"Jimin sanırım yine kusacağım." Oturduğu koltuktan Jimin'in bir şey söylemesini beklemeden hızlıca kalktı. Klozetin kapağını açıp daha yeni yediği pizzayı kustu . Son bir haftadır midesi sürekli bulanıyor, karnı ağrıyordu Kendini çok bitkin hissediyordu.
Jimin sifonu çekip jeongguk'u yerden kaldırdı. Elini yüzünü yıkamasına yardım ederken düşündüklerini söyleyip söylememe arasında gidip geliyordu.
Bu durumu fark eden Jeon havluyla ellerini kuruladıktan sonra jimin'e 'ne oldu' der gibi bakış attı.
"Jeongguk, gel, bunu benim odamda konuşalım."
Jimin'in odasına gelip yatağa oturduklarında jimin jeongguk'a tedirgin bakışlar atıyordu.
"jimin hadi söyle, çok halsizim ve uykum var uyumak istiyorum."
Jimin daha fazla dayanamayıp ağzındaki baklayı çıkarmıştı.
"Hani sen, şey... Taehyung abiyle.. Şey olduya hani, o şeyden önce korunmuşmuydunuz?"
Jeongguk Taehyung'u o günden sonra Evden çıkmadığı için çevresinde görememişti. O günden sonra ister istemez asosyalleşmişti.
"Jimin neden soruyorsun? Taehyung konusunu tamamen kapattığımızı sanıyordum."
"Hamile kalmış olabilir misin?"
"NE?" Jeongguk şokla jimin'e baktı. Böyle bir şey olabilirmiydi. Hayır, hayır kesinlikle olmamalıydı.
"Hayır saçmalama böyle bir şey olamaz!"
Jeongguk affalamış suratıyla Jimin'e bakmaya devam ederken jimin Jeongguk'un kolundan tutarak yataktan kaldırdı.
"Kalk doktora gidiyoruz, seni sürekli yorgun bitkin görmekten bıktım."
"Jimin hamile değilimdir değil mi?" Endişeli gözlerle en yakın arkadaşına baktı. Jimin ne diyeceğini bilemiyordu.
"Umarım değilsindir Jeongguk, şimdi doktora gidiyoruz ve sorun neymiş öğreniyoruz."
----- Jeongguk'tan
"Sikeyim Jimin, bu nasıl olur!"
Jimin, Beni göğsüne çekip ağladığım için sakinleştirmeye çalışıyordu. Hastaneden çıkmıştık ve hamileydim. ilk ilişkimde üstelik hatırlamadığım bir ilişkiden hamile kalmıştım. Resmen karnımda Taehyung ve bana ait bir can taşıyordum.
"Jimin ben ne yapacağım! B-babamlara nasıl açıklayacağım?! Taehyung'u, onu öldürmek istiyorum!!"
"Küçüğüm beni neden öldürmek istiyormuş?"
Duyduğum tanıdık sesle başımı jimin'in göğsünden çekip afallayarak Taeehyung'a çevirdim. Karnımdaki bebeğin babası karşımdaydı.Ona söyleyebilecek miydim? Senin çocuğunu taşıyorum diyebilecek miydim? Kesinlikle buna cesaretim yoktu.
"Çünkü o hamile kalmış!"
Şaşkın bakışlarım jimin'e çevrilirken Taehyung'un benden farkı yoktu. Bu öyle rahatça söylenebilecek bir konu değildi. Sinirle ve dolu gözlerimle jiminin kolunu tuttum.
"Neden bağırıyorsun milletin içinde aptal! İkinizde beni zor duruma sokmaktan başka bir halta yaramıyorsunuz!" Jimin'in kalbini kırdığımı biliyordum hemen pişman olmuştum ama ağzımdan çıkmıştı bir kere, özür de dileyemezdim.
"Jeongguk b-bu doğrumu?"
"Yarın burası boş olacak merak etme!" Karnımı göstererek söylemiştim. Taehyung afallamıştı zaten jimin'in söylediği şeyden sonra tek gösterdiği mimik şaşkınlıktı. Kesinlikle masum bir bebeğin canına kıyabilecek kadar cani biri değildim. Neden böyle söylüyordum ki. Şuan duygu karmaşası yaşıyordum.
"N-ne demek boş olacak?"
"Aldıracağım! Lanet olsun ben daha 18 yaşındayım kendime sahip çıkamıyorum bir bebeğe nasıl bakayım?! "
Taehyung kaşlarını çatarken kolumu tutup sıkmıştı. Ağzım şaşkınlık ve acıyla aralandı. İlk defa bana karşı böyle bir harekette bulunuyordu. Dibime girdiğinden gözlerine bakabilmek için kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım.
"Karnında benim bebeğimi taşıyorsun! Buna tek başına karar veremezsin!"
"Bağırma bana!"
Elim sinirle Taehyung'un yanağını bulduğunda yüzü sağ tarafa düştü. Yaptığım şeyin bilincine sonradan varıyorken korkuyla bir adım geriledim. Tanrım ben ne yaptım! Taehyung sinirli yüzünü bana çevirdiğinde sadece korktuğumu belli etmemeye çalışıyordum fakat bana öyle pis bakıyordu ki belli etmemeye çalışmak elde değildi.
"Taehyung hyung, Jeongguk adına senden özür diliyorum. Sanırım hamile olduğu şokunu atlayamadığı için her şeye fazla tepki veriyor."
Yanımda varlığını unuttuğum Jimin benim paçamı kurtarmaya çalışıyordu. Taehyung kısaca Jimin'e bakmış sonra tekrar bana dönmüştü
"Akşam annemlerle size gelip bu konuyu konuşacağız." Sakin çıkan sesine karşı şaşırmamı es geçip cevap verdim.
"N-ne hayır babam beni öldürür! Gerçekten öldürür!"
"Hiçbir şey yapamaz! Bundan sonra benimsin. Zaten seni mühürlemeyi düşünüyordum sadece biraz daha büyümeni bekliyordum."
"Peki bundan şeyin haberi var mı? BENİM!"
"Jeongguk! bu akşam annemlerle geliyoruz, konuyu anlatıyoruz ve ne zaman mühürlenebileceğimiz hakkında konuşuyoruz."
"Ben seninle mühürlenmek istemiyorum!"
"Hadi ya! Bebeğimizi tek başına mı büyüteceksin?!"
"İster tek büyütürüm ister Chanyeol ile bu seni alakadar etmez!"
Ben yürek mi yemiştim?! gerçekten ağzımdan çıkanı kulağın duymuyor deyimine uyuyordum. Taehyung çenemi uzun parmaklarıyla tuttu ve kafamı daha fazla yukarı kaldırdı ben ise korkuyla kollarını tutmuştum.
"Yemin ederim o Chanyeol itini öldürürüm! Chanyeol da nereden çıktı?!"
Bana öyle sert bakıyordu ki zorlukla yutkundum.fazla bağırmaktan olsa gerek başım dönmeye başlamıştı. Taehyung'un kollarını tutan elim gevşerken bacaklarım beni daha fazla taşıyamamıştı. Bilincim kapanmadan en son hatırladığım şey büyük ellerin beni kucağına alışıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
