၽန္ေတာ္ အခ်စ္ကိုမယံုဘူး.....
အခ်စ္ခံဖို႔ေမြးဖြားလာတဲ့သူေတြထဲ ကြၽန္ေတာ္မပါခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားယံုပါ့မလားေတာ့မသိဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုခ်စ္ေပးရမလဲဆိုတာေတာင္ မသိခဲ့တာ အခ်စ္ခံရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဟာသတစ္ခုလိုပဲ"
"လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖို႔ဆိုတာ သင္ယူစရာမလိုပါဘူး။ ခ်စ္မိသြားရင္ အလိုလိုတတ္ေျမႇာက္သြားၾကတာပါပဲ။ လူတိုင္း အခ်စ္ခံၾကရတာျခင္း အတူတူပါပဲ။ ဘယ္သူမွထူးၿပီး အခ်စ္မခံသင့္တဲ့သူဆိုၿပီး မ႐ွိပါဘူး"
"ထားပါေလ.....လူတိုင္းေတာ့ ခံယူခ်က္ခ်င္းဘယ္တူႏိုင္ပါ့မလဲ။ ခြန္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္လည္း မတူညီႏိုင္တာ မဆန္းပါဘူး။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မခ်စ္ဖူးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လစ္ေတာ့မယ္ ခြန္း။ ေနာက္မွေတြ႔မယ္"
"ok ....."
ထြက္ခြာသြားေသာ ေက်ာျပင္ငယ္အားၾကည့္ရင္း သက္ျပင္း႐ွည္ကိုသာ ခ်မိေတာ့၏။
မင္း ဘယ္ေတာ့မွ ရိပ္မိမလဲ ကေလးငယ္.....
ကိုယ့္အခ်စ္ေတြျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးပါလားကြာ...
>>>>><<<<<
"မာမီႀကီး သားျပန္လာၿပီ"
"ေဟာ ငါ့သားေလးျပန္လာၿပီ။ မိငယ္ေရ သံပုရာရည္ယူခဲ့"
"အား....မာမီႀကီး အေကာင္းဆံုးပဲ။ လာပါဦး သားအခ်စ္ဆံုးႀကီးကို အာဘြားေပးရမယ္"
"ဖယ္စမ္းပါ။ မႀကီးမငယ္နဲ႔ ကေလးလုပ္ေနတယ္"
"မာမီးကလည္း သေဘာက်ရဲ႕နဲ႔ ။ ရြတ္ ရြတ္"
ေျပာရင္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္းသြားတဲ့ တူေတာ္ေမာင္ ေျပာမႏိုင္ဆိုမႏိုင္ေလးအား ေဒၚပပ မႏိုင္ဘူးဆိုသည့္သေဘာႏွင့္ လြတ္ထားလိုက္ရင္း သံပုရာရည္ခြက္အား လွမ္းေပးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
အခ်စ္သို႔ ရံႈးနိမ့္ျခင္း (Completed)
Romance[Zawgyi] ကြၽန္ေတာ္မခ်စ္တတ္ဘူး ခြန္း..... အခ်စ္ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး..... [Unicode] ကျွန်တော်မချစ်တတ်ဘူး ခွန်း..... အချစ်ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည်း ကျွန်တော်မသိဘူး.....
