22🦆

397 39 2
                                    


"Lanet olsun!" Diyerek odama koştum. Tam Bercesteyi arayacakken bir hastam arayıp acilen gelmem gerektiğini doğumunun başladığını söyledi. Ve Doğumu riskliydi. Kıyafetlerimi giyindiğim gibi arka bahçeye koştum. İyi ki motorum vardı.

Allahım Bercesteyi öldürcektim!

Motoruma atlayıp hastaneye doğru sürmeye başladım. Hastaneye vardığım gibi koşa koşa kıyafetlerimi değiştirip, doğumhaneye girdim. Bebek sağsalim doğup annesinin eline verdiğimde kadın ağlayarak bebeğini öpüp kokladı. Kocası zaten iki kere ayılıp bayılmıştı.

Bu duyguyu yaşamayı ilk defa bu kadar çok istedim.

Aklıma berceste geldiğinde son kontrolleri yapıp hastaneden çıktım. Yorulmuştum. Hem ruhen hem bedenen. Bercesteyi 4 defa aradım ama açmadı. Son defa aradığımda açtı.

"Alo!?" Diye çığırdığında güldüm. Hemen yumuşamıştım işte,
"Deli, nereye kaçtın bugün?" Dedim motoruma binerken. Kulaklığımı takıp telefonu cebime attım.
"Sanane!?"
"Bak gelirsem seni." Diyerek öksürdüm. Kıkırdadığında bende güldüm.
"Hadi bak bugün zaten Doğuma girdim. Çok yorgunum geleyim yanına dinleneyim koynunda?"
"Dağ evine gel." Diye fısıldadığında tüm vücuduma resmen sinyaller gitti.
"Geliyorum bebeğim, hemde uçarak."

-

DİĞER BÖLÜM SMUT İNŞ BOKA DÖNMEZ....

ALO! (gxg)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin