Ω Ρωμαίο, Ρωμαίο {b×b}

Πράξη II, Σκηνή Ι

"Παρακαλώ την προσοχή σας!" η τραγουδιστή φωνή της θεατρολόγου αντήχησε στην αίθουσα εκδηλώσεων, η οποία χρησιμοποιούταν για το μάθημα του θεάτρου αλλά και, όπως φαίνεται, για τις πρόβες της ανοιξιάτικης παράστασης.

"Θα ήθελα να ξεκινήσουμε αφού μάθουμε όλοι καλά την ιστορία του έργου μας. Ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα έχουν μια αρκετά γνωστή αλλά εξίσου περίπλοκη ιστορία όπως άλλωστε και όλα τα άλλα έργα του Σέξπιρ. Είναι σημαντικό-" τα λόγια της καθηγήτρια έφταναν στα αφτιά του Ζαχαρία που καθόταν μόνος σε μια από τις καρέκλες των θεατών σε απόσταση τουλάχιστον τέσσερις καρέκλες από τα άλλα παιδιά. Δεν ήταν σίγουρος γιατί ήρθε, δεν ήξερε αν ένιωθε άνετα να παίξει στη σκηνή, δεν ήξερε αν είχε ταλέντο, αλλά πάνω απ' όλα δεν ήξερε αν ήθελε να παίξει τον γκέι Ρωμαίο μαζί με ένα άλλο αγόρι του σχολείου. Γι' αυτό δεν τον ήθελε η καθηγήτρια; Να παίξουν το γκέι ζευγάρι. Οι απορίες αυτές έτρεχαν στο κεφάλι του όλη την εβδομάδα και τελικά κατέληξε να εμφανίζεται στην πρόβα που ήταν προγραμματισμένη. Αυτός που δεν εμφανίστηκε ήταν ο Αχιλλέας.

"Αφου, λοιπόν, τελειώσουμε την ιστορία και μάθουμε όλοι τους ρόλους, θα αφήσω ένα χαρτί στην καρέκλα εκεί για να συμπληρώσετε το όνομά σας στο ρόλο που σας ενδιαφέρει" οι καθηγήτρια έδειξε με το χερι της προς την πόρτα, στην άλλη άκρη της αίθουσας πίσω από τα καθίσματα. Εκείνη τη στιγμή άνοιξε η πόρτα. Πίσω της στεκόταν ο Αχιλλέας, φορούσε ενα μεγάλο γκρι φουτερ και είχε σηκωμένη την κουκούλα και το χερι που δεν κρατούσε την πόρτα βαθιά μεσα στην τσέπη της μαύρης του φόρμας. Όταν συνειδητοποίησε ότι τον κοιτούσε όλη η τάξη, πάγωσε στη θέση του και τα μάτια του γούρλωσαν.

Με την όψη του κάτι μέσα στο Ζαχαρία σφίχτηκε.

"Αχιλλέα! Καλώς ήρθες!" έκανε η κυρία Ανθή με ένα χαμόγελο και οι μαθητές γύρισαν πάλι προς το μέρος της.

"Εδώ δεν είναι η πρόβα;" είπε χαμηλά και η καθηγήτρια του χάρισε ένα χαμόγελο.

"Ναι"

Ο Αχιλλέας έμεινε στη θέση του. Το αγόρι φαίνεται να μην καταλαβαίνει ότι του μίλησαν και για μια στιγμή ο Ζαχαρίας νόμισε οτι τον είδε να κάνει μισό βήμα πίσω.

"Δεν έχασες τίποτα ακόμα, διάλεξε μια θέση και κλείσε την πόρτα πίσω σου, παρακαλώ"

Ο Αχιλλέας έγνευσε και μπήκε μέσα κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Το ενδιαφέρον για τη σκηνή χάθηκε και οι μαθητές γύρισαν μπροστά τους προς την καθηγήτρια, η οποία συνέχισε να μιλάει για την οργάνωση του έργου.