Kara sevdaya düşmüş iki kalp..
Kara sevdam.. Seni ilk gördüğümde biliyordum beni kalbimden vuracağını. Paramparça edeceğini.. Adım gibi biliyordum senden başkasını gözümün görmeyeceğini. Sevdiğim.. Beni öldürsen de vazgeçemiyorum senden. Seni sevmek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Leyla, yüzüne vuran güneşle beraber gülümseyerek açmıştı gözlerini. Yıllar sonra ilk defa bu kadar huzurlu bir uyku çekmişti. Yeniden doğmuş gibi hissediyordu. Ancak yanında Kerem'i göremeyince her şeyin bir rüya olmasından şüphelenmemek elinde değildi. Hemen ayağa kalkıp sabahlığını giydi ve kol askısını taktı. Önce Masal'ı kontrol etti, sonra da salona baktı ama Kerem yoktu. Telaşla ne yapacağını şaşırmışken mutfaktan duyduğu sesle beraber koşar adımlarla gitti ve Kerem'i görünce derin bir oh çekti. Kerem erkenden kalkmış, Leyla'ya ve kızına kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Leyla bir gün bu anı gerçekten görebileceğini bilseydi çektiği acılar karşısında asla sızlanmazdı.
"Günaydın sevgilim.." diyerek yanağından kocaman öptü.
"Günaydın güzelim. 5-10 dakikaya her şey hazır olur."
"Bu.. Bu bir rüya değil, her şey gerçek.. Değil mi Kerem? Sen resmen bize kahvaltı hazırlıyorsun. Omlet mi? Hem de ıspanaklı. Aman Allah'ım, inanamıyorum."
"Bak ya.. Bana bulaşmadan da yapamıyor beyefendi. Ben şu elimi kullanabilseydim gösterirdim sana enfes yemeklerimi."
"İki elinle hazırladığın yemekleri de hatırlıyoruz güzelim. Bilmesek yedireceksin vallahi. En son yaptığın omletin üzerinde yumurta kabukları yüzüyordu."
"Hatırlıyor musun sahiden?" hemen gözleri doluvermişti Leyla'nın.
"Uyandı mı bizim bal böceği?"
"Uyuma numarası yapıyor şimdi. Onu bir tek babası öperek uyandırabilirmiş."
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Masal'ın isteği olmuştu. Babası onu yanaklarını öperek, saçlarını okşayarak uyandırmıştı. Leyla da onları izliyordu büyük bir mutlulukla, hayal ettiği ne varsa kavuşmuştu sonunda. Bu hayatta en büyük korkusu babası gibi bir adama aşık olmaktı. Çok şükür ki Kerem, çok güzel bir baba olmuştu ve Leyla'nın tüm endişelerini bir çırpıda yok edebilmişti. Küçük bir oyuncak oynama merasiminden sonra beraber arka bahçedeki sofraya oturup kahvaltı ettiler. Bu onların ailecek ilk kahvaltısıydı ve bu an gerçekten de çok kıymetliydi. Leyla zamanın durmasını diliyordu sürekli.. Masal servisine binip okula gittikten sonra Leyla da emniyete gitmek için hazırlandı. Aşağıya indiğinde Kerem'in salonda sessizce oturduğunu görüp yanına gitti. Kerem önündeki sehpaya Ceren'le, Bora'yla ve birkaç tanıdığıyla daha fotoğraflarını koymuş, öylece onları izliyordu.
