Bölüm 5

443 52 43
                                        



Yazım yanlışları varsa kusura bakmayın,
İyi okumalar...















Tüm gece düşünmekten uyuyamadığım yatağımdan kalktım. Düşüncelerimle boğuştuğum odadan gün boyu çıkmak istemiyorum.

Evin sessizliğinden yararlanıp mutfağa indim. Merdivenlerinden başından, salonun ortasın da uyuya kalan Kaisoo çiftini görmemle gülümsememi gizleyememiştim.

Bakışlarım birbirine kenetlenmiş ellerine kaydı. Anılar tek tek yüklenirken gülümsemem silinmişti. Kai'yi sokağın ortasında kan kaybından baygın halde bulduğumuz günü hatırladım.

Soo gözlerini dikmiş Kai'yi tutan eline bakıyordu. İkisinde sağlıklı bir hayatı olmamıştı .



Soo terkedilmiş bir çocuk Kai uyuştucu bağımlısı bir gençti. Boks şuan onların hayatında ki güzel şeylerdendi. Kai bize her fırsatta minnettar olduğunu dile getirir her zaman yanımda olurdu.

Görüntüler silinirken üstünde dumanı tüten kahvemle tekrar yatağıma döndüm .
Güneşin güzelliğini izlediğim nadir günlerimdendi bugün.

Genellikle güneş doğuşunu izleyemezdim.
Her maç sonrası gece yarısı eve döner yediğim yumruklardan dolayı ağrılarımdan erkenden uyuya kalırdım.
Uyumadan Luhan ağrı kesici verirse o gecem biraz iyi geçerdi. Uyandığım da çoktan akşam olurdu , güneş yüzü görmezdim. Güneşi sevmiştim ama ay doğmuştum ben .



Geceyi yaşardım, beraberim  de Luhan'ı da sürüklerdim.
Karanlık bir hayat , simsiyah gökyüzü.
Mavi görmeyeli çok olmuştu.
Siyah ve boks hayatım da ki tek vazgeçilmezimdi.

Kahvemi yudumlarken dudağımın kenarı acıyla kıvrıldı. Gülüşüm yaşadığım hayatı hatırlatan kötü bir anıydı, hayatımın siyahını yüzüme çarpan tek gerçek.

Güneş perdenin arasından odamın içine süzülürken günün ilk ışıkları bana göz kırptı.
Kahvenin sonunu yudumlayıp dağılmış saçlarıma parmaklarımı geçirdim.

Perdeyi arayıp pencereyi tamamen çıplak bıraktığım da güneşin doğuşunun keyfini



çıkarmak istedim . Bu güne iki mutluluk fazla değil miydi ?
Yılın ilk karı heryeri kaplamış masum bir melek gibi tek tek yere süzülürken yağmaya devam ediyordu.

Noel.

O kadar kargaşanın arasında nasıl da unutmuştuk. En son şükran gününde bir araya gelip bişeyler yapmıştık. Hala yağan karı izlerken aklıma gelen şeyle gülümseyip evden çıktım.

Arabayı çalıştırdığımda ilk uğrayacağım dükkan sera olacaktı.

...




Süslediğim ağaca gururla bakarken , önüne aldığım hediye paketlerini koymayı ihmal etmemiştim.

Şömineye bir kaç odun atıp, mutfakta ki kahvaltı masasını son kez kontrol ettim.

Merdivenlerden esneyerek inen Luhan'ı görmek heyecanlandırmıştı beni. Son olanlara özür maksatlı yapmasam da bu onu mutlu ederdi.

Boksör Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin