Ω Ρωμαίο, Ρωμαίο {b×b}

Πράξη ΙV, Σκηνή Ι (Μικρό Μέρος ΙΙΙ)

Η Στέλλα τους πέτυχε καθως έβγαιναν από την κεντρική πόρτα.

"Πως και είστε ακόμα εδώ;" τους έριξε ένα βλέμμα απορίας με το ένα της φρύδι σηκωμένο. Ένιωσε τον εαυτό του και τον Αχιλλέα να κοκαλώνουν στη θέση τους.

"Κάναμε πρόβα κάτι λόγια," απάντησε γρήγορα ο Ζαχαρίας, "που μπερδεύει ο Αχιλλέας," του έριξε ένα πλάγιο βλέμμα, "στη τάξη."

"Α κομπλέ," τους είπε και βγήκε πρώτη από την πόρτα.

Την είδαν να απομακρύνεται στην αυλή του σχολείου, ακόμα στη θέση τους. Ένιωθε την καρδιά του να χτυπάει δυνατά στα αυτιά του.

"Σχολείο. Όχι ξανά."

"Όχι," συμφώνησε ο Ζαχαρίας και οι ματιές τους συναντήθηκαν. Προσπάθησε να κρατήσει το γέλιο πίσω από τα χείλη του αλλά η τρομαγμένη φάτσα του Αχιλλέα δεν τον άφησε.

Έσκασαν και όχι δυο σε δυνατά γέλια.

"Την επόμενη φορά που θα πεις ψέμα, τουλάχιστον ας είναι πιστικό."

Ο Ζαχαρίας σήκωσε ένα φρύδι.

"Ο Τιβάλδος δεν μπερδεύει ποτέ τα λόγια του," δήλωσε με σοβαρό ύφος ο Αχιλλέας και ο Ζαχαρίας στροβίλισε τα μάτια του.