♧ARES ATASOY
♧ARŞ GÖK
🌍'mıza HOŞGELDİNİZ..
Ruhumdan öpmek istedi. Sakalların batıyor diyemedim. Tanrım!..
Bir şey yap.
İçimde büyümeyi unutan çocuk için balon uçur meselâ gökyüzüne.
Dünyası gri olan kadının ruhu mezarda bedeni lunaparktaydı.
Kadeh...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Cİ MEDYA=/ ARŞ💧
"Niye acı çektigimi bilmeden acı çekmek ve bunların hiç bir yere ve hiçbir şeye ulaşmaması beni kendi acımın bile yanında yabancı bıraktı. Oysa ne çok şey yaşamıştım ben öyle. Hayatta yaşamadığım korkularım kalmamıştı. Umursamaz sanılan oysa her şeyi en ince ayrıntısına kadar beynine kazımış ,sert ama kırılgan.
En dibini biliyorum hayatın. Hiç Anlatılmamış bir hayat hikayesinin, yaşayanıydım.. Baba.. hep bir dağı temsil ederdi. Oysa benim babam bana hep bir volkan oldu. Hep benden azalttı, bu sevmek değildi öyle olsa anlardım. Bu düpedüz çürütmekti... peki şimdi ki hayatım. Kapının deliğinden babamın beni koruduğu sokağa bakmak istedim.
Hatırladıklarımın masumiyetiyle ölüyorum.
3 Hafta sonra,
Koca üç hafta, su gibi geçmişti. Bir anda yoğun ve tempolu bir hayatım olmuştu. Şuan yatağımda uzanmış tavana bakarak koca üç haftayı tekrar ediyordum. Buraya taşınalı nerdeyse 1 ay olmuştu. Bu süre zarfında çok şey öğrenmiştim. Okulda öğrenemediğim dil eğitimi öğrenmiştim. Mesleğimde göremediğim kadar çok tecrübe edinmiştim. İngilizceyi çok iyi öğrenmiştim. Rusya ile ispanyolca %60 öğrenmiştim. Tek sıkıntım olan kelime daralcığımı bile genişletmiştim. 1 ayda bu nasıl mümkün oldu , açıkçası ben bile şaşkındım. Ama şunu anladım maddi imkan varsa ve gerçekten öğrenmek istiyorsa bir insan oluyor ya, imkansız denilen o hudutlar aşılıyor.
Başta çok korkuyordum, yapamam diye zamanla bu korkumu yendim ve kendime kural 1. Her an,güçlü ol dedim. Aslında türkiye de eğitim gerçekten ve samimi verilse bugün insanlar yabancı dil öğrenmek için ,yurt dışına çıkmazdı. Dövüş derslerim çok yoğundu ve her gün yeni hareketler öğreniyordum. Başta çok zorlandım, her yerim morardı bazı geceler sızı'dan yatamadığım bile oldu ama onada alıştım. Öyle ki ilk haftalar elimi incitmistim, bacağımı burkmuştum.
Ares zalim bir hocaydı her türlü hareketi yapmaktan kaçınmayan soğuk bir yapısı vardı. Fakat hayat böyledir ,insanlar böyledir diye diye kendimi her kötülüğe ikna ettim. Artık güçlü ve soyutum. Tüm bu süreçte Ares'le fazla yakınlaştık hatta öyle ki fazla didişir olmuştuk. Beni sürekli konuşturma çabaları artık bende göz devirme yeteneğimi geliştirdi. Emreyi bu süre zarfında çok görmemiştim. Küçüklükten gelen bir şeydi , en ufak olayda kendi kabuğuma atılıp susturuldum. Susmak benim en iyi yaptığım şeydi belkide... Bu yüzden içe dönük ve asosyalim.
Şuan yatağımda oturmuş bundan sonra hayatım'da olacak olan 2 kadını bekliyordum. Ares'in dediğine göre onlarla tanışma zamanım gelmiş. Bu sırada evin hizmetini gören gönül abla kapımı açtı "kusura bakma yavrum Ares seni aşağıyaçağırıyor. Acil gelsin dedi " bu kadını buraya kadar bunun için mi yormuştu , ne kadar vicdansız bir adam ya "Peki gönül abla hemen geliyorum." Üźerime sportif bi tayt takımı geçirdim ve merdivenlerden bir, bir inerek salonun yolunu tuttum.
