Heaven's Eyes

Blood

1 YIL ÖNCE, KONOHAGAKURE YAKINLARI

Kan.
Kawaki'nin ellerine bulaşan o kızıl sıvı tüm benliğini paramparça ederken, kalbi bir enkazın altında kalmıştı. Sevdiğin kızın küçük bedenini kendine çekerken ellerine akan kan zembereği boşalmış saat misali oluk oluk akıyordu. Yüzüne düşen siyah saçları kulağının arkasına sıkıştırırken kızı kendine yaklaştırdı ve derince sarıldı. Siyah saçlarına öpücük kondurduğunda "Aç o gece gözlerini." diye fısıldadı titreyen sesiyle.

Fakat geceyi andıran Ayame gözlerini açmadı.

Kawaki yüzüne çarpılan gerçekle kulakları uğuldarken buna sebep olan kişiye gözlerini dikti. Okyanus mavisi gözler ikisini sessizce seyrederken elinde tuttuğu kılıcın yansıyan kısmına kan bulaşmıştı. Kılıcı temizlemeden kınına koyduğunda dudakları düz bir çizgi halindeydi. Gözlerinde acıma duygusu yoktu, merhamet yoktu, pişmanlık yoktu. Kawaki o an kendisine yemin etti. Sevdiğin her şeyi elinden alacağım.

"Neden yaptın bunu?" diye bağırdı öfkeyle Kawaki. Hızlıca oturduğu yerden kalktığında geceyi andıran kızı sanki bir çöpmüş gibi yere hızlıca bıraktı. Kawaki'nin vücudundaki mühür izleri parladığında Boruto da istifini bozmadan mühürü aktif etmişti. Boruto yaptığından memnun değildi, bir insanın canına kıymıştı. Fakat köyünü korumak için bunu yapması gerekiyordu.

"Eğer onu öldürmeseydim Konoha'ya zarar verecekti. Onun içindeki mührü biliyorsun! Bizi kaçıran örgütün ajanıydı o! O örgüt yeteri kadar bize zarar vermesine rağmen sen gidip onu sevdin." dedi.

Kawaki sinirleri bozulmuş gibi yarım ağız kahkaha attığında Boruto pür dikkat onu izliyordu. "Konoha benim köyüm değil." dedi. "Benim ailem değil."

"Ben senin ailendim!" diye sesini yükseltti Boruto. "Bana ihanet ettin." dedi gittikçe kısılan sesiyle. Örgüte yakalandıklarından beri Boruto ve Kawaki artık birbirinin ruh eşi gibiydi. Kawaki hiç umursamayan gözlerle Boruto'ya baktığında gri gözlerinin odağı tekrar yerde yatan Ayame'ye döndü ve sessizce onu izlemeye başladı.

"Ayame ve Sarada'yı hep birbirine benzetirdim biliyor musun?" dedi Kawaki yumruklarını sıkarak. Kawaki resmi olarak Sarada ile hiç tanışmamıştı, ama kızı uzaktan hep görüyordu.

Boruto sessizliğini koruduğunda bir an iki kızın da birbirine ne kadar benzediğini farketti. İkisinin de geceyi andıran uzun siyah saçları ve gözleri vardı. Tek fark Sarada'nın gözleri ihtişamlı bir kızıla bürünüyordu, şafak sökerkenki o güneşin hali bile kıskanırdı. O kızıllığa bir kere baktığınızda kendinizi farklı bir dünyadaymış gibi hissederdiniz. Kawaki, Boruto'nun sessizliğinden cesaret alarak tehditkar bir şekilde gülümsedi ve elinin tersiyle gözyaşını silerek meydan okuyan gözlerle okyanus gözlere baktı.

"Sonları da çok benzeyecek."

***
Okyanus gözlü çocuk son anda kendisine doğru gelen kılıç darbesini savuşturduğunda sol ayağını geriye attı ve sağlam bir adım atarak Kawaki'ye doğru koştu. Kawaki'ye doğru yaptığı keskin hamleler her ne kadar güçlü olsa da kalbinde kin duygusu yeşermiş çocuğu etkilemiyordu. Kawaki mührünü aktifleştirdiğinde elini sıktı ve gökyüzünde kara çakra topları belirdi. Elini hızla komut şeklinde aşağıya indirdiğinde çakra topları Boruto'ya doğru hedef almaya başladı.

Boruto son anda yukarı baktığında hızlıca Jougan'ı açtı ve bir patlama belirdi. Jougan'ın yaydığı güçlü çakra, kara çakrayı dağıtırken etrafta bir sarsıntı oluşmuştu. Kawaki sinirle tekrar koşmaya başladığında iki eliyle hızlıca kılıcı Boruto'ya doğru savurdu. Boruto kendini savunduğunda bağırarak Kawaki'yi itledi ve iki kılıcın da uçurumdan uçmasına sebep oldu.

Çıplak elleriyle birbirlerine baktıklarında savaşlarını yumruk yumruğa yapmaya devam ettiler. Birbirlerinin suratlarına vurdukları yumruklar kanla lekelenirken Boruto kendini çok yorgun hissediyordu. Kaybedecekti. Bunun farkındaydı. Kawaki'nin kendisinden daha güçlü olduğunu biliyordu bu yüzden 2 sene boyunca köye dönmemiş, antrenman yapmıştı ama çocuğu kaplayan kin duygusu öyle güçlendirmişti ki Kawaki'yi, ona yetişmesi imkansız gibiydi.

Kawaki kaplan mührünü yaptığında Boruto'nun vücudu dondu ve hareket yetisini kaybetti. Kawaki'nin mührünün gücü, karşısındakini kukla gibi oynatabilmekti. Çakra akışını kontrol ediyordu, Boruto'nun mührü ise kendisinin çakrasını sürekli yineliyordu. Bir nevi Sakura'nın alnındaki mühre benziyordu.

Boruto dişlerini sıkıp tıslarken yüzüne yediği yumrukla başı geri savruldu ama tekrar kafasını öne çevirdi ve öfke dolu bakışlarını Kawaki'ye çevirdi.

Kawaki elinde çakra biriktirirken okyanus gözlü çocuğa döndü ve tehditkar şekilde gülümserken elindeki çakra akışını oğlanın kalbine götürdü ve derine götürdü. Eline kan bulaşırken, oğlanın vücudunda açtığı yara sanki akan bir şelale gibi kan fışkırtıyordu.

Boruto'nun mavi gözleri acı ve şokla irileşirken öksürdü ve acı duygusu tüm benliğini kapladı. O zaman yüzüne çarpılan gerçeklikle kaybettiğinin farkına vardı, azrailin yansımasını sanki Kawaki'nin yüzünde görmüştü. Kulakları uğuldamaya başladığında son duyduğu Kawaki'nin keyif dolu sesiydi.

"Burada öleceksin ve seni kimse kurtaramayacak."