ESARET

1.BÖLÜM

Multi~ Vera ACAR

Hatırlayamadığım ama beni gülümseterek uyandıran bir rüyanın sonuna daha gelmiş bulunuyorduk.

Yine şaşırtıcı bir biçimde(!) alarmdan önce uyanmıştım.

Kapımın üst üste çalınmasıyla açtım.

-Vera annenler kahvaltıda seni bekliyor.

-Tamam Ayşe teyze iniyorum birazdan.

Ayşe teyzenin gitmesiyle banyoya yöneldim.
Aynadaki görüntüm yine içler acısıydı.

Üniversite sınavı nedeniyle hayatım benim için baya stresli geçiyordu. Şimdi diyeceksiniz paranız var ne dert ediyorsun?

Dert ediyorum çünkü abim gibi şirkete tıkılı kalmak istemiyorum. Hayalimdeki mesleği yapacaktım. Avukat olmak istiyorum.

Saçlarımı da at kuyruğu yapıp kahvaltıya indim.

-Günaydın herkese.

-Geç kaldın.

-Evet dün gece geç yattım biraz.

-Kızım çok hırpalama kendini.

-Tamam baba hırpalamıyorum. Abim nerde?

-Erken çıktı bugün. Hatta ben de şimdi çıkıyorum.

Annemin acelesi var gibiydi.

-Vera bugün eve gecikme misafirimiz var?

-Kim geliyor?

-Vakıftan birileri işte.

-Tamam.

Babam hala çatılı kaşlarla elindeki gazeteye bakıyordu. Ne olduğunu merak etmiştim.

-Neye bakıyorsun öyle?

-H hiç sadece spor haberleri.

Pek inandırıcı gelmemişti doğrusu. Daha sonra babamda elindeki gazeteyi bırakıp kalktı.

Ben de onun baktığı sayfayı açtığım.

Bir kadının ölümünden bahsediyordu. Kocaman bir resim sayfayı kaplamıştı. Üç kişi vardı resimde. Birisi ölen kadın diğeri kocası bir de oğulları vardı.

''Ünlü iş adamı Faruk DEMİRHAN'ın eşi hayatını kaybetti.

Babamın seslenmesiyle gazeteyi bıraktım.

-Hadi Vera okula geç kalacaksın.

-Tamam baba hazırlanıyorum.

Ben de kahvaltımı yapıp formamı giymek üzere odama çıktım.

Odama çıktığımda telefonumun çaldığını gördüm.

"Melis arıyor"

-Efendim Melis?

-Vera nerdesin ya?

-Evdeyim çıkacam birazdan. Ne oldu sen nerdesin?

-Ben okulda kantindeyim. Anlatacaklarım var hemen gel.

-Tamam geliyorum.

Ne anlatacaktı bu kadar önemli?

°Demir Karahan

1 haftadır beynimdeki düşüncelerle boğuşuyordum.

-Abi emin misin bu kızı kaçırmak istediğine? Sonuçta o masum.