Sweet Creature✓

Chapter 20.

zaterdag 27 juli 2015

Ik word wakker in een leeg bed, zonder Harry. 'Harry?' roep ik schor. Ik krijg geen antwoord en ga zitten. Dan zie ik dat er een briefje lig op het nachtkastje. 

Goedemorgen, babe! Ik hoop dat je goed hebt geslapen. Ik ben even een ontbijtje voor ons halen, ik ben terug voordat je wakker bent. Nou, als je dit leest niet, maar daar ga ik maar niet van uit :) x H

Babe...

Ik glimlach en leg het briefje terug op het nachtkastje. Ik ga naar de kledingkast en pak een kort grijs sportbroekje en een zwarte crop top. Het wordt ongeveer 25 graden vandaag, dus ik loop liever niet in een lange broek. 

Ik draag ook niet zo graag korte broeken. Liever helemaal niet, maar gezien ik hier nog minstens vijf weken ben, zal ik toch ooit een keer een korte broek aan moeten doen. Zeker omdat het nu zomer is. 

Ik loop naar de badkamer, waar ik mijn haar borstel en met een stijltang mijn pony een beetje in model probeer te brengen, wat uiteraard niet lukt. Dan doen ik mijn haar in een hoge staart en poets ik mijn tanden. Als laatste doe ik een klein beetje mascara op en loop naar het woonkamertje en ga op de bank zitten.

De bank waar hij me gisteren kuste... De deur gaat zachtjes open en ik kijk op. Harry staat met een tasje in zijn hand en loopt naar me toe. 'Goedemorgen! Heb je mijn briefje gezien?' Ik knik en pak het tasje van hem aan. 

Ik kijk erin en zie dat hij allemaal lekkere dingen, zoals kaiserbroodjes en croissantjes mee heeft genomen. Harry drukt zijn lippen even op die van mij en ik vraag: 'Gaan we gewoon op de bank eten?'

'Ja. Tenzij jij graag aan tafel wil zitten?' 'Nee, de bank is prima.' Ik ga zitten en leg het tasje op het bijzettafeltje. Harry gaat naast me zitten en opent het tasje. 

'Wat wil je hebben? Een croissantje?' 'Ja, lekker!' zeg ik en ik pak het croissantje van hem aan. Ik vind ze echt veel te lekker. Ik ben blij dat ik ze nu wel gewoon kan eten zonder gelijk bang te zijn voor alle calorieën die erin zitten. 

Als ik mijn eten bijna op heb vraagt Harry ineens: 'Heb je ooit eerder een vriendje gehad?' 'Eh...' Mijn wangen worden weer rood, hoe kan het ook anders? 'Nou, nee. Niet echt...' 

'Gezoend?' Ik schud mijn hoofd, 'Nee, ook niet.' 'Shit, dan is dit allemaal wel heel nieuw voor je... Ik zoende voor het eerst toen ik elf was of zo...' 'I know... De jongens die ik leuk vond, waren allemaal bezet of ze vonden mij gewoon niet goed genoeg, of zo...' Ik haal mijn schouders op.

'Nou, al die jongens zijn niet goed bij hun hoofd!' zegt Harry vol ongeloof. 'Of jij bent gewoon niet goed bij je hoofd', zucht ik. 'Wat? Nee, ik ben niet goed bij mijn hoofd, maar hiermee heb ik echt wel gelijk!' zegt Harry. Hij drukt zijn lippen op die van mij. 

'Wat gaan we vandaag eigenlijk doen?' vraag ik met mijn lippen tegen die van hem. Hij kijkt me aan en glimlacht. 'Vandaag niks, eigenlijk. Morgen gaan we waarschijnlijk naar een pretpark. Althans, dat zei Lou. Ik weet niet of het echt zo is, dus dat moet ik wel nog even navragen. En anders bedenken we wel wat.'

'Oké, leuk!' zeg ik enthousiast. Ik hou echt ontzettend veel van pretparken! 'Dus... Wat wil je vandaag gaan doen?' Harry wiebelt met zijn wenkbrauwen.

'Nee idee...' 'Ik weet wel wat', zegt hij zacht. Hij buigt zich weer een beetje naar me toe en drukt zijn lippen op die van mij. Ik voel dat hij glimlacht wanneer ik hem terug kus. 

Zoenend duwt hij me een beetje achterover, zodat ik op de zachte bank lig, met hem bovenop me. Ik verstrengel mijn vingers met zijn lange, zachte haar.

Mijn shirtje is kort en gaat een beetje omhoog. Ik voel Harry's zachte, koele handen tegen de blote huid bij mijn buik. Kippenvel ontstaat over mijn hele lichaam en ik kan niks, behalve denken aan zijn lippen op de mijne, zijn handen om mijn middel en zijn benen tegen die van mij. 

Opeens vliegt de deur open en Harry rolt snel van de bank af, op de grond en doet alsof hij iets onder de bank zoekt. Hij pakt snel zijn telefoon van de bank en doet alsof 'ie op de grond lag en zegt: 'Gevonden!' 

Hij komt omhoog en kijkt - zogenaamd verbaasd - naar de deur. 'Hey, Liam!' zegt hij. Ik kijk ook op en zwaai naar hem, 'Hey!' 'Hey, Niall en ik gaan naar de KFC. Gaan jullie ook mee?'

'Nee, we hebben net ontbeten!' lacht Harry. 'Oké, prima. Dit wordt Nialls ontbijt, trouwens!' Liam schudt zijn hoofd voordat hij de deur weer uit gaat. 'Wow, dat ging net goed', zegt Harry opgelucht. 

Ik knik, en voor ik het weet drukt Harry zijn lippen weer op die van mij. Dan kijkt hij me met een glimlach aan. Ineens kijkt hij bezorgd naar me en gaat met zijn duim langs mijn lippen. 'Je lippen zijn helemaal rood!' zegt hij, 'Ik moet voorzichtiger doen... Het doet toch geen pijn?'

'Nee, helemaal niet!' zeg ik snel. Het brandt alleen een beetje, maar dat hoeft hij niet te weten. 'Oké', gelukkig', zegt hij en hij kust me zo zacht dat ik zijn lippen bijna niet voel. 

'Hey, het doet echt geen pijn', zeg ik zacht. 'Jawel, ik zie het toch. Het is helemaal rood. Als ik nog een keer zo onvoorzichtig doe, zijn je lippen straks blauw...' 'Is het zo erg?' Ik wil opstaan om in de spiegel te kijken, maar Harry houdt me tegen. 'Ik vind het wel leuk staan, lekker wild!' lacht hij. 

Ik rol met mijn ogen en vraag: 'Valt het heel erg op?' 'Babe, maak je nou maar geen zorgen. Je ziet het bijna niet. Als je er lippen balsem over doet, lijkt het net lipstick, oké?' Hij noemde me babe. 

'Oké', zeg ik met een glimlach. Hij noemde me babe! 'Kom hier', fluistert hij en hij trekt me tegen zich aan, waardoor mijn hart snel begint te kloppen.

Ik leun tegen hem aan en voel hoe hij met mijn haar speelt met zijn ene hand. Zijn andere hand ligt op mijn schoot. Ik leg mijn hand op zijn bovenbeen en de andere op zijn hand in mijn schoot. 

Ik ga met mijn vinger over de blauwe streepjes op zijn hand en volg zo zijn aders richting zijn arm. 'Ik hou echt van je tatoeages', zeg ik.

'Dankje, Liv',  zegt Harry. Ik voel zijn adem in mijn nek wanneer hij praat. 'Ze zijn echt heel mooi', zeg ik en ik ga met mijn vinger over het kruis dat onder zijn huid is gezet met zwarte inkt op zijn hand. 

Dan ga ik een beetje naar boven en volg de lijnen van zijn tattoo in de vorm van een anker. 

Dan begint Harry mijn rug met zijn hand te masseren en ik sluit mijn ogen. 'We hebben een concert, volgende week', vertelt hij, 'In Londen, dus we zullen wel hier blijven. Maar we zullen waarschijnlijk ook naar shows gaan in andere landen... Frankrijk, Nederland, Duitsland... Ik heb het er met de jongens over gehad... Als je wil mag je mee. Je mag gewoon front row staan, want ik denk dat je er wel tussen past, ook als er geen plaatsen over zijn. En natuurlijk komt er volgend jaar een tour van ons nieuwe album dat later dit jaar uit komt.'

'Serieus? Mag ik mee?' Ik draai me een beetje om, om hem aan te kunnen kijken. 

'Ja, natuurlijk! De jongens waren het er gelijk mee eens. En als je naar school gaat, kun je gewoon hier blijven. We moeten alleen nog toestemming krijgen van Simon... Maar omdat we hier best vaak zijn, zijn Louis en ik van plan om een appartement in de buurt te kopen. We hebben dan liever een huis, dan een hotel, snap je?'

Ik knik, te blij om wat terug te zeggen. 'Je kan daar dan slapen. Als je wil tenminste. Dus je kan aan je ouders vertellen dat ze kunnen stoppen met zoeken naar een appartementje. Je kan bij mij en Lou blijven.'

Ik draai me helemaal om, zodat ik bij hem op schoot zit en druk mijn lippen voorzichtig tegen die van hem, met een grote glimlach. 'Dankje', fluister ik met mijn lippen tegen die van hem, 'Je bent geweldig!'

'Jij ook', zegt hij zacht.