Volume 17

7 0 0
                                    

            2 days have passed. And it’s mean mag-iisang linggo na kami ditto sa boracay. Ang saya nga eeh. Ang daming nangyari at sa lahat ng nangyaring iyon kasama ko ang dalawang magpinsang ito. Naka apat na rin akong activity ganun din ang dalawa. Sabi ng deans yung last activity daw eeh ireserve namin kasi may isang activity na yun ang required na daluhan.

Hindi ko alam ang nangyayari sa akin kasi sa tuwing mapapalapit ako kay Drew, biglang bumibilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko naman alam kung bakit pero mukhang hindi maganda to. Pinipigilan ko din maging sobrang close sa kanya pero hindi ko magawa dahil na rin sa ugali nya. Napakakulit nya, napakaingay, walang balak lumayo sa akin pero kahit na ganun nakakaenjoy syang kasama. Masarap syang kasama. Iba sya kay Jayden, well Jayden also has great companionship pero medyo iba ang kay Drew. Bumibilis ang oras pag sya ang kasama mo.

Napaisip naman ako, pano kung malaman nya ang kalagayan ko. Lalayo kaya sya sa akin, magagalit kaya sya o iiwan na lang nya ako bigla. Puro negatives naman ang iniisip ko. Pero ano nga kayang mangyayari if ever na malaman nya ang tungkol sa sakit ko.? Haaay buhay parang life.

Im in the sea side, ninanamnam ang masarap na simoy ng hangin at pinagmamasdan ang paglubog ng araw. Nakakapagod ang araw na ito. Ang dami naming ginawa. Nag-biking kami, nagswimming sa dagat, nagbuild ng castle, nagcliff jumping pero tatlo na kami ditto, nagbeach volleyball at nagbarbeque sa may pool area. Nakakapagod man pero Masaya. Im so happy na hindi pa umatake ang sakit ko. Well I think im blessed at all.

“bat mag-isa ka lang?”

“nothing, I just want to be alone.”

“nasan si Jayden.?”

“bar?”

“insan kong yun talaga hilig magbar. Pwedeng tumabi” tumango naman ako.

“ang ganda ng sunset no.”

“yeah.”

“ahm. Aqui? Naiinis ka pa rin ba sa akin dahil sa nangyari nung isang isang araw? Sorry kung nangyari yun. Hindi ko sinasadya”

“well, nainis talaga ako pero hindi ako nagalit sayo. It was an accident, pareho naman nating hindi ginusto yun. Okay na sakin yun.”

“thank you.”

“la yun”

Natahimik naman kami nun. Ang ganda talagang panuorin ng sunset. Nakakagood vibes.

Naramdaman ko namang may biglang pumatong sa kamay ko na nakatuon sa buhangin.

“oppps. Sorry Aqui.”

Napatingin lang ako sa kamay ko nun at yumuko.Para akong nakuryente.

Ilang minute din ang lumipas pero tahimik pa rin kaming dalawa walang nagbabalak magbukas ng isang conversation.

Hindi ko sinasadyang napalingon kay Drew. He was staring on the full moon.kanina pa kasi lumubog si haring araw tas napaltan naman ni reynang buwan. Its already 7 kaya madilim na at tanging ilaw lang ng buwan ang nagsisilbing liwanag. He looks so serious, ibang iba sa Drew na makulit, maingay at mahangin. I already checking his face out. He is really handsome I will admit it. Baliw lang ang magsasabing pangit si Drew. He has a pointed nose, kissable lips, beautiful eyes, beautiful eye lashes, smooth skin and chinito eyes. He is perfect. Kaya hindi na ako magtataka na maraming nagkakagusto sa kanya.

Nabigla naman ako nung bigla syang tumingin kaya nahuli nya akong nakatitig sa kanya.

Napayuko ako nun dahil alam kong namumula ako. Hindi man kita dahil madilim na still ayokong malaman nya. Baka kasi kung ano pang isipin nya.

“Aqui. I have something to tell you.”

“ano yun?”

“I think…

I’m falling in love with someone”

Dug.dug.dug.dug.dug.dug

Sheyt. Ang heart beat ko.

“k-kanino naman?”

Drew smiled at me.

“secret. Hahaha. Lika na hatid na kita sa room mo. Gabi na eeh. Matulog ka na” at tumayo na sya.

‘I think I’m falling in love with someone’

Sino kayang someone yun.??

“room 123. Nice. Magkakasunod na number. Sige Aqui. Goodnight. Bye”

“sige.”

Pagkapasok ko sa room ko. Napaupo agad ako sa kama ko. Ano bang nangyayari sa akin?

My Megaphone Man (3M's)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon