...posible pala iyon? Yong may taong makakaintindi sayo kahit na magkaiba kayo ng perspective sa buhay? Yong magjajive kayo kahit napakalayo ng personality nyo sa isat-isa? Pwede palang maintindihan mo yong isang tao kahit magkaiba naman kayo ng pinagdaanan?
I just realize na pwede iyon. Lalo na sa taong sobrang pinahirapan na ng buhay na ito. Because the struggles in this life makes a person stronger. At kapag nalampasan mo ang mga pasakit na iyon doon mo makikita ang mas magagandang bagay that will lead you into being mature person. At mauunawaan mo na ang lahat. Kapag naiintndihan mo na kung ano talaga ang buhay, I can say, that's maturity.
---Katherine Menchie Briones
I am looking intently at the two guys in front of me. Same as them, they're also looking at me... and Hiro.
Nandito kami ngayon sa loob ng shop na mga musical instruments ang tinda. Yong shop na pinutahan ni takas boy noong unang encounter namin. Pagkagaling namin sa ospital ay dito kami dumiretso.
Hindi ko nga alam kung anong ginagawa ko dito. Ang sabi ko kasi tutulungan ko lang tumakas itong si Hiro and then I'm out na. So now I'm questioning my self kung bakit sumama pa aki dito hanggang sa loob. Pero mukhang balewala lang rin naman dito na nakasunod pa rin ako sa kanya hanggang ngayon.
At ngayon nga ay nasa harap kami ng dalawang lalaking ito na pareho ang expression ng mukha.
Nakakunot noo.
Maya-maya pa ay nagsalita ang isa. Iyong may hawak na gitara.
"H-hiro? Tumakas ka na naman? Sino itong babae?" Tinuro pa ako nito. "Oh my gosh, may kasama kang babae? Ikaw ba talaga si Hiro? Hiro Martin? Iyong pinsan kong nasa ospital kahapon lang ayon kay Tita Helen, pero nandito naman ngayon kasi for sure tumakas na naman?"
Napakunot noo ako sa pinagsasabi ng lalaking kaharap ko. Lumapit pa ito kay Hiro at pinisil pisil ang mukha ng huli.
"O, stop that asshole!" ispat naman ni Hiro saka marahas na tinggal ang kamay ng lalaki sa mukha nito.
"Hiro, bakit dito ka na naman? Diba dapat nasa ospital ka pa? Ang kulit mo talaga bro."
Anaman ng isa pang lalaki na lumapit na rin.
"Bro, you need---"
"Cut it off Stienn. I don't wanna hear your so called sermon." sabi nito sa lalaking kulot na kakalapit lang.
"Tsk, tigas talaga ng ulo. Anyway..." Bumaling sa akin yong kulot na lalaki. "Who are you? Why you're with him? I'm Steinn Chua by the way, Hiro's bestfriend."
Inilahad nito ang kamay. Tinanggap ko naman iyon.
"Hi, I'm Kachi."
Alanganing bati ko. I feel akward. Actually after my almost three years of staying here in the Philippines, this is my first time introducing my self into a guy. Second time na pala. I forgot that I introduced my self to Hiro a while ago.Pero ibang usapan naman yon.
"Hello there Kachi. I'm Tyro Martin, Hiro's cousin."
Pakilala naman nong isa. Yong may hawak na gitara.
"Hi."
"So, why you're with Hiro? Girlfriend ka nya?" Nabigla ako sa tanong ni Steinn.
"Wow may girlfriend si Hiro. Bago yon ah!" side comment naman ni Tayro na hindi ko na pinansin.
Hindi ko naman alam kung anu ang isasagot ko sa tanong ni Steinn. Eh anu ba ako ni Hiro? Obviously I'm not his girlfriend. Pero alangan namang sabihin kong ako ang tumulong kay Hiro para tumakas. E di yari naman ako.
YOU ARE READING
Walking In The Wind
General FictionWe have some good times didn't we? We have some good tricks up our sleeve Goodbyes are bitter sweet But it's not the end, I'll see your face again... You will find me Yeah you will find me In places that we've never been The reasons we don't under...