The Roommate (Short-Story)

Chapter 13

Mag katabi kaming natulog ni Jetro dito sa hotel. Wala naman kamig ginawa dahil gusto ko lang talaga makasama siya. We cuddle each other together. Tulog siya at pinagmamasdan ko lang siya. Dapat ko bang sabihin sa kanya yung ginawa sa akin ni Becca?

"Goodmorning babe," Napamulat ako sa sinag ng araw at sa boses na bumati sa akin nang magandang umaga. Nakatulog pala ako kakaisip kagabi. Niyakap ko si Jetro at hinalikan niya yung noo ko, ilong ko at ang labi ko. Ngumiti ako between my lips to his.

"Busog na ako babe," Biro ko.

"Me too.. so hindi na lang tayo magbibreakfast nito? Haha" Pero nilaglag ako ng aking mabuting tiyan. Bigla siyang tumunog kaya napatawa na lang kaming dalawa tsaka tumayo para magbreakfast.

Naglalakad na ako papunta sa room sa dorm nang makasalubong ko si Becca. Nagmadali akong lumakad pero nahawakan niya ang braso ko.

"Please, Sara... wag mo naman akong iwasan. Hindi ko kaya."

"Let me go, Becca." Cold kong pakiusap sa kanya habang hindi nakatingin sa kanya.

"Okay, pero wag muna akong iwasan?" Haish! Wala akong nagawa kundi tumango. She let me go naman na at nagmadali akong naglakad papunta sa room.

——————

Shit talaga. Bakit ko kasi ginawa yun kay Sara? Aish. Hindi ko na kasi kayang pigilan ang sarili ko. Mahal na mahal ko si Sara.

Nandito ulit ako sa bar. Us usual, lubog na naman ako sa alak. Lagi na lang ako umiinom ng alak. Bumabalik na naman yung nangyari sa amin dati ni Spencer. Bakit ba kasi ayaw nila akong mahalin? Mahirap ba akong mahalin? Maganda naman ako diba? Pero bakit, bakit hindi nila ako kayang mahalin katulad ng pag mamahal ko sa kanila?

Pauwi na ako sa dorm dahil alas onse na ng gabi. Bumaba na ako ng sasakyan nang makarating na ako sa dorm. Duling na duling na ako at pa gewang gewang na yung lakad ko papunta sa room ko.

"Aah..! Hmm..! Hmm..!" SHITS! Mga walanghiya! Sa room pa talaga namin sila magmimilagro? Bigla kong binuksan yung pinto at nakita ng dalawa kong mata yung ginagawa nila Sara at nang pesting boyfriend niya. Parehas silang nagulat nang makita nila ako.

"Seriously?" Nakataas kilay kong sabi sa kanila. Dali dali namang nagbihis yung pesting boyfriend niya at umupo si Sara sa bed niya. "Dito pa talaga kayo nagmimilagro, huh Sara?" I added with a angry tone.

"Bakit hindi ka man lang kumatok Becca?" Psh. Hindi naman kasi talaga ako kumakatok pag pumapasok ako dito. Para namang hindi niya alam yun.

"I do not usually doing it, alam mo naman yun diba?" I said. "E yung ginawa niyo kaya, hindi niyo naman siguro ginagawa yun pag wala ako diba?" I sarcastically said that with an eyebrow up.

"Sorry, babe. I have to go. See you later." He said and kissed Sara on the cheek. I smirk, huh! Ano? Ganun ganun na lang yun. Aalis na lang siya. Kapal ng mukha ng lalaking yun.

"Ano ba talaga problema mo sa amin, Becca?" Tumayo siya at lumapit sa akin. Nakikita ko tuloy yung hinaharap niya at yung womanhood niya. "Ito ba gusto mo, huh?" She said that while kissing me on the lips down to my neck and back to my lips. Shit. Hindi lang naman ganito habol ko sayo Sara! Mahal kita at gusto ko AKIN KA LANG! AKIN LANG.

I stop Sara of what she's doing to me at pinaharap sa akin, "Fuck, Sara! Hindi naman yan ang hanap ko sayo! Pagmamahal mo lang ang kailangan ko." She's sarcastically laugh at tumingin sa akin.

"At ilang ulit ko ba sasabihin sayong, HINDI KITA MAHAL?" Inemphasize niya talaga yung hindi niya ako mahal. Umiyak ako. Alam ko namang hindi na niya ako kayang mahalin e. Pero mahal na mahal ko siya. "At kailan mo maiintindihan yun?"

"Just... just let me love you, Sara. Kahit wag mo na lang akong mahalin. Please, I love you so much." I begged. "Mahal na mahal na mahal kita Sara. Ilang ulit ko ba sasabihin yung salitang yun para mahalin mo rin ako?" Iyak ko parin habang sonasabi yun.

"I love my boyfriend, Becca. Kaibigan lang talaga ang maibibigay ko para sayo. Sana naman matanggap mo." Nagbihis siya ng damit niyang nakalatag sa sahig. "Sana maintindihan mo Becca." Umalis siya at naiwan ako sa loob na umiiyak.