Zawgyi
သစ္ခြရံုေလးရဲ႕အျပင္ဘက္ အကြယ္တေနရာမွာေတာ့ ခြန္းသည္ ၿငိမ္သက္စြာရပ္တန္႔လ်ွက္။ ကေလးငယ္ႏွင့္ ေမေျပာသမ်ွစကားေတြအား မရည္ရြယ္ပါဘဲ နားေထာင္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားခဲ့၏။
အတန္ၾကာငိုင္ေတြေနခဲ့ၿပီးမွ ပ်က္ယြင္းေနေသာ မ်က္ႏွာအားျပဳျပင္လိုက္ရင္း သစ္ခြရံုအတြင္းသို႔ လွမ္းကာဝင္လိုက္သည္။
"ေမတို႔က ဒီေရာက္ေနတာလား... လိုက္႐ွာေနခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္က"
"ေအာ္ သား... လာေလ"
"ထမင္းပြဲျပင္ၿပီးၿပီေမေမ... သြားၾကရေအာင္"
"အင္း သြားၾကတာေပါ့"
ေျပာရင္း ထြက္သြားသည့္ေမ့ေက်ာျပင္အား ေငးၾကည့္ေနတဲ့ ကေလးငယ္၏လက္ကိုဆြဲကာ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။
>>>>><<<<<
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာထမင္းဝိုင္းေလးက စားခ်င္စဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ သူႀကိဳက္တဲ့ဟင္းခြက္ေတြပဲ ေတြ႔ရတာမို႔ သေဘာတက်ျပံဳးမိေသးတယ္။
အန္တီေဆြကထည့္ေပးလိုက္၊ ခြန္းကထည့္ေပးလိုက္နဲ႔ သူ႔ထမင္းပန္းကန္ထဲတြင္လည္း ထမင္းေပ်ာက္ကာ ဟင္းေတြပံုေနေလေတာ့သည္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ အခ်ိဳပြဲဟုဆိုကာ သစ္သီးမ်ိဳးစံုကလည္း တပံုတပင္။
"သားငယ္ေလး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနေနာ္။ ေမ အထည္ေလးေတြၾကည့္ေပးစရာ႐ွိေနလို႔..."
"ဟုတ္ကဲ့ ေမ လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္"
"ခြန္း သားအခန္းထဲလိုက္ျပလိုက္ပါလား... သားငယ္မေရာက္ဖူးဘူးမို႔လား"
"သြားၾကမလား အကို႔အခန္းကို"
သူ့အေျဖေတာင္မေစာင့္ဘဲ ခြန္းသည္ သူ႔လက္ကိုဆြဲကာ အေပၚထပ္သို႔ဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေလာတဲ့ ခြန္းပါလား.....
ခြန္းအခန္းသည္ သူ႔အခန္းနဲ႔မတူေပ။ သပ္ရပ္သည္။ သန္႔႐ွင္းသည္။ နံရံေတြကိုေဆးအျဖဴေရာင္သုတ္ထားၿပီး အိပ္ယာခင္း၊ေခါင္းအံုး၊ဖက္လံုးႏွင့္ေစာင္ပါမက်န္ အျဖဴေရာင္ေတြသံုးကာ ၾကမ္းျပင္ကိုေတာ့ ကတၱီပါေမြးပြအခင္းအနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ကို သံုးကာအလွဆင္ထားသည္။ ေျပာရရင္ အခန္းထဲဝင္ၿပီးတာႏွင့္ ျပန္မထြက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လြန္း၏။
ESTÁS LEYENDO
အခ်စ္သို႔ ရံႈးနိမ့္ျခင္း (Completed)
Romance[Zawgyi] ကြၽန္ေတာ္မခ်စ္တတ္ဘူး ခြန္း..... အခ်စ္ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး..... [Unicode] ကျွန်တော်မချစ်တတ်ဘူး ခွန်း..... အချစ်ခံခဲ့ရဖူးသလားဆိုတာလည်း ကျွန်တော်မသိဘူး.....
