Het is nu een week geleden dat ik Yoongi heb verteld over mijn gevoelens voor hem. Het is nu in de middag. De jongens hebben me laten slapen denk want het is 14:08. Ik stap uit bed en kijk op mijn telefoon. WOOOOWWWWW HET WORDT GEWOON 25 GRADENNN!!! okay dat wordt dus zomer kledingggg. Jaaaaaa. In die week moest ik mijn hoofd helemaal leeg maken. Ik moest dingen doen die niets te maken hadden met de jongens of met Yoongi. Dus ik ging shoppen en aangezien het zomer is had ik nieuwe kleding nodig. DUS NU KAN IK MIJN NIEUWE KLEREN AAAAAAANNN JAAAAA!!!!! ik loop blij naar mijn kast toe en pak een setje uit en trek het aan. Ik ga staan voor de spiegel en kijk of alles goed zit.
Ik heb een telefoon ja maar geen insta ofzo. Zou ik aan maken? Het mocht nooit van mijn vader en van mijn moeder al helemaal niet. Weet je wat fuck hun ik ga gewoon maken. Ik download instagram en open het. Inloggen of registreren. Staat er ik druk op registreren en denk na over mijn naam. Ik ga niet mijn naam doen. Wel mijn gezicht maar dan weten ze niet wie ik ben. Dat geeft me wat een veiliger gevoel. @yourkoreanbaby ik moet lachen om de naam. Als ik het niet meer wil kan ik het altijd nog veranderen. Ik vul alles in en zet alleen de eerste letter van mijn naam als naam.
Ik kijk in mijn foto's. En zie een foto die ik HEEEEEELLL leuk vind. Ik denk dat ik deze:
Ga doen als Profiel. Ja. Okayyy nu een foto voor begin. Uhmmmm. Ik kijk nog een keer in mijn foto's en zie een andere foto. Deze:
Deze had Jungkook gemaakt. Ik wil eerst een foto dat veel voor me betekent. Dit is namelijk een foto van de dag nadat ik het ziekenhuis uit was. Ennn Jungkook heeft het gemaakt. Ik post it met de capture good sunny day🖤👅
Met mijn telefoon in mijn handen loop ik naar de keuken. Wanneer ik ogen op me huid voel branden kijk ik op. Ze zitten naar me te kijken..... ik wordt daar echt ongemakkelijk van. Ze moeten daar mee echt stoppen. 'ja okay we weten het mijn zus is hot nu ogen andere kant op.' zegt Jungkook en wuift met zijn handen dan ze weg moeten kijken. 'Y/n moest je dit nou echt aan trekken?' vraagt hij ongemakkelijk. 'hoe zo is er iets mis mee?' vraag ik en kijk naar mijn kleding. 'uhm het is zeg maar iets iets te bloot.' zegt hij en staat voor me wanneer we zien dat de jongens nog steeds kijken. 'ik ben niet bang om me te laten zien. En by the way het is maar huid hebben wat dat allemaal niet?' vraag ik en eet mijn broodje. 'waar is Yoongi?' vraag ik en kijk rond. 'geen idee.' zucht Jungkook. 'hij is boodschappen aan het doen.' zegt Namjoon. Boodschappen? Yoongi? What the hell. Dat is raaaaarrrr. Ik haal mijn schouders op en maak thee.
Ik en Yoongi hebben niet gepraat de hele week. En ik heb echt er over nagedacht. Over ons. En ik wil het. Ik ben er niet bang voor. En wanneer hij zegt dat hij niet zo is als Nino dan geloof ik hem. Ik ben niet bang dat hij zo is. Ik waag het er gewoon op en wanneer het wel zo is maak ik het gewoon uit. Jammer dan. Dit keer ga ik het goed doen en gewoon aan me zelf denken. Dan gaat de deur open. En Yoongi staat daar, in de deur opening met drie tassen vol met boodschappen. Ik loop naar hem toe en pak een tas. Alweer bij elke move die ik zet kijkt hij naar me. Hij loopt snel naar de keuken toe en ruimt de tassen uit. In tegenstelling tot mij ik neem gewoon mijn tijd en loop rustig naar de keuken. Ik help hem met uitruimen.
Het uitruimen gaat best snel met zijn tweeën alleen het geluid van FIFA alweer op de achtergrond is wel irritant. Kunnen hun niks anders doen. Wanneer Yoongi de laatste ding pakt leun ik op het keuken eiland en kijk naar de jongens die FIFA spelen. Ik ga die snoer echt een keer er uit trekken en dat ding verstoppen. Dan zouden ze veel meer praten met iedereen. Opeens wordt ik gegrepen bij mijn pols door Yoongi. Hij trekt me mee naar zijn kamer. Die zit naast mijne dus is aan het einde van de gang.
Hij trekt me naar binnen en sluit de deur. Het is verbazingwekkend schoon en netjes hier. Hij heeft een groot bed. Een bureau met een studio. En een zitzak. Dat is bijna alles. Hij doet de deur op slot. Ik kijk hem raar aan hij loopt naar me toe. Met woede, lust i don't know. Hij is zo verwarrend. Ik kan geen emotie van zijn gezicht aflezen. En het is heel frustrerend!
Hij loopt hel snel naar me toe en ik loop met de zelfde vaart naar achter tot ik een muur voel. Het ging zo snel dat het licht pijn deed aan mijn rug. Hij slaat zijn hand tegen de muur vlak naast mijn hoofd. Ik schrik door de harde klap van zijn vlakke hand en sluit mijn ogen. Wanneer ik weer ontspannen ben open ik ze en zie ik Yoongi's gezicht. Het komt steeds dichter en dichterbij mijne. Wanneer hij bijna mijn gezicht raakt gaat hij naar links en fluister in mijn oor: ' waarom heb je dit aan~?' ik fluister ook ik iets terug. ' waarom vraagt iedereen dat~?' hij grinnikt en rust zijn hoofd voor een korte tijd op mijn schouder. 'omdat iedereen het van je af wilt scheuren~' fluisterde hij hees. Mijn hart skipt een slag. 'net als ik~' fluisterde hij en kijkt naar beneden naar mij. 'wie houd je tegen~' fluister ik terwijl ik zonder dat ik het door heb mee ga met de sfeer.....
JE LEEST
Why Does It Hit Me?! (Dutch) W/ YOONGI
Fanfiction'Dat meisje waarom maakt ze mij zo? Ik haat het maar i love it too. Het is zo frustrerend.' Dat is wat hij dacht toen hij haar voor de eerste keer zag. Maar de jongen en zijn vrienden wisten niet wat er met hen zouden gebeuren. Ze dachten dat ze all...