Fantastik Kısa Hikâyeler ( Bu Hikâyelerin Hepsi; Benim Kalemime Ait)ECE SARIOĞLU

Necla Teyzenin Hayal Dünyası

Bugün bayram çok heyecanlıyım  torunlarımla beraber , eşimle beraber bayramları çok seviyorum. Küçüklüğümde geniş bir ailemiz vardı.

Şuan torunlarım , eşim yine aynı çocukluğumun bayramlarını yaşayıp, yaşatacağım.

Masayı Rahmetli annem gibi donattım torunlarımın , çocuklarımın sevdikleri yemekleri yaptım.
Bekliyorum evimizin içerisi mis gibi yemekler kokuyor. Ellerimle açtığım baklava, börek, mantı , donatmıştım sofrayı.

Yıllardır sermediğim çiçek desenli masa örtüsünü serdim, camdan bakarken bir şey farkettim; uzun zamandır yeni taşınan komşularımızda garip şeyler oluyor. Kocam bana

''sen ilaçlarını almayı mı unuttun? ev işte duruyor orada.''dedi.

Hayır evde bir şeylerin döndüğü çok belliydi.

Yaşlı bir kadın "garip birşey görüyorsa ilaçlarını almıyor demektir hep bu böyledir. " zaten o evde hep garip şeyler oluyordu.

3 yıl önce o evde iki sevgili ölü bulunmuştu şimdide yeni çift gece gündüz ışıklarını yakıyordu. Hem meraklandım hem korktum dayanamadım en sonunda.
Dedim bey:

"Yemeğe çağıralım ne olacak iki tabak fazladan koyarız. Onları daha yakından tanımaya karar vermiştim.

'' Tamam'' dedi ve evlerine giderek kapılarını çaldım. Heyecandan kalbim duracak gibi çarpıyordu.

Kapıyı açan kızda tuaf birşey vardı, Kız aynı benim gençliğime benziyordu. Yanındaki adamda aynı kocamın gençliğine insan insana benzer sanırım ondandır dedim. Ve bize gelmeyi kabul ettiler.

Torunlarım, oğullarım geldi sofraya oturduk yemek yemeye başladık. Hiç konuşmadılar sadece yemek yiyip gittiler. Kızın ; saçları zindan karası. Çocuğun gözleri aynı benim kocamın gözleri gibi zate toprak kahve rengisiydi.

Bu ev ; benim artık her an gözlemimdeydi,Bir anda benim ilk sevgilim olan Bora'yı gördüm o evdeydi, eşi bir yere gittiğinde o kadın onu evine aldı başımda birşey oluştu bu benim o kadın benim o benim gençliğim ama nasıl olur?

Seneler önce; Bora ben beraber bir çiftlik evinde bir adamı öldürmüştük. Onunla beraber; ormanda bir ev bulduk, orada takılıyorduk, sonra bir adam bizi yakaladı ve ailemizi söylemekle tehdit etti korkudan öldürdük.  Başka bir çaremiz yok gibi gelmişti.

Şu an; aynı olayı gördüm ama neden neden eve koşar adımlarla gittim kocam, evimiz o ormandaki evdi ve üstelik ölü bulunan o sevgilileri biz öldürmüştük.

Ben bir katilim evet hatırlıyorum ben bir katilim burası benim evim değil. Pişmanlık içinde kıvranırken.

Bir hemşire geldi. Bu kızı sanki bir yerden hatırlıyordum.

" Necla hanım ilaçlarınızı almadınız mı ? Sesi biraz kızgındı.

''Burası neresi? Ben neredeyim ?'' Etrafa bakınıyordum.

" Necla hanım siz 10 senedir huzur evinde yaşıyorsunuz yine uzaklara daldınız ne hayallere daldınız? " kahkahayı patlattı.

''Torunlarım, eşim? " Heyecanla sordum.

" Hadi ama necla hanım siz hiç evlenmediniz   komşularınız para toplayarak sizin daha iyi bakılmanız için buraya getirdi. Gözleri dolmuştu.

Beynim bana oyun oynamıştı yine ben Bora öldükten sonra kimseyle evlenmedim ve onsuz hep aynı şeyleri gençliğimizi hatırlıyorum.

Bu hayal dünyası beni mutlu ediyor.
                                   4