CEHENNEMİN İFFETİ (ARA VERİLDİ)

■BÖLÜM 2♧

Medya=/emre

Ellerim kan içinde, üstüm, başım , saçlarım, en sevdiğim saçlarımdan kan damlıyor. Noluyor böyle nerdeyim. Hey kimse yokmu, yardım edin.
Bir anda oda'nın penceresi başta olmak üzeri her yerden kan fışkırıyordu.
Oda git gide kan' a bulanıyordu , nefes alamıyordum. Ellerim, ellerimi hissedemiyorum ayaklarım desen sanki yoklar....

Sonra büyük bir nefessizlikle uyandım. Aman Allah'ım yine kabustu.

Tam derin nefes alıyordum ki birden kendi yatağımda olmadığımı farkettim. Aklıma son yaşananlar geldi. En son araba'ya doğru, doğum yapan kadın için koşmuştum.
Hemen etrafıma baktım nerdeyim diye küf kokan bir yatak bir yastık, izbe bir yer resmen harabe...
Yardım edin...!!!
Kimse yokmu?????......heyyyyy

Birden kapı büyük bir gürültüyle açıldı. Geniş omuzlu , heybetli biri girdi.
..ne bağırıyorsun lan?
_sen kimsin burası neresi kimsin sen?

Gözlerime üzünce baktı ve
Bunların cevabı bende yok. Sesini kes ve bir köşede otur ..

Beni neden kaçırdınız bunu bilmeye hakkım var ?

Kim olduğumu niçin kaçırıldığını gideceğimiz yerde öğreneceksin!

Bir süre daha terk edilmiş ucube yerde bekledim. Şuan saat kaç ve gece'mi gündüz'mü zaman kavramı beynimde uçup gitmişti.
Aradan kaç saat geçti bilmiyorum tek bildiğim şuan lavabomun gelmesi ve en acilden gelmesi. Allah kahretmesin ya bu huyumdan nefret ediyorum.

Birden kapı açıldı ve yine o adam geldi. Öyle sert bakıyordu ki bana sanki her an öldürecek gibi...
Sonra kolumdan tutarak beni odadan çıkardı. Ve siyah bir arabaya doğru götürdü. Bindiğimiz gibi , araba harekete geçti.

.."şimdi seninle birlikte büyük patronla tanışmaya gidiyoruz. Ne soracaksan ona sorarsın
Bana sorduklarını ona sor?"

Ve sesini o zamana kadar kes

...Tamam ' dedim
Aradan dakikalar geçti hala araba hareket halindeydi.

Ne kadar güzel bir kader' im vardı böyle. Zaten hayata 2/0 olarak devam ediyordum. Neden bu kadar yüklenmeler. Oysa küçükken ne çok hayal kurardım. Hayatımla ilgili ne ğuzel ideallerim vardı. Peki şimdi bu yaşadıklarım neydi.?

Sonunda araba durdu ve kapımız açıldı.
Ohaaa.. her yer takım elbiseli adamlardan oluşan büýük bir ev ile karşılaştım.

Hadi etrafı inceleme zaten daha çok zamanın olur incelemek için.

Hiç zannetmiyorum elinizden kurtulacam .

Külahıma sana veririm ona anlatırsın bücür.

Birden beni evin içine doğru sürüklemeye başladı. Hayvan nolacak.

Abiiiiiiii...Abiiiiii