Chapter 4:♥Miles Rulloda
Brian's POV
Matapos ng scene na 'yon, Umalis na ako wala ako paki-alam sa pinag gagawa niya. -_-
Pero paalis na sana ako papuntang kawalan ng..
"Wait!"
Hinawakan niya ang magkabila kong braso dahilan para mahinto ako. Alam kong Di sya si marga. Nakatalikod pa rin ako sakanya.
"Ano kailangan mo?" Diretsong tanong ko sakanya ng nakatalikod.
"Pffftt..."
May narinig ako na pagpipigil na tawa. Di na ako makatiis! Kaya hinarap ko siya kung sino man siya! At wala akong balak malaman kung sino mam siya!
"Bakit?" Kalmadong tanong ko at plain expression ang ipinakita ko sakanilang lahat. Kasi nga na saamin lahat ng attention ng mga students.
"Yuck! Eww! Di ko Akalaing nahawakan ko 'yang damit mo! Damit pa lang 'yun huh!? Kung balat mo pa kaya!? Mas lalong..." Sabi nung babaeng tumawag sa'kin
"EWWWW!!!" Maarteng sabay-sabay na sagot ng mga alipores ni marga at nitong babae. Alam ko na! Best friend tong dalawang 'to! (Marga&Babae) Di ko alam yung name nya kaya babae na lang.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" Malakas na tawa ng mga estudyante ng sabihin ng mga alipores ni marga at ni babae yung salitang 'EWW!'.. Weird! >_<
"Look at you!..." Sabay duro sa pananamit at mukha ko.
"...you have a many pimples in your fvcking face of yours!..." Sabi ni Babae.
"HAHAHAHAHA" Tawanan nila. Lahat talaga sila! Oo ! Alam ko namang marami akong pimples eh! Pero sa noo lang! Bakit ba!?
"...Maganda ka sana, Brian but! You have a many pimples! Hahahaha" si Margarettte na umekstra. Habang tinatawan nila ako nakayuko lang ako. Di ko magalaw ang mga paa ko patungo ka kawalan.
At Pulang-pula na ako sigurado ako dun! Hiyang-hiya na ako. Bakit ba ganito sila sa'kin!?
"Isa kang baduy!" Sabi nung isa sa mga alipores ni marga.
"Weird!" Isa pa tong alipores nya!
Pare-parehas sila ng mga ugali. Kaso ang pinag kaiba eh mas malala 'yung kay marga at sa best friend nya.
"Di ka nababagay dito." Sabi nung isang studyante, na akala mo eh ang taas-taas ng tingin sa sarili porket mayaman lang sila.
Maya-maya pa eh medyo tumigil na rin sila, napagod na siguro.
Ilang seconds ang lumipas, ang akward na. Kaya..
"Oh ANO!? TAPOS NA BA KAYO? SABIHIN NIYO LANG! KUNG TAPOS NA KAYO! AKO NAMAN!! GRABE KAYO KUNG MAKALAIT HUH? BAKIT!? PERPEKTO BA KAYO HUH? SABIHIN NIYO NGA SA'KIN! OO!! MAHIRAP, BADUY, MARAMING TIGYAWAT! PERO SYEMPRE NAMAN DIBA!? WAG NYO NANG IPAMUKHA SA'KIN! TSAKA ISA PA! PINAG-ARAL KAYO NG MGA MAGULANG NYO SA ISANG MAMAHALING ESKWELAHAN TAPOS GANITO LANG PALA KAYO MAKATINGIN SA ISANG TAONG TULAD KO!" sinigaw ko sakanilang lahat 'yun. Punong-puno na kasi ako. Di ko na rin mapigilan ang emosyon ko.
"....SA PINAPAKITA NYONG 'YAN, PARA KAYONG DI EDUKADA AT EDUKADONG TAO EH!" pagpapatuloy ko.
Wala kahit isang umimik. Nakayuko silang lahat at di ko namamalayang tumutulo na pala ang mga luha ko habang sinasabi ko 'yun.
Tinignan ko muna silang lahat. At tuluyan ng umalis at tumakbo papunta sa di ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.
Yun na ata ang pinaka mahaba na nasabi ko sa tanang buhay ko. Di ko sila mapapatawad! Dahil minaliit nila ang kakayahan ko lalong lalo na si Margarette! Pinsan ko pa man din!
-
-
Dito ako dinala ng mga paa ko sa likod ng building, May damuhan dito at walang tao. Kaya naupo ako sa damuhan at pinatong ko 'yung ulo ko sa dalawang tuhod ko at yakap-yakap ng dalawa kong kamaya ang tuhod ko.
Nakayuko lang ako habang umiiyak dito sa damuhan.
Medyo napapalakas na 'yung iyak ko, wala akong pakialam kung napapalakas ang paghagulgol ko dito.
Sandali.. Teka?
May nakasunod ba sakin dito?
Bakit pakiramdam ko may nakasunod sa'kin? May mga matang nakatingi kanina pa? O Imagination ko lang iyon?
Hayts. Muli, di ko na lang 'iyon pinansin.
Pamaya-maya pa..
"Marunong ka parin pala makiramdam."
Huh? Te..teka? Sabi na nga ba eh! May kasama ako dito! Bukod sa'kin! Pero? Wala nga akong kilala dito sa campus eh! Oh bakit naman niya ako susundan!?
Tumango naman ako, para makita siya.. Lalaki
Pero.. Bakit siya nandito? Bakit niya ako sinundan? At ang mga mata niya nakatingin lang sa isang direksyon.. Sakin
"Ano Ginagawa mo dito?"
Diretsong tanong ko sakanya, para basag katahimikan.
"Palaban kang babae ka."
Di niya sinagot ang tanong ko. Sa halip naglakad sya papunta sa.. Tabi ko?
Di ako umimik.. Tahimik lang ako habang siya eh dakdak ng dakdak. Di ba niya alam na... Aksaya sa laway ang maraming salita? Tss. Ako nga! Pinaka marami na atang words ang nailabas ko kanina eh! Aksaya pa! >_<
Pinabayaan ko lang siya na magsalita na magsalita, haysst! Naboboringan na ako dito! Parang kinukuwentuhan lang ng isang tatay ang kanyang anak! Tss.
Anak ng tokwa! Nakwentuhan pa ako! =_=
Pero? Sino siya?
====
Miles Rulloda's POV
"BWAHAHAHAHAHAHAHA"
Isang malakas na halakhak ang naririnig ko dito sa isang abandoned room. Why we are here?
Kasi ito ang tambayan namin parang ito ang pinaka hide out namin. Ooy! Bala isipin niyo killer kami huh? No!
But! Di niyo pa pala ako kilala, ryt?
Ok!
I'm Miles Rulloda . Try to lay your hand to my face and your dead! So.. Back off, bitch. +__+
Galing ako sa isang mayamang pamilya kaya dito ako nag-aral at Ako ang best friend ni Margarette.
===
...to be continued...
Miles ung nasa pic. =)
BINABASA MO ANG
Boyish Girl Turns Into A Princess
RomanceBGTIAP♥ What if kung 'yung isang basagulera at boyish na babae eh maging princess ng campus At What if kung mainlove siya sa isang campus heartthrob? Ano kayang mangyayari kung ang isang basagulera at isang boyish na babae eh maging princess at nain...
