5sos DERPCON (Dutch 5sos fanfiction)

Hoofdstuk 24

*POV Maddie*

Ik staar verbaasd voor me uit, Niall heeft Michael gezien. En Michael zocht naar me. Ik snap het niet, volgens Niall leek Michael bezorgd, maar Michael is toch juist boos op me?

'Je houdt echt van Michael hé?' Niall kijkt me grijnzend aan. 'Hoe weet jij dat nou weer?' Antwoord ik. 'Maddie, ik zie het gewoon aan je.' Ik zucht, Niall heeft gelijk.

'Moet je hem niet even gaan zoeken, ik denk dat het beter is dat jij en Michael eens gaan praten.' Ik kijk Niall aan, weer heeft Niall gelijk.

Ik zucht, 'best, als jij meegaat.' 'Ik weet niet, Michael vindt me vast niet zo aardig' zegt Niall.

'Onzin' roep ik, en ik pak Niall's hand en sleur hem mee.

Het is al begin van de avond en we lopen midden in L.A. We zoeken overal of Michael te vinden is, en we vragen zelfs aan mensen of die hem hebben gezien.

Ik krijg tranen in mijn ogen, ik wil hem nu toch wel graag vinden.

*POV Michael*

Ik zucht, alles doet pijn. Het is nu al donker en ik heb Maddie nog steeds niet gevonden. Ik ben niet van plan terug naar het DERPCON hotel te gaan, totdat Maddie gevonden is. Als ze morgen nog steeds vermist is wilt Ashton de politie bellen.

Gadver, opeens begint het ook nog te regenen. Ik zet mijn capuchon op, en loop verdrietig verder.

Opeens zie ik een brug met allemaal lampjes, het is één van de mooiste bruggen van de wereld. Ik ga op de brug staan en leun tegen de rand. Ik zie allemaal verliefde stellen, en opeens voel ik me onwijs alleen.

*POV Maddie*

'Niall?' Vraag ik na een tijdje, 'waar wil je nu heen, het is al donker, en het regent.'

'Zie je die lampjes daar in de verte, dat is een brug, laten we daar even uitrusten.' Ik knik, en voel dat ik echt niet meer kan.

We komen bij de brug aan en we lopen een stukje. Aan het einde van de brug staan bankjes.

Ik zie veel mensen met gelukkige blikken, ik zucht.

Helemaal in het midden van de brug staat iemand met een capuchon op naar het water te staren, even ben ik bang dat die gast die daar staat zelfmoord wilt gaan plegen, maar dat zal wel niet.

Opeens komt er een enorme windvlaag, en de capuchon van de persoon waait af. Mijn ogen worden groot van verbazing. Ik hou Niall tegen, en fluiter 'die gast, die heeft gekleurd haar, precies hetzelfde als Michael.'

Ik ren naar de persoon en vlieg hem om de hals, ik druk mijn neus tegen zijn shirt aan, en ik ruik dat dit echt Michael is.

Michael kijkt me aan, 'Maddie' huilt hij. Ik begin ook te huilen.

'Luister Maddie, er is ontzettend veel gebeurd bij DERPCON.'

Michael vertelt het hele verhaal en ik sta met open mond te luisteren.

'Het spijt me Maddie, ik hou van je' fluistert Michael in mijn oor. Ik glimlach en fluister terug, 'ik ook van jou.'

Michael's gezicht komt dichterbij, en voordat ik het weet, zoenen we.

In mijn hoofd hoor ik een blij stemmetje roepen, 'JE ZOENT MET MICHAEL, IN DE REGEN OP ÉÉN VAN DE MOOISTE BRUGGEN VAN DE WERELD, HOE ROMANTISCH?'

Na het zoenen zie ik dat Niall naar ons toe komt gelopen. Hij lacht en fluistert in mijn oor, 'ik wist het wel Maddie.'

Michael kucht zachtjes, 'is dat echt een vriend van je?'

Ik knik, en vertel hoe we elkaar hebben leren kennen.

'Sorry man' zegt Michael tegen Niall, 'ik heb echt rot gedaan maar ik meende het niet, ik was in paniek, en toen floepte het eruit.' Niall knikt, 'het is oké.

'Kom, we gaan naar het DERPCON hotel' zegt Michael, 'als je wilt mag je ook mee, Niall.'

Niall kijkt aarzelend. 'Iedereen is heel aardig hoor' glimlach ik. 'Oké dan' zegt Niall, en we lopen met z'n drieën naar het DERPCON hotel.

Aaaaw yay finally 🙏 eindelijk hebben Maddie en Michael gezoend 😊! Het verhaal is bijna afgelopen, maaar no worries, er komen nog een paar hoofdstukken :)