18.BÖLÜM

11.5K 323 10
                                    


Arabaya binene kadar gözlerini kırpmadan bana bakan adam yol boyunca sadece yola bakmıştı. Ama parmaklarıyla direksiyonu o kadar sıkı tutmuştu ki parmak boğumları bembeyazdı.

Anlaşılan bağırmak için eve girmemizi bekliyordu.

Ve girdikte.

-Sen ne cüretle benden habersiz hareket edersin? Seni defalarca uyardım!

-Tamam geldim işte!

-Geldim diyor ya geldim diyor!

Sırtım duvara çarpana kadar üzerime geldi.

-Seni defalarca uyardım!

Yara izime dokundu.

-Ama hala akıllanmadın!

Gözü dönmüş görünüyordu. Her yine aynı şekilde zarar verebilirdi bana...

-Dosyaya ulaştım!

-Ne?

-Dosyaya ulaştım işte. İşimiz bitti!

-Neden söylemedin ve dosya nerede?

Kızgınlığının yerini şaşkınlık almıştı.

Ben de telefonu ona verip en başından beri anlattım.

O da durumu Emir'e anlattı ve bir şeyler konuştular.

-Yarın Antalya'ya dönüyoruz.

Antalya lafını duyunca bir tuhaf olmuştum. Evime yuvama dönecektim.
Tabi dönebilirsem.

Daha sonra Emir dışarı çıktı.

-Sıra bana geldi yani?

-Evet küçüğüm artık sona geldik.

-Bana ne yapacaksın?

-Onu gidince öğrenirsin. Ama artık sona geldiğimizi bilmelisin küçüğüm.

-Ömür boyu senden kurtulamayacağımı söylemiştin.
Ama artık sona geldik.

Daha da yaklaştı.

-Doğru söyledim küçüğüm. Benden asla kurtulamayacaksın.

O an dudaklarımda yumuşak ve sıcak dudaklarını hissettim.

Kalbim yeniden düzenli ritmini kaybetti. Sanki vücudum alev alıyordu.

Onu itmeye bile cesaretim yoktu. Bacaklarım titriyordu. Beni tutmasa yere düşecektim.

Beni yavaş yavaş öldüren katilime karşı neden böyle hissediyorum?
Bu duyguyu ilk defa hissetmeme rağmen o kadar tanıdıktı ki...
Bir o kadar da yanlış...

Ama yaşadığım bu duyguyu adım gibi biliyordum.
Kendime ne kadar itiraf etmekte zorlansam da biliyordum.

Ben katilime geri dönüşsüz bir şekilde aşık oluyordum.

İlk önce bedenime kalıcı bir iz bırakan adam şimdi de kalbime kalıcı bir iz bırakıyordu...

Umarım beğenirsiniz 💙🙏

ESARETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin