Walking In The Wind

Entry 8: Deal

Making your own happiness is a great escape in this cruel world. Don't let your happiness ruin by uncertainty. Be fearless... Because tomorrow is never promise.

-Katherine Menchie Briones

Ang mga sumunod na araw ay naging nakakapanibago para sa akin. Because  I'm seeing another version of Hiro Martin. Not the typical Hiro na aloof at masungit... And yes, we're always together. Since that talk in the rooftop ay naging mas open ito sa akin. He's showing emotions when he's with me. But he's back in his usual self when the squad is around. But it's a good start na parang unti-unti na itong nagtitiwala sa akin. Maybe he really needs my help. Pero sa ngayon ay wala pa naman itong sinasabing dapat kong gawin. We're just hanging around. Like now, linggo at wala akong pasok sa ospital so here I am. Nasa shop ni Hiro at nakikipag utuan kay Tyro. Hindi ko kasama si Maggi ngayon dahil may date iyon ngayon kay Ms Marian. You know, mother and daughter date na kinaiinggitan ko.

I miss my mom.

Kahit na galit pa rin ako dito. I just can't help to miss her presence.

Ipinilig ko ang ulo ko dahil sa mga tumatakbo na naman sa utak ko. Muli ko na lang ibinalik ang atensyon ko kay Tyro na ngayon ay may hawak na gitara.

"Gusto mong kantahan kita Kachi?" tanong nito habang itinutono ang gitarang hawak nito.

"Talaga? Marunong ka?" pagbibiro ko.

Yep, unti-unti ay nagiging okay na ako sa presence ng mga kaibigan ni Hiro. Natututunan ko ng sumakay sa mga trip nila sa buhay. At isa pa, mababait ang mga ito. I can say I can trust them.

Tinapunan naman ako nito ng isang seryoso-ka-ba-jan look. At gusto kong matawa sa itsura nito.

"Kung hindi mo nalalaman kumareng Kachi, ako ang mentor ni Hiro. Bago naging ganon kagaling yon? Dumaan muna yon sa akin. So don't you dare underestimate me. Do you want to hear a heavenly voice?"

Napangiti naman ako sa sinabi nito. "Sure. I want to hear it then." sakay ko sa pagyayabang nito.

Dalawa lang kami ang narito. Si Hiro ay bumili saglit ng lunch namin sa katapat na resto. Si Stienn naman ay may inaasikaso daw kaya hindi makakadaan sa shop. So better na ienjoy ko muna ang kakulitan ni Tyro habang wala pa ang lunch namin.

He was about to start singing when the door of the shop opened. Dalawang lalaki ang pumasok. And I bet they're costumers. Natawa naman ako ng bigla na lang sumimangot si Tyro.

"Sorry Kachi. The heaven doesn't want to let you hear my heavenly voice." sabi pa nito bago nilapitan ang mga kapapasok lang na costumers.

Tumayo naman na ako mula sa pagkakaupo sa silya sa counter. Naglakad lakad ako para tumingin-tingin sa mga instruments na nakadisplay sa shop na iyon. This past few days ay palagi akong nasa shop na ito. Because Hiro's now seldom playing in the bar. Twice a week na lang itong tumutugtog. And that's thursday and saturday. Lagi itong narito sa shop that's why palagi rin akong nandito. He's always asking me to come around. Patapos naman na ang OJT ko sa ospital that's why I had a lot of free time dahil nga konting oras na lang ang pinupuno ko.
And all the free times I have, I'm spending it here.

At dahil busy na si Tyro kaya mas inabala ko na lang ang sarili ko sa pagtingin tingin sa mga displays nila. Halos lahat ata ng klase ng instrument ay meron sila. From ukelele to bass guitar, keyboard to grand piano, violins, drums, trumpets, flutes and many other instruments. Siguro dahil na rin sa hilig ni Hiro at Tyro sa music kaya musical instruments ang naging business nila. I think maganda naman ang takbo nitong shop nila. Sa ilang araw kasi na nagpapabalik balik ako dito ay napansin kong hindi sila nauubusan ng costumers. They have three attendants naman. Katamtaman lang naman ang laki ng shop so I guess enough naman na ang man power nila. And besides, napansin kong very hands on si Tyro sa pagpapatakbo nito, even Hiro.