Hoofdstuk 7

1.7K 123 2
                                    

'WE HEBBEN ETEN!' Michael en ik komen lachend de lobby binnen met allemaal zakken mcDonalds eten. We dumpen de spullen op tafel en we geven iedereen friet en burgers.

Megan komt naar me toe gelopen. 'Zo, jij en Michael zijn wel heel close, of niet?' Ik zie dat ze me geïrriteerd aankijkt. Opeens bedenk ik me dat Michael haar fav is. 'Eh, we kunnen het wel goed met elkaar vinden ja' antwoord ik snel. Ze knijpt haar ogen tot spleetjes en draait zich zo om en loopt naar Sarah.

Ik zucht en kijk om me heen waar Jessica is zodat ik naast haar kan gaan zitten. Ik kijk overal maar zie nergens Jessica.

'Ash, weet jij waar Jessica is?' ik kijk Ashton vragend aan. 'Ze ging opeens naar boven, ze zij dat ze zich niet lekker voelde.' 'Dankje' ik werp Ashton een glimlach toe en ren naar de kamer van mij en Jessica.

Ik open de deur van de kamer en mijn ogen worden groot van schrik. Ik voel een golf van misselijkheid in me opkomen. Ik zie een mes met bloed eraan en allemaal bloedproppen papier liggen.

'J-Jessica.' Ik zie Jessica in een hoekje van de kamer in 1 gedoken zitten. 'Jessica, wat heb je gedaan?' vraag ik bezorgd. 'Laat me met rust' schreeuwt ze. 'Nee, Jessica vertel me wat er is.' Jessica geeft geen antwoord.

Ik kijk naar haar arm die vol zit met sneden en littekens. 'Jessica, waarom doe je dit?' Jessica kijkt me aan. 'Gewoon, om alles.' Ik kijk haar vragend aan. 'Omdat ik word gepest, als het niet op school is, is het wel online, ik kreeg net allemaal haat berichten en ik kon het gewoon allemaal even niet meer aan.'

Ik geef Jessica een knuffel waardoor ze nog harder begint te huilen.

'Ze pesten me omdat ik anders ben, omdat ik altijd zwart gekleed ben, dik ben, en blauw haar heb.' 'Je bent niet anders of dik, je bent gewoon jezelf, als iedereen maar hetzelfde was, zou het toch super saai zijn.' Ik probeer Jessica rustig te maken.

'Weten je ouders hiervan?' vraag ik aan haar. 'Ik heb geen vader meer, mijn vader is 3 jaar geleden overleden aan kanker, ik woon samen met mijn moeder in een klein flatje in Parijs, ze heeft geen werk meer, daardoor hebben we dus weinig geld en moeten we heel erg voorzichtig doen met wat we kopen, mijn moeder is nog steeds kapot van de dood van mijn vader, daarom vertel ik haar niet over het gepest, ik wil haar niet nog verdrietiger maken, snap je?' Ik knik, 'ik snap je Jessi, ik zou hetzelfde doen denk ik.' Jessica zucht.

'Maar Jessica, wil je alsjeblieft proberen te stoppen met snijden, we gaan een oplossing verzinnen hoe we alles kunnen oplossen, samen gaat het ons lukken.' Jessica knikt, 'we gaan het proberen.'

'Nu eerst even de bloedproppen en alles opruimen, en dan naar beneden om te kijken of er nog wat eten over is' zeg ik tegen Jessica. 'Is goed, maar wil je dit alsjeblieft niet aan iemand vertellen, zeker niet aan iemand van 5sos of Sarah, Sarah zou me gelijk uitmaken voor aandachtstrekker.' Ik knik 'ik hou mijn mond.'

Samen ruimen we de bloedproppen op. 'Maddie...' begint Jessica opeens. Ik kijk haar aan. 'Dankjewel.' 'Waarvoor?' Vraag ik verbaasd. 'Voor dit, voor dit alles, bedankt dat je er voor me bent terwijl niemand anders dat is, bedankt voor het zijn van mijn beste en enige vriendin.'

5sos DERPCON (Dutch 5sos fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu