It's too late [ On-Going ]

Kabanata 14

Kabanata 14

alasais na pala ng gabi isang oras na lang kailangan ko nang umuwi. kailangan kong maunahan si dad makauwi dahil alam kong papagalitan ako non kapag nalaman niya kung anong oras na ako nakauwi.

"wag mo kase pansinin yung oras lieza.mas lalong bibilis yan kapag pinagmamasdan mo yan"

hindi ko na lamang pinansin si karen palibhasa pinagpaalam siya ni michael kaya go na go siya.

"michael"

lumingon sa akin si michael na kanina pa nakikipag inuman kayla david.

"may load kaba?"

"oo. bakit?"

"itetext ko lang si ate"

inabot sa akin ni michael ang cellphone niya. kaya tumayo muna ako at lumayo sa kanila para makausap si ate. kaso bago ako makalayo ay hinawakan ni kean ang kamay ko.

"S-san k-ka pu-punta?"

dalawanang oras palang kami nagiinuman may tama na agad itong si kean.
Pero sinabi naman niya sa amin na alam niya kung anong pinag gagawa niya at pinagsasabi.

"kakausapin ko lang si ate"

nginitian ko si kean para hindi na mangulit dahil ang lambing ng boses ng pagkakatanong niya sa akin.

"balik ka ha!"

"oo. sandali lang ako"

binitawan na ni kean ang kamay ko at nakipag usap narin sa mga tropa namin.

*ring ring ring ring ring*

nakailang ring bago sagutin ni ate ang tawag.

"ate"

"bakit?"

"nasa bahay kana?"

"wala pa. bakit?"

"eh kase nasa plaza kami nila karen at michael"

"oh anong gagawin ko?"

pilosopo talaga to bwiset.

"baka gusto mo sumunod"

kala mo ah bwisitin talaga kita jan.

"wag na pupunta pa kami ng tagaytay ngayun ni christine eh"

"alam ba nila dad yan na pupunta ka ng tagaytay?"

"oo. eh ikaw alam ba nila dad na nasa plaza ka na naman ngayun?"

ok sige ako na naman naines ni ate. nakakaines grr!

"hindi. kaya nga kita tinawagan eh para sana abangan moko sa sala mamaya te"

"umuwi ka na lang ng maaga para hindi ka na mapagalitan nila dad. wala si justin jan kaya umuwi kana maya maya tetext ko na lang sila dad na inutusan kita para di ka mapagalitan"

agh ang sweet naman ni ate kahit nagaaway kami minsan at nagbabarahan di parin talaga nawawala yung pagtatakip niya sakin kayla mommy at dad.

"sige ate thankyou and ingat kayo."

in-end na ni ate ang call kaya ngiting naglalakad ako pabalik sa mga kaibigan ko ng marinig ko ang tanong ni karen kay elaine.

"mahirap ba ang LDR?"

"para kase sakin karen hindi mahirap. dahil narin siguro ilang days lang kami nagkahiwalay ni tom. how about to your friend. rancy right?"

hindi muna ko umupo dahil pinapakinggan ko ang usapan nila.