... Kana bulanmış kız...

Ağabey

gölge halini aldı. O sırada hızla bana yaklaşan ışığı fark etmem zaman aldı. Bu ağabeyim di bana bağırmaya başladı. "Hadi Rosali hemen bin" ağabeyim korkmuştu hızlıca arabaya bindim. Oradan hızlıca gitmiştik ama olanlardan dolayı hala kafamı toparlayamamıştım. Ne olduğunu anlayamamıştım. Ağabeyimin benimle konuştuğunu fark ettiğim de. Ona döndüm ve söylediği şeyi anlamaya çalıştım. "Rosali ne oluyor? Polis seni her yerde arıyor haberlerde annemi senin öldürdüğün söyleniyor. Kafayı yemek üzereyim!" Ağabeyimin söyledikleri kafamda tekrarlanıyordu. Annemi ben öldürdüm. Bunu soran kişi ise ağabeyim. Üstelik nasıl olur da polis bu olaydan haberdar oldu kimse yoktu ben oradayken. Ona döndüm ve " sen nasıl bunu söylersin benim annemi öldürdüğü mü nasıl söylersin?Durdur arabayı polise gideceğim. Bunu ben yapmadım!" ağabeyim ekledi " biliyorum Rosalia ama sana inanmayacaklar hemen buradan gitmemiz gerekiyor. Ben sana inanıyorum ve annemi sen incitmiş olamazsın! Dedemin evinde saklanmamız gerekiyor. Buradan gidelim." dedi. Sonra devam etti " kolun kanıyor Rosalia " dedi arabayı kenara çekerek arabanın içinden ilk yardım çantasını aldı ve kolumu sarmıştı o söyleyene kadar kolumun kanadığını dahi fark etmemiştim. Abim kolumu sararken düşüncüler içinde kaybulmuştum. Ağabeyim haklıydı polis bana inanmayacaktı çünkü ben annemle yaşayan tek insandım üstelik bu işi yapıp bana yükleyen kimse beni kanıtlı şekilde ve planlı hareket etmiş benim göründüğüm söyleniyor ama bu nasıl olur ben okuldaydım gün boyu?? . Tüm bu olanları ağabeyim anlatırken aklım almıyordu. Ağabeyim bizimle birlikte yaşamıyor du arkadaşlarıyla yaşamayı tercih etmişti. Bu gün uzun bir aradan sonra aile yemeği yiyecektik tüm bunları aklım almıyor. Annem ölmüş ve şuan anne katili olarak ortalıkta aranıyorum. Tüm bunlar ne zaman bu hale geldi? Gözümden süzülen yaşlar yanağımı ıslatıyordu evet ağlıyordum annem olmadan nasıl yaşayacağımı bilmiyordum. Bu dünceler içindeyken birden annemin sesini duydum. " Hayır Rasaliam o çikolatayı yeme bak sonra dişlerinde çürük olur ve seni doktora götürmek zorunda kalırım. Üstümde pembe kısa elbisemle yanlarda bağlı olan saçlarım ve elimde en sevdiğim çikolata! Elimde ki çikolatayı bıraktım ve anneme doğru koşmaya başladım. Annem kollarını açmış gülümsüyordu. Ona sarılacağım sırada " Hadi Rosalia kalk! Geldik" Bu ağabeyi min sessiydi, beni uykudan uyandırmaya çalışıyordu. Tüm o gördüklerim bir rüyaydı bunu bilmek canımı acıtmıştı. Ağabeyime baktım üzgün gözlerle bana bakıyordu. Arabadan indim ve ona sarıldım ağlamaya başladım. Sanırım oda ağlıyordu annem olmadan nasıl yaşıyacaktık? babam bizi bırakıp gittikten sonra annem bize