For What Its Worth (BoysLove)

Chapter 2

Authors Note: This story is based from my own experience. Names were changed for the privacy of people involved. Some scenarios are changed to make the story more appealing to readers. Any events or scenarios that resemble are pure coincidence. I am new in writing stories so bear with my lapses. Please leave your comments, bad or good comments are appreciated. Thank you.

“Okay fine, be my date…” Sa gulat ko nalaglag ko yung bag pack ko. Siguro nga tama siya, I need to stop drinking coffee!

“Haha baliw ka ba?” I managed to pull a mocking tone pero sa totoo lang kinakabahan ako. What if he’s trying to show that I am not straight? Halata na ba ako? Crap!

“Hahaha! Akala ko maniniwala ka. My friends thought you were gay. Well at least I proved them wrong.  Just buy me a juice kapalit nung natapon. Sorry nga  pala kanina ha? Badtrip lang talaga ako tapos natapunan mo pa ako ng juice. Friends?” sabi niya with an apologetic tone.

Whew! Buti nalang, mabait naman pala tong mokong na to pero bakit nanghihinayang ako? JD, stop.

“Sure, juice lang pala. Akala ko talaga masama ugali mo, pero seriously sorry talaga ha? Nagmamadali kasi ako kanina.”

“Wala na yun JD, halika na, may 15 minutes pa tayo, daan muna tayo sa Silang Canteen, bili mo ako C2!” Sabi niya while flashing his perfect set of teeth.

“Ui JD, natutulala ka diyan! Halika na dali.”

“OO, halika na.” Dahil sa hiya, nauna na ako maglakad sa kanya hanggang canteen.

Habang nakapila kami sa cashier biglang may tumapik sa likod ko.

“Ui JD, bigla ka nawala kaninang lunch. Yayayain sana kita na sumabay sa amin ng friends ko. Saan ka pala kumain?” Sunod sunod na tanong ni Chris.

“Ah doon sa labas sa may Main Gate. Dami kasi tao kanina dito kaya lumabas na lang ako” Ang sabi ko naman while getting money from my bag.

“sabay na tayo pumasok, sa third floor yung room natin di ba? Tabi tayo ulit ah?” Puno ng saya niyang sabi.

“Oo ba!” Unconscious kong nasabi.

“EHEM!” biglang kaming napalingon ni Chris, oo nga pala, si Mike nasa likod ko.

“Ui! Oo nga pala, Chris si Mike” Sabi ko pagpapakilala ko sa dalawa.

“Kilala ko siya” sabi ni Chris na matalas na nakatingin kay Mike.

“Chris pare, Boys High ka di ba?” Pagpapakilala ni Chris

“Oo tol, paano mo pala ako nakilala?” Paangas na tanong ni Mike.

“Common friends” Malamig na sagot ni Chris.

Habang nag uusap ang dalawa, binayadan ko na ung c2 ni mike.

“Mike oh, c2 mo! Oh wala na ako utang sayo ah?” Pabiro kong sabi.

“Oo, salamat dito JD!”

“Halika na JD, late na tayo!” Biglang hablot sa akin ni Chris, nang madako ang tingin ko kay Mike ay nakasimangot na lang ito.

“Teka lang Chris, madapa tayo! May 5 minutes pa naman”

“Hehe, sorry JD, para may makuha tayong magandang upuan di ba?

Nakadating na kami sa room at halos lahat ng classmates namin ay nandoon na. Umupo kami ni Chris sa bandang dulo sakto sa bintana para malamig. Habang nakatingin ako sa labas, biglang may umupo sa kanan ko, si MIKE!

“Patabi ha? Akala ko late na ako” Ang sabi nito na medyo hinihingal pa

“Sige wala pa naman nakaupo diyan” Ang nasabi ko nalang. Ang guwapo talaga ni Mike.