Why Does It Hit Me?! (Dutch) W/ YOONGI

twelve JIMIN

Ik loop het ziekenhuis uit ik zie hem niet op de stoep lopen. Ik loop naar de straat en zie hem daar ook niet. Ik begin naar huis te lopen want ik kan de auto niet meenemen want anders moeten de jongens lopend naar huis. En het is niet heel ver weg.

Ik begin te lopen en ondertussen gaan mijn gedachtes af naar Y/n. Wat nou als ze niet meer wakker wordt van haar coma? Of nee wat als ze dood gaat?! Het gevoel van schuld komt naar boven. Ik heb eigenlijk niet veel gezegd überhaupt tegen haar. En anders was het niet het meest aardige.... Ik hoop echt dat ze snel bij kom. Door haar zijn ik en mijn Hyungs hechter geworden. En de gene nog verlegen waren of niet echt willen praten zijn nu meer open. Zoals Yoongi. Na zijn moeder heeft hier niet echt om iemand zo gegeven.... En toen kwam Y/n in zijn leven.

Ik kom aan bij ons dorm. Ik wou de deur open doen maar besef net dat de deur al open is. Ik kijk de woonkamer in en zie dat een stoel op de grond zit net als veel bladeren. Ik kijk aan het eind van de gang naar Yoongi's deur en zie dat er bij de deurknop een kleine barst in zit. Hij is zeker hier. Ik doe de deur dicht en loop naar zijn kamer. Ik klop zacht up zijn deur. Geen reactie. Ik klop nu wat harder. ' Yoongi open de deur.' zeg ik. Maar natuurlijk ik krijg een botte waarom terug gekaatst. Ik probeer de deur tot openen maar hij zit op slot. 'YOONGI OPEN DE DEUR' schreeuw ik. 'nope' zegt hij. UHG. Ik app de jongens dat hij in het dorm is en dat ik hier blijf incase hij uit zijn kamer komt.

Ik loop naar de woonkamer. En zet de stoel overeind. Ik ruim net zoals altijd zijn spullen op. Maar dat maakt me nooit uit. En ja wie gaat het anders doen. Taehyung en Jungkook in ieder geval niet die zijn te druk bezig met elkaar af te lebberen. Namjoon niet die is bezig met de muziek. Jin ook niet te erg bezig met koken enzo. Jhope ook niet hij is te druk bezig met dansen en choreografie dus dat laat mij over. Hij is mijn beste vriend, ik ken hem al idk sinds dat we 9 waren ofzo.

Ik ga op de bank zitten en zet de tv aan maar ook dat moment gaat de deur open van Yoongi's kamer. Ten minste gaat het slot er van af. Ik loop naar zijn kamer toe en open de deur langzaam. Ik zie hem zitten in zijn bed voor zijn raam. Naar buiten kijken. 'ik weet niet wat ik moet doen hyung.' zucht hij en laat zijn hoofd rusten in zijn handen. 'hoe bedoel je?' vraag ik niet begrijpend. 'ik weet niet wat ik moet doen als ze er niet is.' zegt hij en draait zijn hoofd naar mij toe. 'ik weet dat we elkaar pas kennen maar we zijn eigenlijk al best close.' zegt hij. 'dat had ik al verwacht.' zeg ik met een glimlach.

Hij kijkt me vragend aan. 'toen ze hier kwam zag ze er uit als Jungkook maar hoe ze zich gedroeg was heel erg als jij. Niet selcht bedoeld maar ze was niet heel erg close gelijk. Ze knuffelde niet terug toen we medelijden hadden. Vanochtend was de eerste keer dat ze iemand knuffelde en bij jou was amhet voor hij de eerste keer dat zie iemand terug knuffelde. Maar ze gaf nooit een emotie wanneer ze over haar verleden vertelde enzo. Taehyung kent haar het langst toen we nog niet wisten dat ze jungkooks zusje was. Dus toen ze naar bed ging de eerste nacht, toen jij weg was, vertelde hij dat ze niet zo is hoe ze zich laat zien. Ze is eigenlijk heel kwetsbaar maar ook lief en cute zegt hij. Wat meer zoals Jungkook. Maar ik weet niet jullie passen toen en nu ook gewoon bij elkaar.' zeg ik met een glimlach waardoor zijn gummy lach een beetje door komt.

'maar hyung straks is ze er misschien niet meer. Ze is tenminste in en coma nu...' zegt hij en zijn gummy lach gaat weer weg. 'dude ik zeg je even een ding. Je moet niet altijd van het slechtste uitgaan. Hou voor en dat ze ooit wakker wordt en weer hier is. Morgen kan je haar bezoeken tussen 2 en 4. We gaan elkedag omste beurt zodat je je volle 2 huren kan gebruiken.' zeg ik. Hij knikt. 'kom dan gaan we sushi bestellen.' zeg ik en loop zijn kamer uit. 'SUSHIIIII!!!' hoor ik achter me. Ik lach en zie hem me inhalen en naar de telefoon rennen.

Ik kijk op mijn horloge en zie dat door al dit gedoe het eigenlijk 3 uur is in de avond. Ik moet toegeven dat sinds Y/n hier is we alleen maar laat naar bed zijn gegaan. De andere Hyungs komen binnen. Ik zie Jungkook die wordt gedragen door Taehyung. Hij is waarschijnlijk helemaal moe van wat er allemaal aan de hand is. Ik loop naar Jin toe. 'is er daar nog iets gebeurt?' maar hij schud zijn hoofd. 'nee ze is niet wakker geworden of weer zo'n aanval gehad.' zegt hij zuchtend. Dan gaat de bel. Namjoon doet open. 'Heeft hier iemand sushi besteld?!' vraagt hij door het dorm heen. Yoongi komt aangelopen en pakt de sushi van de man en betaald, hij loopt dan weer terug naar de bank en gaat zitten voor de tv.

Ik moet eerlijk toegeven, het is stil hier zonder haar. Niemand wilt over haar praten. Nu niet, totdat ze weer bij ons is. En ik hoop dat dat snel gebeurd.....