Boksör

Bölüm 12

Yazım yanlışları varsa kusura bakmayın, İyi okumalar...

' Yixing saatlerdir antrenman yapıyorsun yeter artık ' Luhan yapmacık bir sinirle beni azarlarken, elinde tuttuğu havluyu uzattı.

Kenara bıraktığım suyumu yudumlarken yüzümden boynuma doğru yol alan ter damlalarını kuruladım.

' Soo Man hala evde mi  ?' Sırtımı duvara yaslanıp yere otururken, Luhan'a çekinerek  sorduğum soruyu aslında cevap vermesini istemiyordum.

'Evet ' dedi duyduğum rahatsızlığın artmasını sağlarken .

'Aslında bakarsan özür dilesen sana yardım etmeye hazır gibi hıh?' beni cesaretlendirmek için mi söylemişti yoksa dalga mi geçiyordu anlayamamıştım.

'Sen ciddi misin ? Hayatın da bana el kaldırmamış bir adamdan bahsediyoruz. Soo Man neredeyse beni dövekti . ' Luhan'a ellerini havaya kaldırıp tamam dercesine kaşlarını kaldırmıştı.

'Çalışmana yardım etmesi için Kris'i  çağırmamı ister misin ?' beni rahatlatmaya çalışılarak, az önceki konuşmayı yapmamışız gibi davranıyordu.

Samimiyetini ölçmek için yerde olan bakışlarımı Luhan'a çevirdim. Hala Luhan'a bakarken olumsuz anlamda kafamı salladım.

Boksa ilk başladığım da Soo Man'ın beni eğitirken ki söylediği sözleri geldi aklıma.
' Bir boksörsün maçı kaybetmesi onun suçu değildir bu antrenörün suçudur, demişti. '

Bu maçı kaybedemezdim, bu benim ilk resmi maçındı.

Oflarak ellerim de gevşemiş olan sargıları sıkılaştırdım. Yumruklarını birbirine vururken ritmik bir şekilde zıplıyordum. Dinleme süremi uzattığım için vücudum soğumuştu.

Isınma hareketlerimi tekrarlayıp,
içimden bunu tek başıma yapabileceğime dair yalanlar söylüyordum. Antrenör olmadan çalışmam çok zordu.

Düzenli bir şekilde nefes alıp verirken odaklanmaya çalışıyordum. Yapabilirdim.

Kum torbasına vurduğum yumrukla sallanarak geriye doğru gitmişti, dönerek attığım tekmeyle , tekrar yumruklarımı

atmaya devam ediyordum.

Luhan hala gitmemiş beni izliyordu.

'O kadar mı kötü ?' dedim sol yumruğumu kum torbasına vururken.

'Hala Kris'i çağırabiliriz ' sırıtarak söylediğini şeyle sinirlenmemi istiyordu.

'Benimle uğraşma Luhan ' boş odaya bıraktığı sevimli kıkırtısıyla sallanan kum torbasını tutup durdurdum. Nefesim sıklaşmıştı. Sık sık aldığım nefesimin arasında zar zor konuşmuştum.

'İyi misin ? ' yönelttiğim soruyla minik kıkırtıları kahkahaya dönüştü.

'Hangi konu da iyi miyim ? Son 1 Aydır

başımızdan bela eksik olmuyor da ' dalga geçerek konuştuğun da , aslında konu hakkın da pekte konuşmayı istemediğini anlamıştım ama devam ettim .