Ω Ρωμαίο, Ρωμαίο {b×b}

Πράξη IV, Σκηνή ΙΙ (Μέρος ΙΙ)

Το σκεφτόταν όλη μέρα. Ήταν λογικό. Θα ήταν μόνοι. Μέσα σε ένα σπίτι. Μόνοι. Με κλειδαριές και την ανάγκη να δώσουν λογαριασμό σε κανένα. Λογικό ήταν να σκέφτεται μόνο το πως θα τον άγγιζε. Το πως το ήθελε.

Ο Αχιλλέας σήκωσε το βλέμμα του και τον έπιασε να κοιτάει επίμονα. Ο Ζαχαρίας τράβηξε απότομα το βλέμμα του και δεν μπορούσε να το δει αλλά 'ένιωθε στην ατμόσφαιρα' το ηλίθιο χαμόγελο που θα εμφανιζόταν στα χείλη του Αχιλλέα.

Η σειρά έπαιζε ανενόχλητη μερικά βήματα μπροστά τους. Αποφάσισαν να δουν σειρά, μιας και η επιλογή ταινίας τους πήρε είκοσι λεπτά χωρίς αποτέλεσμα και την εν λόγω σειρά ήθελαν να την αρχίσουν έτσι και αλλιώς και οι δύο.

Ο Ζαχαρίας έσκυψε μπροστά για να πιάσει τα ποπ κορν πάνω από το τραπέζι και στερέωσε το μπολ ανάμεσα στον ίδιο και τον Αχιλλέα.

Έπρεπε να σταματήσει να το σκέφτεται. Να 'το' σκέφτεται.

Το-

Το-

Το πήδημα;

Το σεξ;

Το γαμήσι;

Το σώμα του Αχιλλέα να βαραίνει πάνω του, να χτυπάει βαθιά μέσα του.

ΑΡΚΕΤΆ!

Ήρθε στο σπίτι του Αχιλλέα μετά το φροντιστήριο αργά το απόγευμα φέρνοντας ποπ κορν μαζί του. Ο Αχιλλέας τον υποδέχτηκε με το που άνοιξε την πόρτα σκύβοντας και φιλώντας τον πεταχτά, κάνοντας το μέσα του Ζαχαρία να φτερουγίσει. Ένα μικρό γρήγορο φτερούγισμα. Σαν ένα μικρό καναρίνι να είχε παγιδευτεί μέσα του.

Αλλά μετά από αυτό, τίποτα. Τον τράβηξε στον καναπέ, έκατσε δίπλα του αλλά όχι πολύ δίπλα του αλλά όχι πολύ μακριά του.

Και τίποτα. Ο Ζαχαρίας είχε μείνει να το σκέφτεται.

Όχι πάλι! Πρόσεξε τις σκέψεις σου!

Παραλίγο να αφοσιωθεί στην ταινία όταν ένιωσε τον χέρι του Αχιλλέα να ακουμπάει το πόδι του που είχε διπλωμένο προς το μέρος του. Έμεινε ακίνητος στη στάση του, ακουμπώντας με την πλάτη του προς την αντίθετη πλευρά του καναπέ, το σώμα του στραμμένο πάντα προς την ταινία.

Το βλέμμα του στράφηκε προς τα εκεί και είδε το χέρι του Αχιλλέα να σφίγγει την λαβή στον αστράγαλο του. Κοίταξε το πρόσωπο του αλλά τα μάτια του Αχιλλέα ήταν καθηλωμένα στην ταινία. Με μια αργή κίνηση τράβηξε το πόδι του Ζαχαρία να τεντωθεί πάνω στα δικά του. Η κίνηση έκανε τα πόδια του Ζαχαρία να ανοίξουν. Η κοιλιά του σφίχτηκε στη στάση που είχε το σώμα του. Τα πόδια του ανοιγμένα στον καναπέ του Αχιλλέα, στο σπίτι του Αχιλλέα.  Ο Αχιλλέας έφερε και το άλλο χέρι του πιάνοντας τον αστράγαλο του με τα μάτια του καρφωμένα πάντα στην οθόνη. Με αργές κινήσεις, η παλάμη του χεριού πέρασε από τον αστράγαλο στη γάμπα του ταξιδεύοντας προς τα πάνω. Το χέρι του με τα βίας ακουμπούσε πάνω στο δέρμα του. Σαν να ήθελε να μαντέψει κάθε γραμμή και ακμή  χωρίς να τα ακουμοπήσει και να επηρεάσει το σχήμα τους.