My Deaf Mate (Voltooid)

Hoofdstuk tien:

POV Alex

Ik begrijp niet waarom ze me niet gewoon gelooft. Ik ga eens goed met Liv praten en haar duidelijk maken dat ik dit niet kan accepteren.

Boos, woedend bijna, sta ik voor haar deur. Als ze open doet worden haar ogen eerst groot, maar daarna zelfingenomen.

"Mis je me?" vraagt ze bijdehand. "Nee, niet echt." antwoord ik ruw, maar eerlijk. Ik was haar helemaal vergeten, tot ik hoorde van Ryan wat ze had geflikt.

"Hoe wist je dat ik gistermiddag niet thuis was?" vraag ik maar gewoon aan haar. "Ik zag je naar het huis van mevrouw Sapphire. Je mag toch helemaal niet met docenten afspreken bij hun huis buiten school?" schijnheilig kijkt ze me aan.

Tuurlijk, ze is ook maar een mens. Ze weet niet dat Samantha ook lesgeeft in de pack en dat ze, omdat ik de toekomstige Alpha ben, naar me moet luisteren als ik haar wat vraag.

"Nee, dat klopt, daar heb je gelijk in. Maar je mag toch ook niet mengen in iemands privéleven tegen iemands wil in? Of achter iemands rug om?" kaats ik terug.

Liv zet haar handen op haar heupen. "Dump die bitch en neem mij terug als je niet wilt dat je geheimpje met mevrouw Sapphire een gerucht wordt." zegt ze arrogant.

Serieus, hoe durft ze zo'n toon tegen me op te zetten.

Ik buig naar haar toe en zorg ervoor dat ze me goed verstaat. "Als jij niet wilt dat je hele reputatie op school naar de pest gaat omdat je als een slet achter me aanloopt en je me zelfs probeerde te chanteren, dan zou ik maar heel gauw je excuses aan gaan bieden bij Heather en haar heel gauw vertelt dat je me alleen maar hebt zien lopen en niet meer." sis ik kwaad in haar gezicht. Bang deinst ze achteruit. "Dus, dat ga je morgen op school tegen haar zeggen. Anders laat ik Ryan je gezicht net zo verbouwen als bij Heather." dreig ik. Ik bluf, want na Heather zou ik dat nooit meer bij iemand aan willen doen.

Maar dat hoeft zij niet te weten.

POV Heather

Tijdens het ontbijt de volgende dag ligt er een roos aan de rand van het bord. Ik weet zeker dat die van Alex komt. Toch ben ik nog te boos om het hem te vergeven.

Kate staat naast me te wachten tot ik mijn ontbijt op heb. Daarna helpt ze me met het laatste beetje make-up opdoen en dan wachten we op Ryan die ons ophaalt voor school.

Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om naar school te gaan, maar ik zal wel moeten.

Ik ben immers een toekomstige Luna, wat nog steeds heel raar klinkt, en ik wil wat weten voor ik zoiets groots aanga.

Op school loop ik meteen door naar mijn kluisje terwijl Kate en ik aan het oefenen zijn met liplezen. Kate vertelt een verhaal, bijvoorbeeld over haar familie, en dan moet ik proberen te vertellen wat ze heeft gezegd. Ik probeer ook zoveel mogelijk hardop te blijven praten, zodat ik normaal praten niet verleer.

Opeens komt Liv naar ons toe, maar veel minder...

Arrogant.

Ze weigert oogcontact met me te maken en wrijft ongemakkelijk, bijna beschaamd, over haar pols. Ryan, die naast me staat, kan een genoegzame glimlach niet verbergen en kijkt geamuseerd toe.

"Ik... het spijt me." kan ik liplezen van haar mond. "Ik heb niks gedaan met Alex. Ik wilde je uitlokken. Sorry." gaat ze verder. Ik beeld me nu in hoe spijtvol ze klinkt. "Het is oké, laat me voortaan gewoon met rust." zeg ik hardop tegen haar. Ze knikt hevig en maakt zichzelf dan vliegensvlug uit de voeten.

"Ik denk dat je een geweldige Luna wordt, Heather." zegt Ryan via de mindlink. Ik glimlach dankbaar naar hem.

~~~~~~

Hoofdstuk tien alweer!!! Dit gaat lekkuhrrrr!!!! <3 <3 <3

-Roxy

~~~~~~