Hüzgün

98 31 11
                                    


Halil_6327
Kalbim yorgun, kalbim hüzgün bu aralar.
Her nefeste ölüyorum adeta, yaşamak çok zormuş. En zoruda yaşarken her nefeste ölmek. Ne geçmez hastalıkmış bu! Kalbimi deldi geçti! Ama kendisi geçmedi. Kalbim hüzgün bu aralar. Hüzgün koydum bu hastalığın adını, anlatacak kelime bulamadim hiç bir dilde. Hüzgün koydum bende işte. Uyusam geçer mi?... Geçmiyor her uyandığımda yine aynı hüzgün. Uyuyup uyanmasam ne güzel olur aslında. Ölmek korkakların işi biliyorum, ne yapayım her nefeste zaten ölüyorum. Çok korkağım anlaşılan! Kalmadı gücüm, yenik düştüm bu hüzgüne. Sonkez öldüğümde sevdiklerimin yanına gömün beni de. Her birinden bir avuç toprak atın üstüme. Ölüm yılını 8 yaşımı yazın, ilk öldüğüm gün. Kayıtlara ölüm nedeni hüzgün yazın..!

Yeşil Kalemler Şiir ( TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin