The Roommate (Short-Story)

Chapter 8

Nakaharap ako sa salamin habang tinitignan ang sarili. Ginawa ko lang yun dahil sayo Sara. Sabi ko nga diba, gagawin ko ang lahat mapasaakin ka lang.

Kinuha ko yung blade sa drawer ko at sinugatan ko yung sarili ko. "Aah!" Aray ko nung sinugatan ko ang braso at ang legs ko. Pagkatapos kong sugatan ang katawan ko, sinuntok ko naman yung mukha ko nang ilang ulit. Ang braso ko at ang legs ko. Tumigil lang ako nung may pasa na sa mga sinuntok ko sa body parts ko.

Humiga ako at hinintay dumating si Sara. After hours later dumating na si Sara dahil narinig kong bumukas ang pinto at nag umpisa akong umiyak. Nakita ako ni Sara na umiiyak at napansin niya na yata yung mga sugat at pasa ko kaya lumapit siya sa akin na worried ang mukha.

"God, Becca! What happen?" She hugged me habang naka-kneel sa sahig. "Who did these to you?" Pinaupo niya ako at tumabi sa akin at niyakap ako.

"My boyfriend. I'm scared Sara, I wanna go home." Kunwaring iyak ko parin.

"What? Dapat sinumbong mo siya sa pulis Becca. I'll call a police." I stopped her. Wala naman kasi akong boyfriend at baka mabulyaso pa.

"No. Don't do that. He said if I call and report him sa police, he kill me." She nodded at naniwala sa sinabi ko. "Just... come with me, I want to go home. I needed a friend Sara. Kahit one week lang tayo dun."

"Saan ba yung bahay niyo?"

Nag-iimpake kami nang iilang damit ni Sara para may gamitin kami dun sa bahay pagkarating namin. She stop packing her cloths dahil tumatawag yata ang sagabal sa buhay namin na boyfriend niya.

"Yes, baby..... okay po... yup... yes, one week lang naman baby.... she's still my friend.... okay, I love you too." Nilagay niya na sa bulsa niya yung phone niya and contenue packing her cloths.

Fuck. Friend? I hated it! I hated everytime I heared it from hers. That's a shitty words I hated most hearing from her.