Sadece Sen

7.Bölüm:Balo Teklifi

Multimedia: Beyza Atay

"Bana gel"

"Ne!?"

"Bana gel ve benim ol Afra"

"Burak iyi misin?"

"Evet iyim Afra bana gel hadi"

"Burak s-sen iyi misin bak hiç iyi gözük müyorsun"

"Bana gelmiyecek misin? Tamam Afra sen bilirsin"

"B-Burak neredesin?!"

"Afra!"

"Hey sen kimsin?!"

"Benim bana bak"

"Akın?"

"Evet ben"

"Senin ne işin var burada?"

"Seni tek başına gördüm benimle gelmek ister misin?"

"Ya noluyo ben hiç bir şey anlamıyorum!"

"Gelmek istemiyorsan gidiyorum"

"Nereye gittin? Kimse yok mu? Niye gidiyorsunuz? Burası neresi?"
-
Ahh. Nefes nefese yataktan doğruldum ter içindeydim, ıslak saçlarım yüzüme yapışmıştı.

Hepsi bir rüyadan ibaretti. Neden böyle bir rüya gördüğüm hakkında hiç bir fikrim yoktu. Çok saçma bir rüyaydı. Burak ve Akın beni çağırıyorlardı ve sonra ikisi de gidiyordu.

Duvarda ki saatime baktım. Lanet olsun! Servisi kaçırmıştım. Hemen kalkıp üstün körü hazırlanıp aşağıya indim. Annemi gördüm

"Ya anne niye kaldır mıyorsun beni?"

"Ne yaptım ettim kalkmadın kızım. Geldiğimde bi şeyler saçmalıyordun Burak, Akın diye bağırıyordun. Hadi hayırlısı"

Annem imalı imalı bakıyordu bende gözlerimi devirmekle yetindim.

Hemen fila ayakkabıları mı ayağıma geçirdikten sonra durağa doğru yol aldım.

O kadar hızlı koşuyordum ki birde okula geç kalmakla uğraşamazdım.

Karşıdan karşıya geçerken gürültülü bir korna sesiyle sağıma döndüm orta hızla bir araba bana doğru geliyordu. O an çığlık atmam ve arabanın bana çarpması bir oldu. Yere yığıldım.

Sadec bileğim acıyordu. Felaket hızlı çarpmamıştı araba. Yere düşerken bileğim burkulmuştu herhalde.

Yerde bileğimi ovuştururken yanıma doğru bir kız geldi. Yüz ifadesi tedirgindi. Mavi gözleri kaheverengi siyaha kaçan saçları vardı. Bana doğru yaklaşıp yanıma eğildi.

"B-ben çok özür dilerim gerçekten ne diyeceği mi bilemiyorum affedin beni benim suçum, hastaneye götüreyim sizi lütfen geli-"

"Sakin olun sorun değil gerçekten abartılacak bir şey olmadı zaten sadece düşerken bileğimi burktum galiba"

"Ya başka bişey olmuşsa biz yinede hastaneye gidelim lütfen kendi mi iyi hissedemem yoksa"

"Peki"

Kızın yardımıyla kalkarak arabasına doğru ilerledik. Şoför koltuğunun yanına oturdum. Kız da yerine yerleştikten sonra arabayı çalıştırdı.

Yolda giderken kız konuştu

"Ya lütfen kusuruma bakma çok üzgünüm anlatamam ilk defa böyle bir şey yaşıyorum"

"Lütfen kendinizi suçlu hissetmeyin benimde hatam yola bakmadan girdim"

Kız gülümsedi bende ona karşılık verdim. İyi kalpli birine benziyordu.