#Unicode
တူ.. တူ.. တူ
JungKookစာကြည့်တာစောင့်နေတုန်း ဖုန်းလာလို့ ကိုင်လိုက်သည်
" ဟဲလို Min "
" မင်းဘယ်မှာလဲ. "
" ဟင်!!. "
JiMinအော်သံက အရမ်းကျယ်သွားတာကြောင့် JungKook ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်နေသည် ကျွန်တော် ဝရန်တာဘတ်ထွက်လာလိုက်ပြီး
"ငါအခုKorea ပြန်ရောက်ပြီ အိမ်ရောက်ရောက်ခြင်းဘာလို့ Tae ကို မတွေ့ရတာလဲ "
" Minပြန်ရောက်ပြီလား ဖိုးဖိုးက ဘာမှမပြောဘူးလား''
" ဘာပြောရမှာလဲကွာ ကိုယ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း မင်းမျက်နှာကိုမတွေ့ရတာ ဘယ်လောက် စိတ်တိုဖို့ကောင်းလဲ''
" Min အဲ့ဒါကျွန်တော့်အမှားမဟုတ်ပါဘူး ဖိုးဖိုးစီစဉ်တဲ့အတိုင်း ကျွန်တော့်နေရတာပါ "
"ဖိုးဖိုးစီစဉ်တာ ဟုတ်လား ပြီးရော ငါအဖိုးကို အခုချက်ခြင်း ပြောမယ် Tae မနက်ဖြန် အိမ်ကို ချက်ခြင်းပြန်လာပါ "
" Min! ....Min "
JiMin ဖုန်းချသွားသည် Min ကအမြဲတမ်းသူဖြစ်ချင်တာကို မရရအောင် လုပ်သည် ဒီကောင်လေး စာမေးပွဲမပြီးသေးပဲ ကျွန်တော်ဘယ်လို စိတ်ချပြီး အိမ်ပြန်ရမှာလဲ
" Hyung "
" စာမကျက်ပဲနဲ့ ဘာလာလုပ်တာလဲ "
"Hyung ဖုန်းပြောပြီးရင် အထဲဝင်လေ အပြင်မှာအေးတယ်. "
"မအေးပါဘူး JungKook ရဲ့ "
"ဘယ်သူဖုန်းဆက်တာလဲအစ်ကို ့ကောင်လေးလား''
"အင်း "
Hyung ချစ်သူဖုန်းဆက်တာတောင်မျက်နှာဘာလို ့မကောင်းပါလိမ့်.
"Hyung ! .. ကျွန်တော် Hyung ကို အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ့အရမ်းချစ်တယ် Daddyကိုလည်း ပြောပြီးပြီ ဒီအိမ်ကအမွေတွေက Hyung နဲ ့လည်း သက်ဆိုင်တယ် Hyung ကိုလည်း ပေးရမယ်လို ့ အဲ့ဒါကြောင့် Hyung မှာ ကျွန်တော်တို ့ မိသာစုရှိတယ် Hyungကို စိတ်ညစ်အောင်လုပ်မဲ့သူကိုအစ်ကိုသည်းခံစရာမလိုဘူး "
"JungKook ဆိုလိုတာက "
"Hyung ချစ်သူက Hyung ကို အော်လိုက်သလားလို့ပါ "
