Sadece Sen

6.Bölüm:Sapıklar Kralı

Multimedia: Vural Keskin

Okul çıkışı olmuştu ve ben şuan yatağımda oturmuş dizi izleyip, cips yiyordum. You dizisinin 2.sezonundaydım.

Esma ile iyi anlaşmıştık. Çok samimi biri. Bu yüzden birbirimize telefon numaralarımızı verdik ve birgün bişeyler yapmayı planlayacağız.

Burak hala aklımdaydı. Bilmiyorum ama içimi yiyen bişeyler var ve ben çok tuhaf hissediyorum. Bu derin düşüncelerimi bölen ise kardeşimin gıcık sesi oldu

"Yaaaa cipslerin hepsinimi yedin?"

"Off Açelya şuan seninle uğraşamam çantamdan para al ve defol git mümkünse"

"Ay götüm. Senin parana kalmadık. Ben gidiyorum."

"Güle güle. Çıkarken kapıyı kapa-Ahh bi kerede kapayıp gitsen nolur şimdi güzel yerimden kalkıcam"

Mutsuz bir şekilde yerimden kalkıp kapıyı kapattım. Ve yatağımın önüne gelince bilgisayarı alıp masama geri koydum. Bugünlük dizi bu kadar yeterdi. Şimdi yatağıma girip yarına kadar deliksiz bir uyku istiyordum.Sadece uyku...

***

Kantinde oturmuş tostumu ısırıyordum. Esma'yla birlikte kantine inmiştik ama Esma'yı bir hoca çağırdığı için gitmek zorunda kaldı. Şuan tek başımaydım.

Tostum bittikten sonra merdivenleri çıkmaya başladım. Ve yan tarafımda baya uzun, karanlık ve ıssız bir koridor vardı. Merakıma yenik düşemedim ve koridora doğru yavaş adımlarla ilerledim. İlerledikten sonra sağa doğru bi yol daha çıktı. O tarafa doğru gitmeye başladım. Gittim. Biraz daha gittim ve kolumda bir el hissetmemle yerimde durmam bir oldu. Tam çığlık atacakken elin ağzıma kapanmasıyla çığlık atmamı engelledi.

Şuan kalbim yerinden fırlayıp kaçacak raddeye gelmişti. Ağzımı kapatan elin sahibi görüş alanıma girince daha da korktum. Çok sert bi tipi vardı ve bana bakarak muzhipçe sırıtıyordu. Konuştu

"Naber güzelim. Buraya girmekte çok yanlış yaptın"

Ne dediğini, ne yaptığını, ne yapacağını anlayamamıştım.
Ona sorar gözlerle baktım. Ama o cevap vermek yerine bana doğru yaklaşmaya başladı. Kafamı hızlı bir şekilde sallıyordum rahatsız olmuş olacakki eliyle çenemi kavrayıp ona bakmama neden oldu. Eli çenemde, dudağıma doğru yaklaşmaya başladı. Hareket edemiyordum. Şuan kendimi okadar çaresiz hissediyordumki. Çenemde olan eli kalçama doğru yol aldı. Çok korkuyordum. Ve bu ana engel olamamak ayrı bir burukluktu. Çırpınışlarım hiç bir şey ifade etmiyordu. Gözlerimdeki yaşları bile kaale almıyordu. O kadar acımasızdı. Dudaklarının dudaklarıma değmesine ramak kala koridorda güçlü bir ayak sesi işittim o da işitmiş olacakki arkasına doğru döndü. O anı fırsat bilip hayalarına tekmeyi geçirdim ama canı acısada beni bırakmasına yetmedi. Sesin geldiği yöne tekrar baktığımda Burak'ı gördüm hızlı bi şekilde inip kalkan göğsü koştuğunun kanıtıydı. Bana baktı. Ne kadar acınası halde olduğuma. Sonra o acımasız adama baktı. Bakmasıyla suratına kafa atması bir oldu. O anlık korkuyla küçük bir çığlık attım. Burak o şahsiyetsizi bir güzel dövüyordu. Yerde, halsiz, gözlerim yaşlı bir şekilde onları seyrediyordum. Sonra Burak şahsiyetsizin kaçmasına izin verip bana doğru yaklaşıp eğildi. Sıradan ama fevkalade kahverengi gözlere baktım. Hissizdi, belki de gizliyordu. Gözlerine uzun bir süre dalış yaptıkdan sonra dalışdan çıkmama da sesi mani oldu

"Aptalsın"

"Ne?"

"Aptalsın diyorum"

"Ne alaka?"

"Kimsesiz karanlık ve öylesine uzun bir koridora tek başına giren bir kız aptaldır diye düşünüyorum"

"Asıl sen aptalsın"

"Seni kurtarmam aptallıksa haklısın özür dilerim. Ben senin tek başına bu koridora girdiğini görmeme rağmen gelmemeliydim ve sizin ateşli anlarınızı bozmamalıydım. Pardon"

Sinirden kafayı yiyecektim bu yaşadıklarım yetmiyormuş gibi birde Burak'ın sözlerini işitmem dahada sinirlerimi bozmuştu.
Sonra tekrar konuştu

"Hadi yine biri bişey yapmadan git sınıfa. Malum eteksiz böyle şeyler yaşaman normal"

Ne ima ettiğini anlamıştım. Eteğim kısaydı-ona göre-ve nerdeyse eteğim yokmuş gibi davranıyordu.

Dedikleri komikmiş gibi alaycı bir şekilde güldüm. O ise gözlerini devirdi. Ben de burada kalmaya daha fazla dayanamıyacak bir şekilde hızlıca burayı terkettim.

***

Şuan bahçedeki bankta oturmuş bütün yaşananları Esma'ya anlatmıştım. Beni pür dikkat dinlemişti. Anlatdıklarım bittikten sonra konuştu

"Varya Burak kurtarmasaydı seni sen orda kızlığını bile kaybedebilirdin yani eğer bakireysen"

Dedikleri biraz korkmama sebep oldu öyle bir şey yaşasaydım hayatım mahvolurdu. İçimden Burak'a minnetlerimi sunuyordum. Sonra konuştum

"Sahi bana bunları yaşatan adamı tanıyor musun kim olabilir?"

" Bu okulda bunu yapabilecek tek kişi o. Dikkatli olmalısın Afra o her önüne gelen kıza böyle davranmaz etkilendiklerine karşı böyle tepkiler verir. Ve sen sayılı kişilerdensin e malum bu fizikle etkilenmesi normal. O etkilendiği kişinin peşini bırakmaz. Dikkatli ol! "

"Kim ya kim!"

"Vural Keskin. Namı diğer Sapıklar Kralı..."

-

Bölüm nasıldı? Bölüm hakkında yorumlarınızı yazarsanız sevinirim. Ayrıca votelemeyide unutmayın :*