... Kana bulanmış kız...

Korku

Benim adım Rosalia uzun belime kadar uzanan siyah saçlarım, 1, 78 boyum, ve su misali açık tenimle evet ben Rosalia! Hayatım sizden farklı değil yada ben öyle sanıyordum. 19 yaşın da bir kızım bana göre ben artık büyümüş tüm kararlarımı kendim vere bilirdim ama anneme göre hala onun küçük kızı rosalia 'ydım.
Her sabah olduğu gibi okula gitmem için annemin kapımı çaldığını duyar gibiyim. Yarım yamalak gözlerimi açmış sabah uykusunun verdiği huzuru bozmak istemiyordum. Annem kapıyı açtı ve içeri girdi. " Anne lütfen biraz daha uyumama izin ver" dedim. Annem " Rosalia okula geç kaldın, kalkman gerekiyor" dedi okul mu? Lanet olsun tamamen kendimi kaptırmıştım, okul tamamen aklımdan çıkmıştı hemen yataktan fırladım ve üstüme birşeyler aldım. Okul çamta mı sırtıma aldım kapıya koştum annemin sesi beni durdurdu. " Bekle Rosalia sevdiğin börekten yaptım al şunu ye! "Dedi. Ona döndüm tebessüm ettim ve elindeki böreği aldım hızlıca kapıdan çıktım. Annemin verdiği böreği ağzıma aldım yolda yürkün yemek zorunda kaldım. İnana mıyorum Alic beni öldürecek, onulla bu gün parkta görüşecektik ve birlikte okula gidecektik. Hala beni bekliyor olmalı. Hızlı adımlarla parka doğru gittim. Evet Alic iki kolunu yana koymuş sinirli gözlerle bana bakıyordu. Onun yanına vardığım da " senin yüzünden derse geç kaldık, fırça yiyeceğiz" dedi haklıydı ben hep geç kalırım da o pek alışkın değildi. " Özür dilerim Alic uyuya kalmışım" dedim Alic birşey demeden otobüse doğru koştu bende arkasından onu takip ettim..