မြတ်နိုး၍ချစ်ခဲ့သည်-ျမတ္​ႏိုး၍ခ်စ္​ခဲ့သည္​ [Completed-3]

အပိုင္​း ' 10 '

မ​ေန႔တ​ေန႔ကျပန္​မတ္​တဲ့အိပ္​မတ္​ရယ္​​ေၾကာင္​့ ဘာလုပ္​လုပ္​အဆင္​မ​ေျပခဲ့ရ အလုပ္​မွာလဲအလုပ္​မို႔စိတ္​ဆက္​​ေနမိကာ...အခုလဲ စကိတ္​စီးရင္​း စိတ္​​ေျဖမယ္​က်န္​ကာမွ တစ္​​ေနလံုးဘာျဖစ္​​ေနမွန္​းမသိ စီးရတာစိတ္​မပါခဲ့ပါ။

ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​ စိတ္​နဲ႔ကိုယ္​နဲ႔မကပ္​လဲမသိခဲ့ စကိတ္​စီး​ေနရင္​း စကိတ္​ဘုတ္​ျပား​​ေပၚမွာ​ေခ်ာ္​က်ကာ မျမင္​့တဲ့ဂုန္​း​ေလး​ေပၚက​ေန​ေခ်ာ္​က်ၿပီး လက္​​ေထာက္​မိကာ ထိုလက္​မိ​ေသာ​ေနရာမွ အုပ္​နီခဲမ်ားပံုထား​ေသာ​ေပၚသို႔ တည္​့တည္​့မတ္​မတ္​ျပဳတ္​က်ခဲ့သည္​။

​ေတာ္​​ေသးသည္​မွာ လက္​​ေထာက္​မိ၍သာ ​ေသြးထြက္​ခဲ့​ေပမဲ့ ​ေခါက္​းနဲ႔က်ရင္​ အထိ​ေတာ္​​ေတာ္​နာလိမ္​့မည္​ျဖစ္​သည္​။

"အား..."

ခလုပ္​ထိမွအမိတသလို ထိုသို႔ျဖစ္​​ေလကာမွ အသိစိတ္​ျပန္​ကပ္​ၿပီး သူနဲ႔အတူစကိတ္​လာစီးသည္​့႐ွင္​းသန္​႔ကိုသတိရမိသည္​။

သူမအသံကိုၾကားလို႔ထင္​ပါရဲ႕ ႐ွင္​းသန္​႔လဲသူထိုင္​​ေန​ေသာ​ေနရာမွအ​ေျပး​ေရာက္​လာခဲ့သည္​။

"ဟာ...သတိထား​ေလႏိႈင္​းရာ...နင္​ဟာ​ေလ အရာရာနဲ႔အ​ေၾကာင္​း​ေၾကာင္​းႀကီးပဲ ဒီကိုစလာထဲကနင္​့ရဲ႕စကိတ္​ဘုတ္​ျပား​ေပၚအာရံုကိုမ႐ွိဘူး အခုၾကည္​့ ​ေသြး​ေတြထြက္​ကုန္​ၿပီ လက္​ကထပ္​ထိျပန္​ၿပီ..."
"​ေအးပါ႐ွင္​းသန္​႔ရာ...ငါအ​ေတြးလြန္​သြားလို႔ပါဟာ...ငါ့ကိုထူပါအုန္​း ငါ့လက္​လႈပ္​မရ​ေတာ့ဘူး လက္​ကိုဖိမိသြားတာဘာျဖစ္​သြားလဲမသိဘူး ဆန္​႔လို႔မရ​ေတာ့ဘူး နဲနဲ​ေလးလႈပ္​တာနဲ႔နာ​ေနတာ..."

ျဖစ္​လိုက္​တိုင္​း ညာလက္​ႀကီးပဲဆို​ေတာ့ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုျသခ်မိသည္​...႐ွင္​းသန္​႔က​ေတာ့ ဂ႐ုတစိုက္​နဲ႔ကား​ေပၚ​ေသခ်ာ​ေခၚလာၿပီး လက္​ကိုထပ္​မထိခိုက္​မိ​ေအာင္​​ေသခ်ာလုပ္​​ေပး​ေသာ္​လဲ ​ေဆးရံုသြားရာတစ္​လမ္​းလံုး ဘားမွလဲမ​ေမး ဘားမွလဲမ​ေျပာနဲ႔ ကားကိုသာ​ေမာင္​း​ေနၿပီး မ်က္​​ေမွာင္​ႀကီးၾကဳမ္​့ထားရာ ကိုယ္​့မွာခံစားရတဲ့အနာဒဏ္​ကသူ႔​ေၾကာင္​့နာတယ္​လို႔ မ​ေအာ္​ရဲသ​ေလာက္​ပင္​။