"Evet! Bu senin," diyerek tabağı önüme bıraktığında gülümsedim.
"Bu da benim!" Yemeklerimizi yerken sürekli gülümsüyordu. Berceste'nin mutlu olmasını ve gülümsemesini seviyordum. Bunun için her şeyimi verebilirdim.
Bazen sadece benle o kalalım istiyordum, dünyada sadece ben ve o. Elimden gelse tutup götürecektim uzaklara, aslında elimden gelmiyor değil.
Sahi neyi bekliyorum ki?
"Ne?" Dediğinde uzun süredir yüzüne baktığımı fark ettim.
Omuz silkip yemeğime döndüm. Telefonuma üst üste 5-6 bildirim gelince merakla gözlerini telefona yöneltti. Telefonu alıp açtığımda bildirimleri açtım.
054...; Sizi sürtükler! Size hayatı dar edeceğim.
054...; Sana yalvarmıştım.
054...; Beni bırakma diye ama sen o sürtük için beni bıraktın!
054...; Şimdi ikinizin elimin içindesiniz!
054...; (Fotoğraf)
054...; Dışarda öpüşürken kendinizi kollayın!
--
Eveet olaylar yaratalım biraz.
Ama pek uzun sürmez kaoslarım o yüzden sakin olun smdhkjd
OKUYAN VARSA HAYRINA Bİ YORUMLARA DALSIN ARTIK BÜYÜYELİM!
OKUMADINIZ BİLİYOM.
AŞAĞIDAKİ YILDIZA DOKUNARAK DESTEK OLABİLİRSİNİZ!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALO! (gxg)
Short Story|Tamamlandı.| "ALO!?"diyerek böğüren 'kız' sesi kulağımın içine etti. Fakat karşı tarafa pek kibar olduğum söylenemez. "Kulağımın ebesini siktin." "Sen kimsin? Lan götelek yanlış vermişsin son rakamını!" "ALO!" İsimli Wattpad'deki ilk kitap🏳️🌈
